REDUCING DEPRESSION ACCORDING TO THEPRINCIPLES OF THE SEVEN FACTORS OF ENLIGHTENMENT
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This academic article investigates the efficacy of applying seven principles from Buddhism to reduce depression, aiming to alleviate stress and address emotional challenges. Depression severity varies based on individual experiences, making tailored approaches crucial. The principles outlined mindfulness, investigation of Dhamma, courage, contentment, relaxation, concentration, and equanimity serve as guiding frameworks. Mindfulness involves attentive awareness of one's needs, while investigation of Dhamma entails discerning beneficial choices. Courage encourages boldness in progressing forward, contentment fosters satisfaction, relaxation promotes tranquility, concentration supports focused attention, and equanimity cultivates emotional balance. Integrating these principles into therapeutic interventions and daily practices offers a holistic approach to supporting mental health, emphasizing proactive strategies for resilience and well-being.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
References
เกษม ตันติผลาชีวะ(2545). อาการและการบำบัดโรคจิต โรคประสาท. พิมพ์ครั้งที่ 2.นนทบุรี:สำนักพิมพ์สนุกอ่าน.
คณะแพทย์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล (2567). การรักษาโรคซึมเศร้า. สืบค้นข้อมูลจาก https://www.rama.mahidol.ac.th/ramamental/generalknowledge/05282014-1001
ฐิติพร ศุภสิทธิ์ธำรง, แพทย์หญิง (2567). โรคซึมเศร้า (Depression). สืบค้นจาก https://www.medparkhospital.com/disease-and-treatment/depression
ดาราวรรณ ต๊ะปินตา. (2556).ภาวะซึมเศร้า : การบำบัดและการให้การปรึกษาโดยการปรับความคิดและพฤติกรรม.พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: วนิดาการพิมพ์.
ตีรณ พงศ์มฆพัฒน์. (2567). ปัญญาของโพชฌงค์ โดย ตีรณ พงศ์มฆพัฒน์. สืบค้นจาก https://www.matichon.co.th/columnists/news_2155054
ทิพย์สุดา สำเนียงเสนาะ (2556). “การเผชิญภาวะสุญเสีย และเศร้าโศก”, วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.21(7),662.
นภวัลย์ กัมพลาศิร (2567).การพยาบาลผู้ที่มีปัญหาสุขภาพจิตและจิตสังคม. สืบค้นจาก http://www.elnurse.ssru.ac.th
บุรชัย อัศวทวีบุญ. (2567). ทำความเข้าใจ “โรคซึมเศร้า” ในมุมของนักจิตวิทยา. สืบค้นจาก https://tu.ac.th/thammasat-liberal-arts-psychology-depression
พระใบฎีกากิตติพงษ์ สีลสุทโธ, สมโภช ศรีวิจิตรวรกุล. (2564). หลักพุทธธรรมตามแนวจิตวิทยาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 8(2). 84-98.
พระปลัดเสน จิณณสาโร (ชุมมิ่ง), สมบูรณ์ บุญโท, และ สวัสดิ์ อโณทัย. (2560). การบูรณาการการประยุกต์ใช้หลักสัตตโพชฌงค์ในพุทธปรัชญาเถรวาท ในการเสริมสร้างสุขภาวะของพระสงฆ์ไทย. มหาจุฬานาครทรรศน์, 6(1), 412-430.
มาโนช หล่อตระกูล และคณะ (2555).ตำราพฤติกรรมศาสตร์ทางการแพทย์. กรุงเทพมหานคร: ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาล.
ยาใจ สิทธิมงคล และคณะ(2559).การพยาบาลจิตเวชศาสตร์,พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: บริษัทสแกนอาร์ต จำกัด.
ศรินรัตน์ วัฒนธรนันท์ (2560). “ความเศร้าโศกจากการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก: บทบาทพยาบาล”.วารสารพยาบาลสภากาชาดไทย.10 (1),17.
สเปญ อุ่นอนงค์,ผศ.นพ (2545).โรคกลัว โรคย้ำคิดย้ำทำและการรักษาด้วยตนเอง.กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ บ.ยูเนี่ยนครีเอชั่น.
สมจินต์ อรุณปลอด และคณะ. (2542).การศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการหลบหนีของผู้ป่วยจิตเวชทั่วไปในโรงพยาบาลสมเด็จเจ้าพระยา.รายงานการวิจัย. โรงพยาบาลสมเด็จเจ้าพระยา.
สายฝน เอกวรางกูร(2554).รู้จัก เข้าใจ ภาวะซึมเศร้า.พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ส.เอเซียเพรส จำกัด.
Charles Scott, MD (2015).DSM-5 and The Law changes and challenges. the United States of America: Oxford University press.
William R. Marchand, MD, Depression and Bipolar Disorder, (USA: Bull Publishing Company, 2012), p. 25.