แนวคิดเรื่องความงามของอานันทะ เค. คูมาราสวามี

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อต้องการวิเคราะห์แนวความคิดเรื่องความงามของอานันทะ เค. คูมาราสวามี ใช้วิธีการศึกษาจากเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผลการศึกษา พบว่า ความงามเป็นคุณค่าอย่างหนึ่งที่มนุษย์รับรู้ได้ และมีการถกเถียงในวงวิชาปรัชญามานาน นักปรัชญาคนสำคัญ เช่น เพลโตมองว่า ความงามเป็นความงามที่ต้องมีแบบของความงาม ที่ดำรงอยู่อย่างแท้จริงในโลกแห่งแบบ ความงามที่เห็นในโลกนี้เป็นเพียงเงาสะท้อนของความงามแท้จริงในโลกอุดมคติ ความงามเชื่อมโยงกับความดีและความจริง และ โธมัส อไควนัสมองว่า ความงามเป็นคุณลักษณะหนึ่งของสิ่งที่ดี และเกี่ยวข้องกับพระเจ้าในฐานะ จุดสูงสุดของความดีและความงาม อานันทะ เค. คูมาราสวามี ถือว่าความงาม คือหนึ่งในคุณลักษณะของความจริงสูงสุด หรือที่ในปรัชญาอินเดียเรียกว่า สัต (ความมีอยู่แท้) จิต (ความรู้แจ้ง) อานันทะ (ความสุขอันเป็นอมตะ) ท่านตำหนิศิลปะสมัยใหม่และทัศนะตะวันตกที่ยกย่องความแปลกใหม่ และความพึงพอใจทางอารมณ์ ท่านถือว่านี่คือการบิดเบือนเจตนารมณ์ดั้งเดิมของศิลปะซึ่งเคยเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ท่านเสนอว่า ความงามมิใช่สิ่งสัมพัทธ์ทางอารมณ์หรือรสนิยม ความงามคือการปรากฏของความจริงสูงสุด ในมิติสัมผัส ศิลปะต้องเป็นการสื่อสารเชิงจิตวิญญาณ ไม่ใช่เพื่อความเพลิดเพลินเพียงผิวเผิน ความกลมกลืนและระเบียบคือหัวใจของความงาม ในงานนี้ ผู้วิจัยเห็นด้วยกับอานันทะ เค. คูมาราสวามี เพราะแนวคิดของท่านให้ความเข้าใจเรื่องความงามในระดับลึกซึ้งทางจิตวิญญาณ โดยไม่ลดทอนความงามให้เป็นเพียงวัตถุแห่งความพึงพอใจทางประสาทสัมผัสหรือความรู้สึกส่วนบุคคลเท่านั้น ตรงกันข้าม ท่านมีทัศนะว่าความงามคือการปรากฏของความจริงสูงสุด ในเชิงสัมผัส และเชื่อมโยงอย่างแนบแน่นกับโครงสร้างของจักรวาล ถ้าพิจารณามุมนี้ ก็แสดงว่า แนวคิดเรื่องความงามของคูมาราสวามี มีความคล้ายกันกับแนวคิดเรื่องความงามของเพลโต เพราะเป็นสัมบูรณ์นิยม