Creative Drama for Developing Soft Skills
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This academic paper synthesized research through a systematic review of the literature. The aim was to collect research and synthesis of creative drama activities to develop skills of children and youth in Thailand. The review paper was a research paper that focused on the development of skills (soft skills) in people who should have. During the year 2002-2017, 6 related research papers was found. The results of the study revealed that the research with organizing creative drama activities to develop skills in children and youths consisted of self-help on the side of side of daily life, self-esteem, self-confidence, creative side and gesture communication. The organization of creative drama activities still lacked skills in working with others that was an important skill because it must be used in interaction with each other.
Article Details
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
References
โกมล ศรีทองสุข. (2560). กิจกรรมละครสร้างสรรค์เพื่อพัฒนาทักษะการช่วยเหลือตนเองในกิจวัตรประจำวันของเด็กก่อนวัยเรียน. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์, 18(2), 187-200.
ถลัชนันท์ ชัยนเรศ. (2558). ผลของละครสร้างสรรค์ต่อการมองเห็นคุณค่าในตนเองของเด็กและเยาวชนที่ถูกกระทำทารุณกรรม ที่มูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็ก: การศึกษานำร่อง. (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสุขภาพจิต). คณะแพทย์ศาสตร์: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนาภร สุขยิ่ง. (2553). ผลของการจัดกิจกรรมละครสร้างสรรค์ที่มีต่อความเชื่อมั่นในตนเองของเด็กปฐมวัย. (ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เบญจรัตน์ นุชนาฏ์ และคณะ (2555). พัฒนาการของเด็กวัยเรียน 6-12 ปี.เข้าถึงได้จาก https:// www.gotoknow.org/posts/305078
วลิสา จิรัตกิติวงศ์. (2558). ผลของรูปแบบการจัดกิจกรรมละครสร้างสรรค์ที่มีต่อความคิดสร้างสรรค์ของเด็กปฐมวัย. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาพัฒนาการ). คณะมนุษยศาสตร์: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สมบูรณ์ ทาทอง. (2552). การส่งเสริมทักษะการสื่อสารด้วยท่าทางโดยกระบวนการละครสร้างสรรค์สำหรับนักเรียนช่วงชั้นที่1 โรงเรียนบ้านหนองมะจับ จังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการศึกษาและการแนะแนว). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุจิตรา แก้วสีนวล. (2545). ประสิทธิผลของสื่อละครสร้างสรรค์ที่มีต่อการสร้างการมองเห็นคุณค่าในตนเองของเด็กถูกกระทำทารุณกรรม. (วิทยานิพนธ์วารสารศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสื่อสารมวลชน). คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Schroeter, Robin. (2018). การแสดงละครสร้างสรรค์สำหรับเด็กที่กรุงเทพ. เข้าถึงได้จาก http:// robinschroeter.de/th/2018/12/24