Charles Taylor’s Theory of Multiculturalism
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
“ทฤษฎีพหุวัฒนธรรมนิยม ของ ชาร์ลส เทย์เลอร์” โดย รองศาสตราจารย์ ดร.ปกรณ์ สิงห์สุริยา ภาควิชามนุษยศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล เป็นบทความวิจัยทางปรัชญาที่ศึกษาแนวคิด ของ ชาร์ลส์ เทย์เลอร์ นักปรัชญาชาวแคนาดา ผู้พัฒนาทฤษฎีพหุวัฒนธรรมนิยมเชิงเสรีนิยม บทความนี้เป็นบทความหนึ่งในหนังสือ พุทธธรรมพหุนิยม เล่ม 3 : ร่วมรอย เจมส์ ไฮเดกเกอร์ เทย์เลอร์ ริเกอร์ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการวิจัยพุทธธรรมพหุนิยม (Buddhist Pluralism) ปีที่ 1 (2561-2564) ของ ศาสตราจารย์กิตติคุณ ดร.สุวรรณา สถาอานันท์ เมธีวิจัยอาวุโส สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (สกสว.) ซึ่งได้รับทุนสนับสนุนการทำวิจัยโครงการนี้ จาก สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (สกสว.) และ สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ (วช.)
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
References
พุฒวิทย์ บุนนาค (เรียบเรียง). (2554). สารานุกรมปรัชญาออนไลน์: อัตตาณัติ. สืบค้นเมื่อวันที่ 14 ตุลาคม 2565 จาก http://www.parst.or.th/philospedia/autonomy.html
บัณฑิต ไกรวิจิตร. (2563). “พหุนิยมทางวัฒนธรรม” ในช่วงเวลาวิกฤติ. วารสารไทยคดีศึกษา. ปีที่ 17 ฉบับที่ 1 มกราคม-มิถุนายน, 150-184. สืบค้นเมื่อ 14 ตุลาคม 2565 จาก https:// so06.tci-thaijo.org
ปกรณ์ สิงห์สุริยา. (2565). ทฤษฎีพหุวัฒนธรรมนิยม ของ ชาร์ลส เทย์เลอร์ พุทธธรรมพหุนิยม เล่ม 3 : ร่วมรอย เจมส์ ไฮเดกเกอร์ เทย์เลอร์ ริเกอร์. กรุงเทพฯ: มูลนิธิเพื่อการศึกษาประชาธิปไตยและการพัฒนา (โครงการจัดพิมพ์คบไฟ).
สุวรรณา สถาอานันท์. (2565). การต้อนรับแขกคนแปลกหน้าทางปรัชญา: ชาร์ลส เทย์เลอร์, บทสังเคราะห์ พุทธธรรมพหุนิยม: ระหว่างสัจธรรมกับวัฒนธรรม พุทธธรรมพหุนิยม เล่ม 3 : ร่วมรอย เจมส์ ไฮเดกเกอร์ เทย์เลอร์ ริเกอร์. กรุงเทพฯ: มูลนิธิเพื่อการศึกษาประชาธิปไตยและการพัฒนา (โครงการจัดพิมพ์คบไฟ).
โสวัตรี ณ ถลาง. (2564). แนวความคิดและทฤษฎีมานุษยวิทยา. กรุงเทพฯ: ภาควิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
อมรา พงศาพิชญ์. (2549). ความหลากหลายทางวัฒนธรรม (กระบวนทัศน์และบทบาทในประชาสังคม). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อิษฎาณิศ ตันติชุติ. (2564). อัตตาณัติกับอนัตตา: การวิเคราะห์ในมุมมองของ
พุทธปรัชญาเถรวาท. วารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์. ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 กรกฎาคม-ธันวาคม, 1-13. สืบค้นเมื่อวันที่ 14 ตุลาคม 2565 จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jmpr/article/view/251173/170513
Blum, Lawrence. (1994). Multiculturalism, Racial Justice, and Community: Reflections on Charles Taylor’s “Politics of Recognition”, Defending Diversity. Amherst: University of Massachusetts Press. 175-205. Retrieved October 19, 2022. from https://www.dropbox.com/s/9sofdc78q6tgugu/Blum1994MulticulturalismRacialJustice%26CommunityCritiqueofCTaylor.pdf?dl=0
Feuer, Lewis. (1991). From Pluralism to Multiculturalism. Society 29.1: 19–22.
Gadamer, Hans-Georg. (2013). Truth and Method. London: Bloomsbury Academic.
King, Sallie B. (1996). Conclusion: Buddhist Social Activism. In Queen, Christopher S. and King, Sallie B. (ed.). Engaged Buddhism: Buddhist liberation movements in Asia. Albany: State University of New York.