อโหสิกรรมในกัมมกถา ขุททกนิกาย ปฎิสัมภิทามรรค

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอโหสิกรรมในกัมมกถา ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค ด้วยการใช้การศึกษาผ่านเอกสาร หนังสือ และงานวิจัย จากการศึกษาพบว่า อโหสิกรรม เป็นคำเฉพาะที่มีความหมายว่า มีแต่กรรมเท่านั้นวิบากไม่มี ทั้งกรรมดี(กุศลกรรม) และกรรมชั่ว (อกุศลกรรม) หากยังไม่ได้ให้ผลภายในเวลานั้น เมื่อเวลาผ่านไปแล้ว ย่อมไม่มีโอกาสให้ผลอีกต่อไป ถือว่ากรรมนั้นเป็นอโหสิกรรม ลักษณะของอโหสิกรรม แบ่งเป็น 3 ประเภท ดังนี้ คือ 1) ไม่มีผลกรรม เพราะกรรมให้ผลไปแล้วซึ่งเป็นอดีตกรรม 2) ไม่มีผลกรรมในอนาคต เพราะได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ 3) กรรมที่ไม่ส่งผลซึ่งเป็นวิบาก สำหรับทางพุทธศาสนามีหลักความเชื่อเรื่องกรรม ที่ถือว่าสรรพสัตว์มีกรรมเป็นของตน ผู้ทำกรรมดีย่อมได้รับผลดี ผู้ทำกรรมชั่วย่อมได้รับผลชั่ว การให้ผลของกรรมมีทั้งให้ผลในปัจจุบัน หากให้ผลในชาตินี้ไม่หมดก็ตามต่อไปในชาติหน้า ดังนั้น อโหสิกรรมแท้จริงจึงไม่มี เพราะชีวิตของสรรพสัตว์ยังมีการเวียนว่ายตายเกิด ต้องเผชิญผลกรรมไม่ว่าจะช้าหรือเร็วขึ้นอยู่กับลำดับขั้นตอนการให้ผลของกรรมนั้น