A Comparative Study of the Development of Ethics to Build a Good Life for the Buddhists and Christians in Phetchabun Province

Main Article Content

Phrapalud Tanadech Samachitto (Sombutma)

Abstract

This research article aims to achieve three objectives: 1) to study the development of ethics in Theravada Buddhism, 2) to study the development of ethics in Christianity, and 3) to compare the development of ethics for creating a good life between Buddhists and Christians in Phetchabun Province. The study employs a qualitative approach, collecting data from relevant documents, research studies, and in-depth interviews with key informants, including Buddhist monks, Christian priests, community leaders of both faiths, Buddhists, and Christians in Phetchabun Province, totaling 40 participants. The findings reveal that: The development of ethics in Buddhist communities is guided by the teachings of Buddhism, emphasizing two key aspects: the cultivation of behavior (Sīla) and the development of the mind (Samādhi). These practices aim to foster high moral standards and elevate the individual’s spirit, leading to both physical and mental well-being. This development follows the principles of the Four Bhāvanās and ultimately aspires to attain Nirvana. The development of ethics in Christianity focuses on love, compassion, forgiveness, and helping others. A good life in Christianity encompasses moral conduct according to laws, social norms, and religious principles, as well as spiritual happiness derived from faith and devotion to God. The happiness of Christians is rooted in love and profound faith in the Lord, with eternal life as the ultimate goal. The ethical development for creating a good life among Buddhists and Christians in Phetchabun Province aligns in their shared perspective that all religions promote the cultivation of moral awareness and attitudes, as well as the ability to coexist harmoniously in multicultural communities. This approach emphasizes participation in four areas: identifying community problems, planning community activities, engaging in communal actions, and sharing benefits, as well as resolving conflicts. These efforts foster love and unity within the community.

Article Details

Section
Research Article

References

กีรติ บุญเจือ. (2529). หลักความเชื่อของชาวคริสต์คาทอลิก (คริสตศาสนาภาคแรก). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ไทยวัฒนาพาณิชย์.

คณะกรรมการคาทอลิกเพื่อคริสตธรรม แผนกพระคัมภีร์. (2014). พระคัมภีร์คาทอลิก ฉบับสมบูรณ์ (Thai Catholic Bible Complete Version) ภาคพันธสัญญาเดิม และ ภาคพันธสัญญาใหม่. กรุงเทพมหานคร: คณะกรรมการคาทอลิกเพื่อคริสตธรรม แผนกพระคัมภีร์.

คณาจารย์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2552). มนุษย์กับสังคม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ทองหล่อ วงษ์ธรรมา. (2551). ศาสนาสำคัญของโลก. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.

พระครูสุนทรชัยวัฒน์ สุชีโว (ตัวประโคน). (2556). การศึกษาวิเคราะห์พุทธจริยธรรมในคัมภีร์อรรถกถาธรรมบท. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่มที่ 21. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มนต์ ทองชัช. (2556). ศาสนาสากล. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.

วศิน อินทสระ. (2549). พุทธจริยธรรม. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์ธรรมดา.

สมภาร พรมทา. (2552). ศาสนาเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิต. กรุงเทพมหานคร: หจก. อรุณการพิมพ์.

Somsri Saphamai. (1984). A Comprative study of the Theravada Buddhist and manCatholic Concept of Love: A case study at Baan Mai and Thakham Sub – Districts SamphranDistrict. Nakorn Pathom province. A Thesis in Partial fulfillment of the quirements for the Degree of Master of Arts. Faculty of Graduate School: Mahidol University.