Community Economy: The Power of Community Enterprise Networks as a Foundation of Stability
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This academic article aimed to analyze the concept of networks and social networks from the integration of networks within or outside the community with the same goals and objectives to manage the network effectively and analyze new concepts of community enterprise networks to social enterprises and expand the network base with socially disadvantaged entrepreneurs. This aimed to elevate community enterprise networks to business operations and create opportunities for marginalized groups, which society may view as weaknesses to be strengths in creating powerful community businesses at all levels, classes, and groups in society.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
References
เสรี พงศ์พิศ. (2548). เครือข่ายยุทธวิธีเพื่อประชาคมเข้มแข็งชุมชนเข้มแข็ง: วัฒนธรรมองค์กรของโลกยุคใหม่. กรุงเทพฯ : สถาบันส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน.
กาญจนา แก้วเทพ. (2538). เครื่องมือการทำงานแนววัฒนธรรมชุมชน. กรุงเทพฯ : มายด์พับบริสชิ่ง.
ชุลีรัตน์ จันทร์เชื้อ และคณะ. (2558). การค้นหาเครือข่ายการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนด้วยกระบวนการงานวิจัยเพื่อท้องถิ่นสู่การสร้างโครงข่ายการท่องเที่ยว โดยชุมชนภาคเหนือตอนล่าง. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
ชุลีรัตน์ จันทร์เชื้อ. (2562). การค้นหาเครือข่ายการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนด้วยกระบวนการงานวิจัยเพื่อท้องถิ่น. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ทศพร แก้วขวัญไกร. (2560). ทางรอดวิกฤติเศรษฐกิจด้วยแนวทางวิสาหกิจชุมชน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 9(2), 33-50.
ธีรเทศร์ ขจรพัฒนภิรมย์ และคณะ. (2559). แผนยุทธศาสตร์การพัฒนาเครือข่ายการท่องเที่ยวโดยชุมชน จังหวัดเชียงใหม่ โดยการมีส่วนร่วมของภาคี. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
นโรปกรณ์ สิทธิวงศ์และคณะ. (2561). โครงการกระบวนการพัฒนาเครือข่ายผู้ใช้น้ำในเขตลุ่มน้ำแม่งัดตอนบน อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
นวรัตน์ นิธิชัยอนันต์ และนภาพรรณ พัฒนฉัตรชัย. (2561). การพัฒนาเครือข่ายวิสาหกิจชุมชนชายแดนไทย-กัมพูชา: กลุ่มวิสาหกิจชุมชนโรงสีข้าวบ้านโจรก. วารสารวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏเลย., 13(46), 101-111.
พระมหาสุทิตย์ อาภากโร. (2561). แนวทางการพัฒนาและการจัดการเครือข่ายของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนพืชผักอินทรีย์. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 6(2), 261-270.
วิชุลดา มาตันบุญ. (2551). เครือข่ายองค์กรด้านเด็กกับการป้องกันและแก้ไขปัญหาการละเมิดทางเพศต่อเด็กในจังหวัดภาคเหนือตอนบน: กรณีศึกษาจังหวัดเชียงใหม่. (รายงานการวิจัย). เชียงใหม่ : สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วีระศักดิ์ เครือเทพ. (2550). เครือข่าย: นวัตกรรมการทางานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในแนวระนาบเพื่อการเพิ่มขีดความสามารถในการปฏิบัติงานและความรับผิดชอบต่อสาธารณะ. กรุงเทพฯ : ซีโน ดีไซน์.
สมคิด พรมจุ้ย และคณะ. (2546). เศรษฐกิจชุมชนหมู่บ้านอีสานใต้: ความอยู่รอดของชุมชนท่ามกลางกระแสการเปลี่ยนแปลง. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์สร้างสรรค์ จำกัด.
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2564). พระราชบัญญัติส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน พ.ศ. 2548. เข้าถึงได้จาก https://www.moac.go.th/download/pos%207608.pdf.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2566). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบสาม พ.ศ.2566-2570. เข้าถึงได้จาก https://reo8.moe.go.th/wp-content/uploads/2023/06.
อินทุราภรณ์ มงคลขจรกิตติ และอรรถ อภินนท์ธีระศักดา. (2564). การพัฒนาศักยภาพและกระบวนการผลิตของเครือข่ายวิสาหกิจชุมชนเกษตรอินทรีย์วิถีชัยภูมิ. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 6(2), 169-181.
Alter, C. & Hage, J. (1993). Organizations Working Together. California : Sage.
CEIS et al. (2015). Scotland's Vision for Social Enterprise 2025: Moving Social Enterprise in from Margins to the Mainstream.Retrieved from https://socialenter prise.scot/cms/wpcontent/uploads/2019/05/80
Dodd, S. D. & Keles, J. (2014). Expanding the networks of disadvantaged entrepreneurs. OECD Centre for Entrepreneurship, SMEs and Local Development. Retrieved from https://www.researchgate.net/publication/ 275659239_Expanding_the_networks_of_disadvantaged_entrepreneurs
O’Toole, L. J. & Kenneth J. M. (2004). Desperately Seeking Selznick: Cooptation and the Dark Side of Public Management in Networks. Public Administration Review, 64(6), 681-693.
OECD/Noya A. and Clarence E. (2009). Community capacity building: fostering economic and social resilience. Project outline and proposed methodolo gy. Retrieved from www.oecd.org/dataoecd/54/10/44681969 .pdf
Smith, J. & Priscilla, W. (2006). Understanding the Different Faces of Partnering: A Typology of Public-Private Partnerships School. Leadership and Management, 26(3), 249-298.
Starkey, P. (1997). Networking for development. London : International Forum for Rural Transport and Development.
The Erasmus+ project. (2021). Social Enterprise Networking. Village Social Enterprise learning material guidance and networking (ViSEnet). Retrieved from https://rural sehub.net/project/chapter-social-enterprise-networking/
