การศึกษาเปรียบเทียบเรื่องกรรมในการพยากรณ์ชีวิตที่ปรากฏในโหราศาสตร์และพุทธทำนาย
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาเรื่องกรรมกับการพยากรณ์ชีวิตที่ปรากฏในโหราศาสตร์ 2) เพื่อศึกษาเรื่องกรรมกับการพยากรณ์ชีวิตที่ปรากฏในพุทธทำนาย 3) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบเรื่องกรรมกับการพยากรณ์ชีวิตที่ปรากฏในโหราศาสตร์และพุทธทำนาย งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพ โดยศึกษาและรวบรวมข้อมูลจากพระไตรปิฎก หนังสือและตำราโหราศาสตร์จากสำนักต่างๆ ที่มีความเชี่ยวชาญชำนาญการ ตลอดถึง งานวิจัยที่เกี่ยวข้อง และบทสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 13 ท่าน ผลการศึกษาการวิจัย พบว่า 1. กรรม กับการพยากรณ์ชีวิตในโหราศาสตร์เป็นการเชื่อมโยงระหว่างหลักธรรมทางศาสนากับศาสตร์แห่งการพยากรณ์ ซึ่งปรากฏอยู่ในหลายระบบความเชื่อ โดยเฉพาะในโหราศาสตร์ไทยและโหราศาสตร์อินเดีย (เวท) ที่เชื่อว่าชะตาชีวิตของมนุษย์ถูกกำหนดหรือส่งอิทธิพลจากกรรมในอดีต และสามารถสะท้อนออกมาผ่านตำแหน่งของดวงดาวในช่วงเวลาที่เกิดหลักโหราศาสตร์มีความสอดคล้องสัมพันธ์กับกฎแห่งกรรม และมีบทบาทต่อความเชื่อของคนในปัจจุบัน โหราศาสตร์เป็นความเชื่อว่าการกระทำ สิ่งหนึ่งสิ่งใดและผลการกระทำสิ่งนั้น ล้วนถูกกำหนดมาแล้วทั้งสิ้น ต่างจากความเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรมในพระพุทธศาสนาอันเป็นผลจากการกระทำที่ผู้กระทำต้องยอมรับผลจากการกระทำนั้นๆ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ 2. กรรมในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท มีองค์ประกอบของกรรม คือเจตนา การให้ผลของกรรมจะเป็นไปตามความแรง ตามหน้าที่ และตามกาล ส่วนการพยากรณ์ที่เกี่ยวเนื่องกับกรรมที่ทั้งดี และไม่ดี อันเป็นกฎธรรมชาติ หรือที่เรียกว่ากรรมนิยาม พุทธทำนายสะท้อนให้เห็นว่า ชีวิตของมนุษย์มิได้ขึ้นอยู่กับโชคชะตา แต่เป็นผลของการกระทำของตนเองทั้งสิ้น และนำไปสู่การใช้ชีวิตอย่างมีสติและรับผิดชอบในทางพุทธธรรม 3. การเปรียบเทียบเรื่องกรรมกับการพยากรณ์ชีวิตในโหราศาสตร์และพุทธทำนาย คือ การพยากรณ์ดวงชาตาก็คือการอ่านแผนที่กรรม ผู้ที่ให้คำพยากรณ์ ซึ่งต้องประกอบด้วยคุณธรรม ส่วนศาสตร์ทางโหราศาสตร์ผู้ที่ให้คำพยากรณ์ คือ นักพยากรณ์ โหราจารย์ และหมอดู ต้องเข้าใจหลักกรรม ส่วนดวงดาวนั้นมีอิทธิพลในแง่ของการกระทำของมนุษย์ หากกระทำชั่วก็ต้องได้รับผลชั่วและส่งผลกระทบต่อดวงดวงและโชคชะตาของตนเอง
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
กฤติกาวลัย หิรัญสิ. (2558). “ความสัมพันธ์ในการพยากรณ์ชีวิตคนด้วยวิชาโหราศาสตร์ไทยกับกฎแห่งกรรมในพระพุทธศาสนาเถรวาท”. (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูสุภัทรวชิรานุกูล และคณะ. (2563). “การประยุกต์ใช้หลักโหราศาสตร์ตามแนวพระพุทธศาสนา”. วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา, 11(2), 410-425.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2553). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. (พิมพ์ครั้งที่ 14). กรุงเทพมหานคร: ธนธัชการพิมพ์.
พระมหาหรรษา ธมฺมหาโส (นิธิบุณยากร). (2550). พุทธจักรวาลวิทยา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วิเชียร แสนมี และ ประภาส แก้วเกตุพงษ์. (2563). แนวคิดเรื่องจักรวาลวิทยาในพุทธปรัชญาเถรวาท. Journal of Modern Learning Development, 5(3), 288-300.
ศิรินญา นภาศัพท์. (2551). ศึกษาพุทธศาสนากับโหราศาสตร์ในยุคปัจจุบัน. กรุงเทพมหานคร: วิทยาลัยศาสนศึกษามหาวิทยาลัยมหิดล.
เสฐียร พันธรังษี. (2534). ศาสนาเปรียบเทียบ. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สิงห์โต สุริยาอารักษ์. (2521). โหราศาสตร์ไทยชั้นสูง เรื่องฤกษ์ และการให้ฤกษ์ การคำนวณดวงพิชัยสงคราม. กรุงเทพมหานคร: เลี่ยงเชียงธรรมประทีป.