อัตลักษณ์และจริยธรรมในกระแสสังคมสมัยใหม่: การค้นหารากฐานทางปรัชญาและศาสนาเพื่ออนาคตที่ยั่งยืน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้นำเสนอการพัฒนาแนวคิดในการสร้างความยั่งยืนในสังคมสมัยใหม่ ผ่านการบูรณาการอัตลักษณ์และจริยธรรม โดยใช้โมเดล “จริยธรรมบูรณาการแห่งอัตลักษณ์” (Integrated Ethical Identity Model: IEIM) เป็นกรอบการวิเคราะห์และแก้ปัญหาสังคมที่ครอบคลุมและตอบโจทย์ความท้าทายในยุคปัจจุบัน โมเดลนี้เชื่อมโยงความรู้จากหลากหลายศาสตร์ ทั้งปรัชญาจริยธรรม ศาสนา และวิทยาศาสตร์ เพื่อสร้างกรอบจริยธรรมที่เหมาะสมกับการพัฒนาอย่างยั่งยืน ในสังคมที่เต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลงและความซับซ้อน โมเดล IEIM ประกอบด้วยมิติอัตลักษณ์ 3 ด้าน ได้แก่ อัตลักษณ์ส่วนบุคคล ซึ่งมุ่งเน้นการพัฒนาความตระหนักรู้ในตนเองและการรักษาเอกลักษณ์ในบริบทที่เปลี่ยนแปลง อัตลักษณ์ส่วนรวม ที่เน้นการสร้างความเข้าใจร่วมในสังคมและการยอมรับความหลากหลายทางวัฒนธรรม และอัตลักษณ์ทางจริยธรรม ที่เน้นการสร้างกรอบจริยธรรมที่ยืดหยุ่นเพื่อสร้างสมดุลระหว่างผลประโยชน์ส่วนตัวและผลประโยชน์สาธารณะ โมเดลนี้ยังใช้หลักการสังเคราะห์ความรู้จากหลายมิติ โดยเฉพาะการเชื่อมโยงความรู้จากปรัชญาจริยธรรม, ศาสนา, และวิทยาศาสตร์ผ่านแนวทางสหวิทยาการ การบูรณาการเช่นนี้ไม่เพียงแต่ช่วยให้เกิดการพัฒนาที่ยั่งยืนในระดับบุคคลและสังคม แต่ยังช่วยส่งเสริมความร่วมมือในระดับท้องถิ่นและระดับโลก การประยุกต์ใช้โมเดลนี้ในด้านการศึกษา ธุรกิจ สังคม และนโยบายสาธารณะสามารถนำไปสู่การพัฒนาสังคมที่ยั่งยืนและปราศจากความขัดแย้ง บทความยังเสนอข้อแนะนำสำหรับการสร้างกลไกสนับสนุนการบูรณาการความรู้ ส่งเสริมการมีส่วนร่วมในทุกระดับ และพัฒนาตัวชี้วัดที่สามารถประเมินผลได้อย่างเป็นรูปธรรม ซึ่งทั้งหมดนี้จะช่วยขับเคลื่อนสังคมสู่การพัฒนาอย่างยั่งยืนในอนาคต
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
ธงชัย ชาลีจันทร์. (2558). เศรษฐกิจพอเพียง: ปรัชญาสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2554). จริยธรรมในบริบทของสังคมไทย. วารสารสังคมศาสตร์, 12(2), หน้า 75-92.
พระไพศาล วิสาโล. (2564). ธรรมะในวิกฤติ. กรุงเทพฯ: สวนเงินมีมา.
พิชิต ศรีสถิตย์. (2561). การจัดการป่าชุมชนในประเทศไทย: บทเรียนและข้อเสนอเชิงนโยบาย. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พุทธทาสภิกขุ. (2547). ปฏิจจสมุปบาท: หลักธรรมของชีวิต. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
Appadurai, A. (1996). Modernity at Large: Cultural Dimensions of Globalization. Minneapolis: University of Minnesota Press.
Bauman, Z. (2000). Liquid Modernity. Cambridge: Polity Press.
Bostrom, N., & Yudkowsky, E. (2014). The Ethics of Artificial Intelligence. In K. Frankish & W. Ramsey (Eds.), The Cambridge Handbook of Artificial Intelligence (pp. 316-334). Cambridge: Cambridge University Press.
Capra, F. (1996). The Web of Life: A New Scientific Understanding of Living Systems. Anchor Books.
Davidson, R. J., & Goleman, D. (2017). Altered Traits: Science Reveals How Meditation Changes Your Mind, Brain, and Body. Avery Publishing.
Dewey, J. (1938). Experience and Education. New York: Macmillan.
Erikson, E. H. (1968). Identity: Youth and Crisis. New York: W. W. Norton & Company.
Floridi, L. (2014). The Fourth Revolution: How the Infosphere is Reshaping Human Reality. Oxford: Oxford University Press.
Giddens, A. (1991). Modernity and Self-Identity: Self and Society in the Late Modern Age. Cambridge: Polity Press.
Gilligan, C. (1982). In a Different Voice: Psychological Theory and Women's Development. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Kant, I. (1785). Groundwork of the Metaphysics of Morals. Cambridge: Cambridge University Press.
Mill, J. S. (1863). Utilitarianism. London: Parker, Son, and Bourn.
Raworth, K. (2017). Doughnut Economics: Seven Ways to Think Like a 21st-Century Economist. London: Random House Business.
Sen, A. (2004). Elements of a Theory of Human Rights. Philosophy & Public Affairs, 32(4), 315–356.
Tajfel, H., & Turner, J. C. (1979). An Integrative Theory of Intergroup Conflict. In W. G. Austin & S. Worchel (Eds.), The Social Psychology of Intergroup Relations (pp.33-47). Monterey, CA: Brooks/Cole.
Taylor, C. (1994). The Politics of Recognition. In A. Gutmann (Ed.), Multiculturalism: Examining the Politics of Recognition (pp. 25-74). Princeton, NJ: Princeton University Press.
UNDP. (2015). Sustainable Development Goals. United Nations Development Programme.
UNESCO. (2014). Shaping the Future We Want: UN Decade of Education for Sustainable Development (2005-2014) Final Report. Paris: UNESCO.
