กระบวนทัศน์การบริหารการศึกษาในบริบทสังคมไทยยุคปกติใหม่

Main Article Content

บัลลังก์ มงคลคำนวณเขตต์
ประเสริฐ อินทร์รักษ์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อทราบกระบวนทัศน์การบริหารการศึกษาในบริบทสังคมไทยยุคปกติใหม่ การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเอกสาร โดยทำการศึกษาเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับกระบวนทัศน์การบริหารการศึกษา สถานการณ์โควิด-19 บริบทสังคมไทยในขณะแพร่ระบาดและเมื่อก้าวเข้าสู่ความปกติใหม่ รวมถึงกระบวนทัศน์ใหม่ในการบริหารการศึกษา ใช้วิธีเก็บรวบรวมข้อมูล ซึ่งได้แก่ เอกสารอ้างอิง เอกสารปฐมภูมิและทุติยภูมิ แล้วนำมาตรวจสอบ วิเคราะห์ สังเคราะห์ข้อมูล รวมถึงการสัมภาษณ์นักวิขาการเพื่อนำข้อมูลที่ได้มาใช้ประกอบการวิเคราะห์เนื้อหาสาระส่วนที่ขาดหายไปหรือส่วนที่เป็นสาระสําคัญของประเด็นที่ทําการศึกษาแต่ไม่ปรากฏหลักฐานเอกสารที่อาจใช้ในการอ้างอิงได้ แล้วจึงสรุปผลและนำเสนอ ผลการวิจัยพบว่า จากสถานการณ์โควิด-19 ซึ่งเป็นตัวดึงวิถีในการปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์การบริหารการศึกษาเพื่อเปลี่ยนผ่านสู่ยุคปกติใหม่ อีกทั้งเป็นตัวเร่งให้กระแสการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ต่างๆ ซัดเจนยิ่งขึ้น โดยที่โควิด-19 ทําให้เกิด Digital Disruption ครั้งใหญ่ ที่เทคโนโลยีดิจิทัลเข้ามาเติมเต็มแนวทางการใช้ชีวิตแบบเว้นระยะห่างทางสังคม ส่วนบริบทสังคมไทยยุคปกติใหม่นั้นมีสภาพแวดล้อมทางศึกษาที่ผันผวน ไม่แน่นอน ซับซ้อน และคลุมคลุมเครือ ซึ่งจำเป็นต้องมีการปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์ให้สอดคล้องกับบริบทดังกล่าวด้วย และพบว่า กระบวนทัศน์การบริหารการศึกษาในบริบทสังคมไทยยุคปกติใหม่ ประกอบด้วย 9 กระบวนทัศน์ คือ 1) ภาวะผู้นำแบบปกติใหม่ 2) ความร่วมมือ 3) การมีส่วนร่วมของชุมชน 4) การสื่อสารที่โปร่งใส 5) ความสามารถในการฟื้นตัว 6) การบูรณาการนวัตกรรมและเทคโนโลยี 7) การพัฒนาทางวิชาชีพ 8) การวางแผนฉากทัศน์ และ 9) สุขภาพและความปลอดภัย

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กวินทรา จูฑะพันธุ์. (2562). การจัดการการสื่อสารกับผู้มีส่วนได้เสียของหอสมุดแห่งมหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19. การค้นคว้าอิสระวารสารศาสตรมหาบัณฑิต (การจัดการการสื่อสารองค์กร) สาขาวิชาการจัดการการสื่อสารองค์กรคณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

บีบีซี นิวส์ ไทย. (2566). ไวรัสโคโรนา : อนามัยโลกประกาศให้โควิด-19 เป็น“การระบาดใหญ่”ทั่วโลก. สืบค้นข้อมูลเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม 2566 จาก https://www.bbc.com/thai/inter national-51838536.

ชลลดา ทองทวี. (2550). ตัวดึง-เร่งวิถี ในกระบวนการเปลี่ยนย้ายกระบวนทัศน์: กระบวนการเรียนรู้สู่สังคมแห่งสุขภาวะ. วารสารอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. 29, ฉบับพิเศษ ภาษาและวัฒนธรรม, 135-155.

ชลลดา ทองทวี. (2566). กระบวนทัศน์. สืบค้น 1 กรกฎาคม 2566, จาก https://www.novabizz.com/NovaAce/Paradigm.htm

ปัญจพัฒน์ ประสิทธิ์เดชสกุล. (2566). พลิกโฉมธุรกิจหลังวิกฤตโควิด-19 บทความวิจัยกรุงศรี: รีเสิร์ช อินเทลลิเจนซ์. สืบค้นข้อมูลเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม 2566 จาก https://www.krungsri.com/th/ research/research-intelligence/ri-post-covid-19.

ปาริชาติ พุ่มขจร และพงศ์ศักดิ์ รัตนชัยกุลโสภณ. (2563). โคโรนาไวรัส: มหันตภัยชีวภาพ จากซาร์ส และเมอร์ส ถึงโควิด-19. วารสารวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 39(6), หน้า 598-599.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2555). พจนานุกรมศัพท์ศึกษาศาสตร์ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ราชบัณฑิตยสถาน 2555. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2564). บทวิเคราะห์การพัฒนาการศึกษาอันเป็นผลมาจากสถานการณ์โควิด-19. กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ลกรุ๊ป, 21.

Burcu Taskan, Ana Junça-Silva and Antonio Caetano. (2022). Clarifying the conceptual map of VUCA: a systematic review. International Journal of Organizational Analysis. 30(7): 212.

Capra Fritjof. (1986). The Concept of Paradigm and Paradigm Shift. Re-Vision, 9(1): 3.

Gronn Peter. (2008). The Future of Educational Administration. New York, NY: Routledge.

Paul H. Ray and ‎Sherry Ruth Anderson. (2000). The Cultural Creatives: How 50 Million People are Changing the World. New York: Harmony Books.

Ritu Atheya. (2021). Changing business paradigm in COVID-19: Redefining human resource roles in VUCA world. International Journal of Multidisciplinary Education Research. 10, 6(5) January, 38.

Seher Y. Şal and Ahmet Göçen. (2022). Teachers' Views on Leadership in the New Normal. Asian Journal of Distance Education. 17, 1, 2-7.

ThankGod A. Mahel. (2021). Leadership Competencies for the Volatile, Uncertain, Complex and Ambiguous (VUCA) Environment: Challenges to Higher Education. European Journal of Humanities and Educational Advancements. 2, 5, 121.

Thomas S. Kuhn. (2544). The Structure of Scientific Revolution, แปลโดย สิริเพ็ญ พิริยจิตรกรกิจ. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.