การจัดการเรียนรู้โดยใช้วิธีการแบบสร้างสรรค์เป็นฐาน (CBL) สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาโท คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องการจัดการเรียนรู้โดยใช้วิธีการแบบสร้างสรรค์เป็นฐาน (CBL) สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาโท คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. พัฒนาชุดการสอนรายวิชา MCI 401 คุณธรรมจริยธรรมและจรรยาบรรณของนักพัฒนาหลักสูตรและการสอนโดยใช้วิธีการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐาน สำหรับนักศึกษาปริญญาโท ให้มีประสิทธิภาพเป็นไปตามเกณฑ์ 75/75 2. หาดัชนีประสิทธิผลของชุดการสอนรายวิชา MCI 401 คุณธรรมจริยธรรมและจรรยาบรรณของนักพัฒนาหลักสูตรและการสอนโดยใช้วิธีการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐาน สำหรับนักศึกษาปริญญาโท 3. เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของชุดการสอนรายวิชา MCI 401 คุณธรรมจริยธรรมและจรรยาบรรณของนักพัฒนาหลักสูตรและการสอนโดยใช้วิธีการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐานกับการเรียนรู้แบบปกติ สำหรับนักศึกษาปริญญาโท 4. เปรียบเทียบความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อชุดการสอนรายวิชา MCI 401 คุณธรรมจริยธรรมและจรรยาบรรณของนักพัฒนาหลักสูตรและการสอนโดยใช้วิธีการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐานกับการเรียนรู้แบบปกติ สำหรับนักศึกษาปริญญาโท การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยตามแผนการวิจัยแบบการสุ่มสองกลุ่ม มีการทดสอบก่อนและหลังการทดลอง ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2568 จำนวน 5 ห้อง จำนวน 341 คน กลุ่มตัวอย่าง นักศึกษาระดับปริญญาโท คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี จำนวน 3 ห้อง จำนวน 41 คน ได้มาจากการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบอย่างง่ายโดยกำหนดให้เป็นห้องทดลอง สำหรับวิธีการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐาน 1 ห้องเรียน มีนักศึกษา 41 คน เป็นห้องควบคุมสำหรับการเรียนรู้แบบปกติ 1 ห้อง และสำหรับทดลองหาประสิทธิภาพของชุดการสอนที่สร้างขึ้น 1 ห้องเรียน มีนักศึกษา 41 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย 1. ชุดการสอนรายวิชาโดยใช้วิธีการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐาน 2. แผนการจัดการเรียนรู้ โดยใช้วิธีการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐาน 3. แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 4. แบบประเมินความพึงพอใจการจัดการเรียนการสอน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที
ผลการวิจัยพบว่า 1. ชุดการสอนรายวิชา MCI 401 คุณธรรมจริยธรรมและจรรยาบรรณของนักพัฒนาหลักสูตรและการสอนโดยใช้วิธีการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐานสำหรับนักศึกษาปริญญาโท มีค่าประสิทธิภาพเท่ากับ 81.11/94.44 ซึ่งมีผลตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้ 75/75 เป็นไปตามสมมุติฐานที่ตั้งไว้ 2. ดัชนีประสิทธิผลของชุดการสอน มีค่าเท่ากับ 0.6807 หรือคิดเป็นร้อยละ 68.07 ซึ่งสูงกว่าสมมุติฐานที่ตั้งไว้ 0.5 3. นักศึกษาที่เรียนชุดการสอนรายวิชา MCI 401 คุณธรรมจริยธรรมและจรรยาบรรณของนักพัฒนาหลักสูตรและการสอนโดยใช้วิธีการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐาน มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าการเรียนรู้แบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 4. ความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อชุดการสอนโดยใช้วิธีการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐาน โดยภาพรวมและด้านทุกด้านมากกว่าเรียนรู้แบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ไชยยศ เรืองสุวรรณ. (2546). การบริหารสื่อและเทคโนโลยีทางการศึกษา. กรุงเทพฯ : วัฒนาพานิช.
ติรยา นามวงษ์. (2565). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้วิทยาการคำนวณ ประกอบชุดฝึกทักษะเพื่อส่งเสริมการคิดแก้ปัญหาสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 16 (1), 74-85.
บุญเกื้อ ควรหาเวช. (2543). นวัตกรรมและเทคโนโลยีทางการศึกษา. นนทบุรี : สํานักพิมพ์ SR printing.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.
พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2543). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ : สำนักทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เพชร วิจิตรนาวิน และคณะ. (2567). ผลของการใช้วิธีการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐานที่มีต่อความสามารถในการอ่านวรรณคดีอย่างมีวิจารณญาณและทัศนคติที่มีต่อการเรียนรู้วรรณคดีของนักศึกษาหลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 11 (8), 261-270.
ยืน ภูวรวรรณ. (2546). ไอซีที เพื่อการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชัน.
ลัดดา ศิลาน้อย. (2558). การวิจัยพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน โดยใช้รูปแบบการสอนแบบสร้างสรรค์เป็นฐาน (CBL) ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 รายวิชา ส 21103 สังคมศึกษา 2. ขอนแก่น. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 38 (4), 141-148
วชิรศักดิ์ มีสวัสดิ์ และเจริญวิชญ์ สมพงษ์ธรรม. (2564). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้ วิชาวิทยาการคำนวณ เรื่องเทคโนโลยีสารสนเทศ โดยใช้การเรียนการสอนตามแนวคิด STEM สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบ้านหนองเม็ก สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 3. วารสารมหาจุฬาตานีปริทรรศน์ปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 3 (6), 16-22.
วิสาพร ฤกษ์ปฐมศักดิ์. (2565). การจัดการเรียนรู้แบบการสร้างสรรค์เป็นฐาน เพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ วิชานาฏศิลป์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วัชรา เล่าเรียนดี. (2554). รูปแบบและกลยุทธ์การจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการคิด. ภาควิชาหลักสูตรและวิธีสอน มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์ นครปฐม.
วิริยะ ฤาชัยพาณิชย์. (2558). การสอนแบบสร้างสรรค์เป็นฐาน Creativity Based Learning (CBL). วารสารนวัตกรรมการเรียนรู้, 1 (2), 23-37.
สุพัตรา บุญทิสาปาริฉัตร. (2565). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐานร่วมกับสื่อสังคมออนไลน์เรื่อง เศรษฐศาสตร์ เพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
Bloom Benjamin S., et al. (1956). Taxonomy of Educational Objectives. New York : David Mckay Company.
Torrance, E. P. (1962). Guiding Creative Talent. Englewood Cliffs, NJ : Prentice-Hall, Inc.