การส่งเสริมพระพุทธศาสนาด้วยวิถีนิติบัญญัติ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาการส่งเสริมพระพุทธศาสนา 2) เพื่อศึกษาวิถีนิติบัญญัติที่เกี่ยวข้องในการส่งเสริมพระพุทธศาสนา 3) เพื่อบูรณาการการส่งเสริมพระพุทธศาสนาด้วยวิถีนิติบัญญัติ และ 4) เพื่อเสนอองค์ความรู้เกี่ยวกับ “รูปแบบบูรณาการการส่งเสริมพระพุทธศาสนาด้วยวิถีนิติบัญญัติ” เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพแบบวิจัยเอกสาร ศึกษาจากเอกสารชั้นปฐมภูมิ คือพระไตรปิฎก และเอกสารทุติยภูมิมีอรรถกถา และงานวิชาการที่เกี่ยวข้อง มีการสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ทรงคุณวุฒิ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญทั้งด้านการส่งเสริมพระพุทธศาสนาและด้านวิถีนิติบัญญัติ จำนวน 18 รูป/คน นำเสนอด้วยวิธีวิเคราะห์พรรณนา ผลการวิจัยพบว่า1) การส่งเสริมพระพุทธศาสนา 5 องค์ประกอบ คือ พระพุทธเจ้า ศาสนธรรม ศาสนบุคคล ศาสนสถาน ศาสนาพิธี ส่งเสริมใน 4 ปัจจัย คือ เผยแผ่ ปกป้อง รางวัล และการลงโทษ เพื่อให้พระพุทธศาสนาเข้มแข็ง เกิดการพัฒนาจิตใจและปัญญา มีภูมิต้านทานโรคทางใจ สังคมสงบสุข ด้วยไตรสิกขา ศีลสมาธิ ปัญญา บรรลุโลกียธรรม โลกุตรธรรม เกิดเจริญรุ่งเรือง อามิสไพบูลย์ และธรรมไพบูลย์ 2) สำหรับวิถีนิติบัญญัติที่เกี่ยวข้องในการส่งเสริมพระพุทธศาสนา คือ การบัญญัติกฎหมายส่งเสริม 5 องค์ประกอบ พระพุทธเจ้า ศาสนธรรม ศาสนาบุคคล ศาสนวัตถุ ศาสนพิธี ใน 4 ปัจจัย เผยแผ่ ปกป้อง รางวัล ลงโทษ แก้ไขพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ให้เป็นตามพระธรรมวินัย ให้พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรือง คู่กับฝ่ายอาณาจักร 3) การบูรณาการการส่งเสริมพระพุทธศาสนาด้วยวิถีนิติบัญญัติ โดยบัญญัติในลำดับสูงสุดคือรัฐธรรมนูญ ซึ่งเป็นกฎหมายสูงสุดและเป็นกฎหมายแม่บทของกฎหมายทั้งหมด โดยฝ่ายนิติบัญญัติ สมาชิกสภาร่างรัฐธรรมนูญ ด้วยเจตนากุศล ด้วยความรู้ ความเข้าใจ หลักพุทธธรรมและหลักกฎหมาย เป็นกฎหมายที่ยอมรับของทุกฝ่าย เกิดประสิทธิผล การบังคับใช้กฎหมาย การปฏิบัติตามกฎหมาย 4) เกิดเป็นองค์ความรู้เกี่ยวกับรูปแบบบูรณาการ การส่งเสริมพระพุทธศาสนาด้วยวิถีนิติบัญญัติ จากการวิจัย 5 องค์ประกอบ ใน 4 ปัจจัย สามารถสรุปเป็นโมเดล ได้ดังนี้คือ L = REC3 Model ประกอบด้วย ความเคารพนับถือ การศึกษา ความสามารถ ทุนนิยม และวัฒนธรรม