การเสวนากับบัณฑิตในทางพระพุทธศาสนา
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้เป็นบทความวิชาการที่มีวัตถุประสงค์ เพื่อสะท้อนให้เห็นถึงคุณค่าของการเสวนากับบัณฑิตในทางพระพุทธศาสนา การเสวนากับบัณฑิตเป็นบ่อเกิดแห่งปัญญา เพราะบัณฑิต คือ ผู้มีปัญญา มีความฉลาดในการดำเนินชีวิตด้วยปัญญาคติ เป็นคนดี มีศีลธรรม ทำตนให้เป็นประโยชน์แก่ตนและผู้อื่นทั่วไป ลักษณะของบัณฑิต คือ คนดี ที่มีปกติคิดแต่เรื่องดี พูดแต่เรื่องดี และทำแต่กรรมดี เป้าหมายชีวิตของบัณฑิต คือ ประโยชน์สุขในชาตินี้และประโยชน์สุขในภพหน้า ประโยชน์ของการเสวนากับบัณฑิตมี 4 ประการ คือ บัณฑิตย่อมให้ถึงสุคติ อยู่ร่วมกับบัณฑิตเป็นสุข คบบัณฑิตไม่มีภัย บัณฑิตทำตนและผู้ทำตามให้เจริญ การเสวนากับบัณฑิตในชีวิตประจำวัน จึงควรมีหลักในการคัดเลือกคบบัณฑิต ลักษณะการคบ และแนวทางแก้ไขปัญหาการคบคนในสังคม ซึ่งต้องมีโยนิโสมนสิการ คือ พิจารณาไตร่ตรองอย่างแยบคายให้เห็นตามความเป็นจริง ดังนั้น ประโยชน์สูงสุดของการเสวนากับบัณฑิต คือ การได้ฝึกฝนอบรมตนให้เข้าถึงความเป็นบัณฑิต เพราะบัณฑิตย่อมปรารถนาคบบัณฑิตมากกว่าการเสวนากับพาลหรือคบคนพาล การได้เสวนากับบัณฑิตจึงเป็นมงคลของชีวิต คือ มงคลที่ 2 คบบัณฑิต ในมงคลชีวิต 38 ประการ
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
ชวรงค์ ลิมป์ปัทมปาณี. (2556). “ข่าวลือ-ข่าวจริง? แยกแยะอย่างไรใน Social Media?”. ไทยรัฐ [ออนไลน์], แหล่งที่มา : http://www.thairath.co.th/content/. [10 ตุลาคม 2556].
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2546). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพมหานคร : บริษัท เอส. อาร์. พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์ จำกัด.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2541). พุทธธรรม ฉบับปรับปรุงและขยายความ. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2558). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 30. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์ผลิธัมม์.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพ มหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2534). พระไตรปิฎกพร้อมอรรถกถา แปล. ชุด 91 เล่ม. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2540). มังคลัตถทีปนี แปล เล่ม 1. พิมพ์ครั้งที่ 13. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมไทย ฉบับราชบัณฑิตสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร : นามมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.
สมเด็จพระสังฆราช (จวน อุฏฺฐายี). (2534). มงคลในพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร: ชวนพิมพ์.
สมเด็จมหาวีรวงศ์ (พิมพ์ ธมฺมธโร). (2539). มงคลยอดชีวิต ฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา.