Executive Leadership That Affects the Effectiveness of Performance of Mahamakut Buddhist University’s Personnel

Main Article Content

Phramaha Kraiwan Jinadattiyo (Punnakhan)

Abstract

This research aimed: 1) to study the executive leadership of Mahamakut Buddhist University) 2) to study the effectiveness of performance of Mahamakut Buddhist University’s personnel, and 3) to study the executive leadership affecting the effectiveness of the personnel’s performance of Mahamakut Buddhist University. This is descriptive research. The results of the research were as follows: 1. In the executive leadership of Mahamakut Buddhist University, overall, it was at a high level and each aspect was at a high level in all aspects sorted from most to least as follows: acting is a model for personnel to lead themselves, forming a positive thought pattern empowering people to lead themselves Encouraging people to set goals for themselves, encouraging self-leadership through team building facilitating a culture of self-leadership and facilitating self-leadership by giving rewards and constructive criticism, respectively, 2. As regards the performance of personnel of Mahamakut Buddhist University, overall, it was at a high level. When considering each aspect, it was at a high level in all aspects, sorted from most to least as follows: teamwork adherence to righteousness and ethics accumulation of expertise in a career achievement-oriented and good service respectively, 3. In the executive leadership in creating positive thinking patterns facilitating the creation of a culture of self-leadership affecting the operational efficiency of personnel of Mahamakut Buddhist University it was statistically significant at the .01 level and facilitating self-leadership by giving rewards and constructive criticism. In the effective performance of personnel of Mahamakut Buddhist University, it was statistically significant at the .05 level. It was able to predict the performance of personnel of Mahamakut Buddhist University, where it, overall, received 72.9 percent. The adjusted prediction efficiency was .724 and the standard error in prediction was .295. So, it can be put to express relationships in the form of a raw score prediction equation and standard scores as follows:


               = 1.091** + .376**(X4) + .197**(X7) + .173*(X5)


              = .452**(ZX4) + .260**(ZX7) + .205*(ZX5).

Article Details

Section
Research Article

References

นฤมล สุวรรณรงค์. (2564). ภาวะผู้นำของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานในโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษา กลุ่มที่ 8 สังกัดสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร.

ปณิลิน จันภักดี. (2565). ภาวะผู้นำเหนือผู้นำของผู้บริหารกับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ารศึกษาประถมศึกษาราชบุรี เขต 2. ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พรสวัสดิ์ ศิรศาตนันท์. (2555). ภาวะผู้นำทางการศึกษา. จันทบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฎรำไพพรรณี.

พร้อมกูรณ์ อนิสสิต. (2557). อิทธิพลภาวะผู้นำเหนือผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียนของโรงเรียน ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 18. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารการศึกษา. คณะศึกษาศาสตร์: มหาวิทยาลัยบูรพา.

พระมหาคณาธิป จันทร์สง่า. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของข้าราชการ สำนักงานเขตสัมพันธวงศ์ กรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์ รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยสยาม.

พิษณุ กิตติพงศ์วรการ. (2563). ศึกษาเรื่อง ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง. หลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการคณะบริหารธุรกิจเพื่อสังคม. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. (2556). แผนกลยุทธ์มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัยระยะ 10 ปี (พ.ศ. 2556 – 2565). กองนโยบายและแผน มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.

มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. (2564). แผนปฏิบัติราชการประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2564. กองนโยบายและแผน มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.

มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. (2565). แผนปฏิบัติราชการประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2565. กองนโยบายและแผน มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.

ศศิธร สุขสิงคลี. (2562). พฤติกรรมภาวะผู้นำที่มีผลต่อคุณภาพการทำงานของบุคลากรทางการศึกษาในสถานศึกษาเอกชนจังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี. 7 (2), หน้า 59-78.

ศิริพร นาทันริ, ราเชนทร์ นพณัฐวงศกร และ วิเชียร วิทยอุดม. (2561). ภาวะผู้นำที่ส่งผลต่อประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากรสำนักงานเขตหนองแขม กรุงเทพมหานคร.

วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร มหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์.

สัมมา รธนิดย์. (2556). ภาวะผู้นำของผู้บริหาร. กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.

สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2556). แผนพัฒนาการศึกษาระดับอุดมศึกษา ฉบับที่ 11 (พ.ศ. 2555- 2559). บทสรุปผู้บริหาร.

สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน (สำนักงาน ก.พ.). (2553). คู่มือการกำหนดสมรรถนะในราชการพลเรือน : คู่มือสมรรถนะหลัก. นนทบุรี: บริษัทประชุมช่างจํากัด.

เสาวรส ประเทืองชัยศรี. (2552). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำแบบอย่างของหัวหน้างานการพยาบาลกับความสุขในการทำงานของพยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาลชุมชนเขต 13.

วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

องอาจ นัยพัฒน์. (2558). การประเมินผลการปฏิบัติงานของบุคลากรในสถาบันอุดมศึกษา : กรอบแนวคิดและแนวทางปฏิบัติเพื่อการพัฒนา. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.21(1), หน้า 101-112.

Best W. John. (1997). Research in Education. Boston MA.: Allyn and Bacon.

Dubrin, A. J. (1998). Leadership: Research Finding, Practice and Skills. Boston: Houghton Muffling.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activating. Journal of Education and Psychological Measurement, 3(3), pp.607-610.

Manz, C. C., & Sims, H. P. (1991). The new super-leadership other to lead the selves. Sanfrancisco: Berreit-Koehler.