การพัฒนาสื่อการเรียนรู้เทคโนโลยีความจริงเสริมในรายวิชาพระพุทธศาสนาเรื่องวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนสงวนหญิง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาสื่อการเรียนรู้เทคโนโลยีความจริงเสริมในรายวิชาพระพุทธศาสนา เรื่องวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนของผู้เรียนที่เรียนจากสื่อการเรียนรู้เทคโนโลยีความจริงเสริม ในรายวิชาพระพุทธศาสนา เรื่องวันสำคัญ ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนสงวนหญิงกับเกณฑ์ร้อยละ 80 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อสื่อการเรียนรู้เทคโนโลยีความจริงเสริมในรายวิชาพระพุทธศาสนา เป็นการวิจัยเชิงทดลอง (Experimental Research) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย 1) สื่อการเรียนรู้เทคโนโลยีความจริงเสริม ในรายวิชาพระพุทธศาสนา เรื่องวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา 2) แบบประเมินคุณภาพของสื่อการเรียนรู้เทคโนโลยีความจริงเสริมในรายวิชาพระพุทธศาสนา เรื่องวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาโดยผู้เชี่ยวชาญ 3) แผนการจัดการเรียนรู้ประกอบการใช้สื่อการเรียนรู้
4) แบบทดสอบวัดความรู้หลังเรียนจากการเรียนด้วยสื่อการเรียนรู้เทคโนโลยีความจริงเสริม และ
5) แบบประเมินความพึงพอใจของผู้เรียนหลังเรียนจากการเรียนด้วยสื่อการเรียนรู้เทคโนโลยีความจริงเสริม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าดัชนีความสอดคล้อง (Index of item Objective Congruence: IOC) ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่า t-test (One-sample t-test) และค่าความเชื่อมั่นของแบบทดสอบทั้งฉบับ โดยใช้วิธีคูเดอร์-ริชาร์ดสัน (Kuder-Richardson Formulas: KR-20) ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการประเมินคุณภาพสื่อการเรียนรู้เทคโนโลยีความจริงเสริม พบว่า ค่าเฉลี่ยภาพรวมผลการประเมินคุณภาพเท่ากับ 4.32 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.74 ซึ่งบ่งชี้ว่าโดยภาพรวม สื่อการเรียนรู้เทคโนโลยีความจริงเสริมมีคุณภาพอยู่ในระดับมีคุณภาพมาก 2) ผลการประเมินคุณภาพแผนการจัดการเรียนรู้ พบว่า แผนการจัดการเรียนรู้มีคุณภาพโดยรวมอยู่ในระดับมีคุณภาพมาก (ค่าเฉลี่ย 4.25, ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.53) แผนการจัดการเรียนรู้มีความสมบูรณ์ มีองค์ประกอบครบถ้วน และมีความสอดคล้องกับจุดประสงค์การเรียนรู้ และ 3) ผลการทดสอบวัดความรู้หลังเรียน พบว่า คะแนนเฉลี่ยของนักเรียนหลังเรียนด้วยสื่อการเรียนรู้เทคโนโลยีความจริงเสริมอยู่ที่ 17.03 (ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 2.63) เมื่อเปรียบเทียบกับเกณฑ์คะแนนที่ตั้งไว้ร้อยละ 80 พบว่าผลการทดสอบหลังเรียนสูงกว่าเกณฑ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 (t = 2.15, p = 0.02)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
กิดานันท์ มลิทอง. (2543). เทคโนโลยีการศึกษาและนวัตกรรม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
ชม ภูมิภาค. (2544). เทคโนโลยีเพื่อการศึกษา . เทคโนโลยีสื่อสารการศึกษา, 7(1), หน้า 16-17.
ฐาปนีย์ ธรรมเมธา. (2557). องค์ประกอบการเลือกสื่อการเรียนรู้. ใน เอกสารประกอบการบรรยายรายวิชา 468 301 การเลือกและการใช้สื่อการเรียนการสอน (น. 90). ภาควิชาเทคโนโลยีการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิภาพรรณ พินลา. (2561). การจัดการเรียนรู้สังคมศึกษาตามแนวทางพระพุทธศาสนา. Journal of Buddhist Education and Research, 7(1), หน้า 260-280
สำนักเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2560 – 2579. กรุงเทพฯ: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด,.
ศิวนิต อรรถวุฒิกุล. (2559). เอกสารคำสอน รายวิชา 468 311 เทคโนโลยีการศึกษาสำหรับการ ฝึกอบรม (Educational Technology for Training).
Azuma, R. T. (1997). A survey of augmented reality. Presence: Teleoperators and Virtual Environments, 6(4), 355–385.
Bacca, J., et al (2014). Augmented reality trends in education: A systematic review of research and applications. Educational Technology & Society, 17(4), 133–149.
Billinghurst, M., & Dünser, A. (2012). Augmented reality in education. IEEE Computer, 45(7), 56–63.
Chen, C. H., et al (2016). Employing augmented reality to facilitate students’ learning in science courses. Computers in Human Behavior, 2016(55), 927–933.
Dale, E. (1969). Audio-visual methods in teaching (3rd ed.). New York, NY: Macmillan.
Gerlach, V. S., & Ely, D. P. (1971). Teaching and media: A systematic approach. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Gardner, H. (1993). Multiple intelligences: The theory in practice. New York, NY: Basic Books/Hachette Book Group.
Heinich, R., Molenda, M., & Russell, J. D. (1992). Instructional media and new technologies of instruction (4th ed.). New York, NY: Macmillan College Division.
Ibáñez, M. B., Di Serio, Á., Delgado Kloos, C., & García Rueda, J. J. (2014). Augmented reality for STEM learning: A systematic review. Computers & Education, 2018(123), 48–60.
Radu, I. (2014). Augmented reality in education: A meta-analysis of research studies. Computers in Human Behavior, 2014, 385–392. 17(4), 133–149.
