Political administration according to Buddhism
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objective of this article were 1) to study the politics of government 2) to study the politics and administration in accordance with Buddhism by studying from primary documents and other related academic texts and use the data to analyze and summarize the results in descriptive
The study revealed as the following:
1) Politics and government is a way to manage the human being fairly and orderly
2) Political administration in Buddhism is a rule that causes peace and order by using dharma.
3) Dasavidha-rājadhamma means the king's dharma or dharma for 10 parents which leaders must strengthen. Is a qualification. Which will help in practice in order to adhere to the members of the group. To achieve the goal. Counted as a leader Very administrative. Would make the members of the group love, Obedience, respect, confidence and cooperation. Which will help to achieve responsibility.
Article Details
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
References
2. นาธาเนียล ฮาร์ริส. (2555). ระบอบการปกครอง: ราชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: บริษัท สำนักพิมพ์ ปาเจรา จำกัด.
3. พญาลิไทย. (2535). ไตรภูมิพระร่วง. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
4. พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2536). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
5. พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2538). นิติศาสตร์แนวพุทธ. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: บริษัทสหธรรมิก จำกัด.
6. พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต).(2551). พจนานุกรมพุทธศาสน์ฉบับประมวลศัพท์ (ชำระ-เพิ่มเติม ช่วงที่ 1). (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
7. พระราชเมธี (วรวิทย์ คงฺคปญฺโญ). (2528). ทศพิธราชธรรมกถา. ประมวลพระธรรมเทศนา ในอภิลักขิตสมัยสมโภชพระชนมายุ ครบ 5 รอบ พระนักษัตรของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว 2530. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา.
8. พุทธทาสภิกขุ. (2531). ธรรมบรรยายชุดทศพิธราชธรรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สหมิตร.
9. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2532). อรรถกถาภาษาบาลีฉบับมหาจุฬาฯ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิญญาณ.
10. ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์ จำกัด.
11. ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: บริษัท ศิริวัฒนาอินเตอร์พริ้นท์ จำกัด (มหาชน).
12. สมบูรณ์ สุขสำราญ. (2534). พระพุทธศาสนากับการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองและสังคม. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
