Development of Supportive Approaches and Aged Friendly Community Building in Ratchaburi Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research article were 1) to study the development of a supportive approach and enhancement of life quality; and 2) to develop a comprehensive support system. This was a mixed-methods research, collecting data from questionnaires and interviews, using the Yamane formula to calculate a sample size of 400 participants. Statistics used for data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation, and content analysis. There were 46 key informants for qualitative research. Data analysis was divided into five steps: inductive analysis, data verification, data indexing, provisional conclusions and data elimination, and conclusion construction and validation. The research results found that 1) the development of guidelines for supporting and enhancing the quality of life of the elderly revealed that the elderly prioritized activities to improve their quality of life and social participation. Development activity aspect had the highest mean score ( = 3.80, S.D. = .677), while career promotion was the lowest (
= 3.57, S.D. = .686). Interview data indicated that participation in various activities helped the elderly feel valued and involved in society, creating opportunities for career and skill development to increase income and enhance the sustainability of valuable and sustainable quality of life; 2) the development of a comprehensive support system found that in Ratchaburi Province, facing a continuous increase in the elderly population, creating an elderly-friendly community was crucial for sustainable quality of life development. Four main strategies, namely promoting physical health, mental health, and social connectivity, supporting the economy, and developing facilities for the elderly that aimed at enhancing quality of life and happiness, with clear indicators to help local organizations develop communities sustainably.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
References
กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย. (2566). สถิติการบริการด้านการทะเบียนราษฎร (สถิติจำนวนประชากรแยกรายอายุ). ปทุมธานี : กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย.
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2566). สถิติผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ : กรมกิจการผู้สูงอายุ.
กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น กระทรวงมหาดไทย. (2548). มาตรฐานการสงเคราะห์ผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ : กรมส่งเสรมการปกครองส่วนท้องถิ่น กระทรวงมหาดไทย.
กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2553). มาตรการสงเคราะห์ผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ : กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น กระทรวงมหาดไทย.
โกศล สอดส่อง. (2561). ระดับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลนครพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยาตามแนวคิดขององค์การอนามัยโลก (WHO). วารสารศึกษาศาสตร์ มมร. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย, 6(1), 162-175.
เจษฎา นกน้อย. (2560). ระดับคุณภาพชีวิตและปัจจัยที่มีผลต่อระดับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดสงขลา. Princess of Naradhiwas University Journal, 9(3), 94-105.
ณมน ธนินธญางกูร. (2561). พฤติกรรมผู้สูงอายุในชุมชนตามหลักของสุขภาวะชุมชน และศึกษา
แนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในชุมชนบ้านปลาบู่ ตำบลหนองแสง อำเภอวาปีปทุม จังหวัดมหาสารคาม. วารสารชุมชนวิจัย, 12(2), 192-203.
ณัฐวุฒิ ชูเชื้อ. (2559). การพัฒนารูปแบบการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุระยะยาวโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน เทศบาลตำบลสิ อำเภอขุนหาญ จังหวัดศรีสะเกษ. (วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสาธารณสุขศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
นวินดา นิลวรรณ และคณะ. (2563). การประยุกต์ใช้หลักภาวนา 4 ตามแนวพระพุทธศาสนาเถรวาทสู่สังคมผู้สูงอายุ. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(3), 38-48.
บุญทัน ดอกไธสง และคณะ. (2562). กลไกการขับเคลื่อนศักยภาพขีดความสามารถของผู้สูงอายุโดยบูรณาการหลักพุทธธรรม. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
ปราณี อินธิยะ. (2565). แนวทางการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุติดบ้านของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) บ้านวังดิน ตำบลลี้ อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหากฤษฎา กิตฺติโสภโณ และคณะ. (2562). การวิจัยและพัฒนาศูนย์พัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุที่ตั้งในพุทธสถานเพื่อเพิ่มขีดความสามารถผู้สูงอายุในการดูแลตนเอง. (รายงานการวิจัย). สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พวงชมนาถ จริยะจินดา. (2561). รูปแบบสมการโครงสร้างการดูแลผู้สูงอายุโดยครอบครัวตามหลักพุทธจิตวิทยา. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธจิตวิทยา). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ไพริน ศิริพันธ์. (2566). ประสิทธิผลการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุตามแนวทางการดูแลผู้สูงอายุระยะยาวของจังหวัดตราด. วารสารวิชาการกรมสนับสนุนบริการสุขภาพ, 19(3), 37-48.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย (มส.ผส.). (2566). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2566. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์เดือนตุลา.
ยุทธ มะลิรส. (2555). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารงานขององค์การบริหารส่วนตำบลคำพี้ อำเภอนาแก จังหวัดนครพนม. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. (2560, 6 เมษายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 134 ตอนที่ 40 ก. หน้า 75.
รัถยานภิศ พละศึก และเบญจวรรณ ถนอมชยธวัช. (2560). ตัวแบบของครอบครัวในการดูแลผู้สูงอายุ. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 4(3), 135-150.
ศิราณี ศรีหาภาค. (2566). รูปแบบการพัฒนานโยบายสาธารณะกองทุนดูแลผู้สูงอายุระยะยาวในชุมชนอีสานภายใต้กระบวนการมีส่วนร่วมของชุมชน. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ, 16(1), 165 - 178.
ศิลป์ชัย เนตรทานนท์ และอุทัยวรรณ โคกตาทอง. (2564). รูปแบบการส่งเสริมสุขภาพวัยทำงานในชุมชน เขตสุขภาพที่ 5. วารสารสุขภาพภาคประชาชน, 16(2), 6-22.
สำนักงานสถิติจังหวัดราชบุรี. (2566). บทวิเคราะห์ผู้สูงอายุไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง ในโลกของ “สังคมผู้สูงอายุ”. ราชบุรี : สำนักงานสถิติจังหวัดราชบุรี.
สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี. (2562). การเตรียมการเพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุของรัฐบาลพลเอก ประยุทธ์ จันทร์โอชา. สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี (สลค.) สาร, 26(2), 37-44.
สำนักอนามัยผู้สูงอายุ. (2566). โครงการเฝ้าระวังและพัฒนาสารสนเทศสุขภาพผู้สูงอายุ ปี 2566. นนทบุรี : สำนักอนามัยผู้สูงอายุ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข.
สุกัญญา วัฒนประไพจิตร. (2561). การพัฒนารูปแบบการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุกลุ่มติดบ้านโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน บ้านหนองเส็ง ตำบลแวงน่าง อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม. (วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณิต สาขาวิชาสาธารณสุขศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สุริยาวุธ งอยภูธร. (2562). อิทธิพลของคุณภาพการบริการต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเหล่าโพนค้อ อำเภอโคกศรีสุพรรณ จังหวัดสกลนคร. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
Cronbach, L. J. (1977). Coefficient Alpha and The Internal Structure of Tests. New York : Harper Collins Publishers, Inc.
Likert, R. (1967). The Human Organization: Its Management and Value. New York : McGraw-Hill Book.
United Nations. (2017). World population ageing highlights. United Nations : Department of Economic and Social Affairs, Population Division.
Wright, O. R. L. (2006). Client preferences for food services in geriatrics, rehabilitation and aged care: Implications for service delivery for an ageing population. Australia : University of Queensland.
Yamane, T. (1973). Statistics an Introductory Analysis. New York : Harper & Row.
Zodikoff, B. D. (2005). Gender, Self-Care and Functional Status Among Older Persons with Coronary Heart Disease: A National Perspective. Women and Health, 39(1), 65-84.
