the Protection of Legal Rights and the Prevention of Criminal Offences Committed by Children and Youth in Muang District, Phayao
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The effective protection for the right of children and youth in justice procedure, it is necessary to provide “legal measure for the protection of children and youth in the justice procedure” which can protect the right of children and youth in the justice procedure and prevent children and youth entering the criminal justice procedures by controlling the risk behavior for committing an offence. Such measure must provide care and rehabilitation to resolve behavioral issues in accordance with the individual needs of children and youth as soon as possible. The participation of the family members together with the members of the local community in such procedure is necessary in monitoring and surveillance of the children with risk behavior to commit the offences. Such measure must be carried out together with the development of the skills in raising of the children and youth for parents and guardian in accordance with the social environment, characteristics of children and youth, and the nature of the family. Also, it is necessary to have the legal measures against parents and guardians, who are irresponsible and fail to provide support and care for their children and youth.
Article Details
References
เดชา ศิริเจริญ. (2555). เด็กกับอิทธิพลของครอบครัว. วารสาร AULJ, Vol. III (August), 14.
พจน์ ปุษปาคม. (2549). คำบรรยายประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ลักษณะละเมิด (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: กรุงสยามการพิมพ์.
ประสพสุข บุญเดช. (2558). คำอธิบายประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ 5 ว่าด้วยครอบครัว (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา.
สมพงษ์ จิตระดับและ อัญญมณี บุญซื่อ. (2551). หลักสูตรสิทธิเด็กและการวางแผนท้องถิ่นเพื่อเด็กและเยาวชน พ.ศ. 2551. ศูนย์วิจัยและพัฒนานวัตกรรมการศึกษาเพื่อเด็กและผู้มีความต้องการพิเศษ คณะคุรุศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ธรรมดาเพรส.
สมชัย ฑีฆาอุตมากร. (2555). พระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ.2553 พร้อมแนวคำพิพากษาศาลฎีการายมาตราและข้อสังเกต. กรุงเทพฯ: พลสยาม พริ้นติ้ง.
สุมนทิพย์ จิตสว่าง. (2555). กระบวนการดำเนินการป้องกันปราบปรามและดำเนินการสืบสวนสอบสวนและดำเนินคดีของตำรวจเกี่ยวกับคดีเด็กและเยาวชน. รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ สนับสนุนโดยสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
Kuzuno, H. (2005), Juvenile Diversion and the Get-Tough Movement in Japan. Ritsumeikan Law Review, 22, 12-15.
Bandura A. & Walters R. (2010). Social Leaning Theory. New York: General Learning Press.
Shoemaker, D. J. (2010). Theories of Delinquency: An Examination of Explanation of Delinquent Behavior (6ed). Oxford University Press.
Siegel, L. J & Welsh, B.C. (2015). Juvenile Delinquency : Theory, Practice, and Law. USA: Stamford Press.
Apel, R., & Kaukinen, C. (2008). On the relationship between family structure and antisocial behavior: Parental cohabitation and blended households. Criminology, 46, 35.
Burt, S.A., Barnes, A.R., McGue, M., & Lacono, W.G. (2008). Parental divorce and adolescent delinquency: Ruling out the impact of common genes. Developmental Psychology, 44, 668.
Elliott D.S., Huizinga D. and Ageton S. (1988). Explaining Delinquency and Drug Use. The Journal of Criminal Law and Criminology, 4(78 winter), 1167.
Hiroyuki, K. (2005). Juvenile Diversion and the Get-Tough Movement in Japan. Ritsumeikan Law Review, (22), 12.
Schrode, R.D., Aurea K.O. and Oghia, M.J. (2010). Family Transition and Juvenile Delinqency. Sociological Inquiry, 80, (November), 779.
Boustani, M.M., Henderson C.E., and Howord A. (2016). Liddle, Family-Based Treatments of Adolescent Substance Abuse: Advances Yield New Developpmental Challenges. The Oxford Handbook of Adolescent Substance Abuse 2016.