วจนกรรมกับการบวชเป็นพระภิกษุในพุทธปรัชญาเถรวาท

Main Article Content

แม่ชีธรรมอธิษฐาน พรบันดาลชัย
ประเวศ อินทองปาน

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาแนวคิดเรื่องวจนกรรม และเพื่อวิเคราะห์วจนกรรมกับการบวชในพุทธปรัชญาเถรวาท การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์เอกสาร จากผลการศึกษาพบว่า วจนกรรมคือแนวคิดที่อธิบายให้เห็นว่าคำที่สื่อสารนั้นสามารถทำให้เกิดผลขึ้น และการบวชพระภิกษุในทางพระพุทธศาสนาด้วยคำขอบวชสามารถเปลี่ยนแปลงบุคคลนั้น และคนทั่วไปจะยอมรับผู้นั้นได้จริงหรือไม่ วจนกรรมกับการบวชนั้นทำให้เกิดผลคือการเปลี่ยนแปลงความหมายจากบุคคลให้เป็นพระภิกษุ แต่การเปลี่ยนแปลงนั้นเป็นการเปลี่ยนแปลงในใจของผู้นั้นโดยตรง ไม่ได้เปลี่ยนแปลงการเข้าใจความหมายของคนทั่วไปได้ทั้งหมด ดังนั้นการแสดงออกภายนอกถึงความเป็นพระภิกษุจึงช่วยทำให้ทุกคนยอมรับความหมายของการเป็นพระภิกษุได้ ในขณะที่การบวชอีกแบบนั้นเป็นการขอของผู้ขอบวชกับการอนุญาตของผู้ให้บวช โดยมีสิ่งที่สำคัญคือคำอนุญาตการบวชถือว่าผู้นั้นได้ความเป็นอิสระจากตระกูล แต่เป็นการอยู่ภายใต้การดูแลของกฎและคณะสงฆ์

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กีรติ บุญเจือ. (2526). ปรัชญาภาษา. กรุงเทพมหานคร : ไทยวัฒนาพานิช.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2553). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์, พิมพ์ครั้งที่ 15, กรุงเทพมหานคร: สหธรรมิก.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2553). พจนานุกรมศัพท์ภาษาศาสตร์ (ภาษาศาสตร์ประยุกต์). กรุงเทพมหานคร : ราชบัณฑิตยสถาน.
สุริยา รัตนกุล. (2555). อรรถศาสตร์เบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยมหิดล.
โสรัจจ์ หงศ์ลดารมภ์. (2552). ปรัชญาภาษา. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Austin, John L. (1962). How to Do Things with Words. Oxford: Oxford University Press.