PROMOTING SELF-REGULATION THROUGH SOCIAL STORIES INTERACTIVE VIDEO INSTRUCTION : A CASE STUDY OF PRESCHOOL CHILD WITH AUTISM SPECTRUM DISORDER
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study the implementation of a social story interactive video to promote self-regulation in six-year-old preschool child with autism during the academic year 2022. The research instruments were 1) the two individual implementation plans of the social story interactive video for promoting self-regulation, 2) the two-lesson social story interactive video, and 3) the behavior recording form. This research is a single subject design using reverse single subject intrareplication, A-B-A-B design. The study consisted of four phases : Phase one (A1) is the baseline; Phase two (B1) is a phrase that implements interactive video on promoting self-regulation; Phase three (A2) is an extinction; and Phase four (B2) implements interactive video on promoting self-regulation as 15 phase two again (B1). The results descriptive statistics such as means and percentage of the frequency of occurrence of the target behavior. and presented with tables and line graphs.
The results indicated that :
Implementing the social story interactive video to promote self-regulation led to improved outcomes in the case study, specifically in terms of reduced physical aggression. The study revealed a significant decrease in the frequency of toy-grabbing behavior by 88.64 percent compared to the baseline and a decrease of 91.90 percent in the frequency of hurting others
Article Details
References
กาญจนา คุณารักษ์. (2553). การออกแบบการเรียนการสอน. พิมพ์ครั้งที่ 4. นครปฐม : มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์.
ณปณต โคตรพัฒนา และ มนัสวาสน์ โกวิทยา. (2560). ผลของการจัดกิจกรรมการศึกษานอกระบบโรงเรียนตามแนวคิดการศึกษาแบบใช้พื้นที่เป็นฐาน เพื่อเสริมสร้างทักษะทางสังคมส าหรับบุคคลออทิสติกวัยรุ่น. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 12 (2), 401-415.
ทวีศักดิ์ สิริรัตน์เรขา. (2565). การฝึกทักษะสังคม ในออทิสติก. [Online]. Available
https://www.happyhomeclinic.com/au22-autism-care-social-skill.html. [2565, ธันวาคม 1].
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.
สมโภชน์ เอี่ยวสุภาษิต. (2553). ทฤษฎีและเทคนิคการปรับพฤติกรรม. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุทธานันท์ กัลกะ. (2561). การช่วยเหลือเด็กออทิสติก: กรณีศึกษา. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 24 (3), 227-238.
สุวรรณี พุทธิศรี. (2558). Autism Spectrum Disorder. ใน มาโนช หล่อตระกูล และปราโมทย์ สุคนิชย์. จิตเวช
ศาสตร์ รามาธิบดี. (หน้า 553-560). พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล
Carol, Gray. (2000). The New Social Story Book Illustrated Edition. Arlington : Future Horizons Inc.
Smith, E., et al. (2021). Digitally Mediated Social Stories Support Children on the Autism Spectrum Adapting to a Change in a ‘Real-World’ Context. Journal of Autism and Developmental Disorders, 51, 514-526.
Thompson, R. A. (1994). Emotion regulation: A theme in search of definition. Monographs of the Society for Research in Child Development, 59 (2-3), 25–52.
