Participation of the people in water management for agriculture according to the Brahma-Dharma principle
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objective of this article was to study factors affecting participation of people in water management for agriculture. Water was considered a natural resource that was important to life. Whether consumption or agriculture, therefore affecting the factors of participation of people in water management by adhering to the principles of participation and applying principles in water management for agriculture to encourage the people to participate in joint decisions, ready to receive benefits in using water continuously and not lacking in applying that principle to be applied better. Phromwihan Dhamma has 4 reasons was merciful, generous, kindliness and bland to support better in terms of mutual participation.
Article Details
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
References
2. ปราโมทย์ ไม้กลัด. (2540). การบริหารจัดการทรัพยากรแบบบูรณาการอย่งยั่งยืน, กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
3. ปรีดา ปูนพันธ์ฉาย. (2540). “ผลของการให้คำแนะนำแบบมีส่วนร่วมต่อความร่วมมือในการรักษาของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงชนิดไม่ทราบสาเหตุ”. รายงานวิจัย, .บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล.
4. ปาริชาติ วลัยเสถียรและคณะ. (2543). กระบวนการพัฒนาและเทคนิคการทำงานของนักพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการทำวิจัย (สกว).
5. พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพมหานคร: เอส.อาร์พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์ จำกัด.
6. มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
7. มูลนิธิปริญญาโทนักบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. (2551). คู่มือการมีส่วนร่วมของประชาชน. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์บริการประชาชน สำนักงานปลักสำนักนายกรัฐมนตรี.
8. เมธี สูตรสุคนธ์และคณะ. (2549). “ศึกษาการพัฒนาและแก้ไขปัญหาน้ำเพื่อการอุตสาหกรรม”, รายงานวิจัย. คณะกรรมการวิจัยและพัฒนาของวุฒิสภา สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
9. วันชัย วัฒนศัพท์. (2549). ความขัดแย้ง: ทางออกด้วยสันติวิธี. นนทบุรี: สำนักสันติวิธีและธรรมาภิบาล สถาบันพระปกเกล้า สมาคมสันติวิธีแห่งประเทศไทย.
10. อรทัย ก๊กผล. (2552). คู่คิด คู่มือการมีส่วนร่วมของประชาชน สำหรับนักบริหารท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: จรัญสนิทวงศ์การพิมพ์.
11. Cohen & Uphoff. (1980). Effective Behavior in Organizations. New York: Richard D. Irwin Inc.
12. Friedmann, John. (1993). Empowerment: The Politics of Alternative Development, Blackwell: Cambridge M.A. and Oxford UK.
13. Sritong, N. (2009). To Increase its Leadership in Community Development. Bangkok: OS Printing House.
