ข้อเสนอแนะเชิงนโยบายสำหรับการบังคับใช้กฎหมายป้องกันและปราบปรามยาเสพติดในจังหวัดเชียงราย
Main Article Content
บทคัดย่อ
จังหวัดเชียงรายถือเป็นหนึ่งในพื้นที่ต้นทางของภัยอันเกิดจากยาเสพติดที่สำคัญของประเทศ เนื่องจากเป็นพื้นที่เสี่ยงจากปัญหาการค้าและเสพยาเสพติด เป็นความท้าทายของรัฐบาลทุกยุคที่พยายามเข้ามาบริหารจัดการเพื่อแก้ไขปัญหาเชิงพื้นที่ ซึ่งมีความร้ายแรงเร่งด่วนของปัญหา อย่างไรก็ตามเนื่องจากการแพร่ระบาดยาเสพติดในแต่ละจังหวัดมีความแตกต่างในรายละเอียด ดังนั้นแนวนโยบายซึ่งเป็นเครื่องกำหนดวิธีการปฏิบัติการบังคับใช้กฎหมายในแต่ละพื้นที่ของประเทศจึงมีความแตกต่างกันออกไป สำหรับนโยบายการป้องกันและปราบปรามยาเสพติดในปัจจุบันนั้นยังมีลักษณะเป็นนโยบายเชิงแม่บทของชาติที่มองสภาพปัญหาในภาพรวม อย่างไรก็ตามยังขาดความยืดหยุนและการให้อำนาจผู้ปฏิบัติหน้าที่เชิงพื้นที่สำหรับบังคับใช้กฎหมาย และปรับรูปแบบการปฏิบัติหน้าที่ให้สอดรับกับบริบทเชิงพื้นที่เท่าที่ควรผู้วิจัยมุ่งเน้นทำการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับปัญหาเชิงพื้นที่ โดยวิเคราะห์สภาพปัญหาด้วยการสะท้อนคิด จากมุมมองผู้มีหน้าที่ในสายงานป้องกันและปราบปรามยาเสพติดในพื้นที่จังหวัดเชียงราย ได้มีการระดมความคิดถอดบทเรียนที่ได้จากการปฏิบัติหน้าที่ตามกฎหมาย มุมมองที่มีต่อปัญหาเชิงพื้นที่ทำให้ได้ข้อเสนอเชิงนโยบายที่สำคัญโดยสรุป คือ 1) การไม่ผลักผู้กระทำความผิดออกจากสังคม 2) การเสริมความพร้อมด้านบุคลากรและทรัพยากรสนับสนุน 3) การข่าวที่รวดเร็ว ต่อเนื่องและบูรณาการระหว่างหน่วยงาน 4) การกำกับติดตามปัญหาอย่างต่อเนื่อง ผลจากการวิจัยนี้ผู้บริหารกระบวนการยุติธรรมระดับจังหวัด และระดับชาติสามารถอาศัยเป็นข้อมูลสำหรับปรับกลยุทธ์ และกฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับเกี่ยวกับการป้องกันและปราบปรามยาเสพติดให้เหมาะสมกับบริบทเชิงพื้นที่จังหวัดเชียงรายมากขึ้น
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กัณฐิกา ตุ้ยคำภีร์ และคณะ. “ปัญหาการค้ายาเสพติดภัยคุกคามรูปแบบใหม่.” วารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล 8, ฉ.2 (กรกฎาคม – ธันวาคม 2565): 199.
เดลินิวส์ ออนไลน์. “เปิดแล้ว! ‘ด่านแม่สาย’ หลังปิดหนีโควิดมา 3 ปี พร้อมเผยเงื่อนไข ‘นักท่องเที่ยว’ ข้ามผ่านแดน.” https://www.dailynews.co.th/news/2015912/. สืบค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2566.
บุรฉัตร จันทร์แดง. “บทวิเคราะห์สถานการณ์ปัญหายาเสพติดในปัจจุบัน.” วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม 4, ฉ.2 (กรกฎาคม–ธันวาคม 2560): 51.
ปกรณ์ มณีปกรณ์. อาชญาวิทยาและทัณฑวิทยา. พิมพ์ครั้งที่2. กรุงเทพฯ: เอ็ม ที เพรส, 2553.
ผู้จัดการออนไลน์. “นายกฯ แจงขึ้นเชียงราย รับฟัง 4 ปัญหาใหญ่ ดันยาเสพติดวาระแห่งชาติ ยังไม่ฟรีวีซ่าพม่า เหตุความมั่นคง.” https://mgronline.com/politics/detail/9660000083506. สืบค้นเมื่อ 20 กันยายน 2566.
พิสิษฐ์ สุนทราวิฑูร และคณะ. “การดำเนินการป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดในสถานศึกษา เขตเทศบาลตำบลป่าอ้อดอนชัย อำเภอเมืองเชียงราย จังหวัดเชียงราย.” วารสารมหาวิทยาลัยคริสเตียน 6, ฉ.2 (พฤษภาคม - สิงหาคม 2553): 195.
ไพโรจน์ บุญประเสริฐ. “พฤติกรรมหลังผ่านการบำบัดรักษาของผู้เสพยาเสพติด:กรณีศึกษาเขตพื้นที่จังหวัดเชียงราย, วารสารนิติศาสตร์และสังคมท้องถิ่น.” วารสารนิติศาสตร์และสังคมท้องถิ่น 2, ฉ.1 (มกราคม – มิถุนายน 2561): 207-208.
ศศิวิมล คำเมือง. “นโยบายสาธารณะด้านการป้องกันและปราบปรามยาเสพติดของประเทศไทย.” วารสารวิชาการธรรมทรรศน์ 22, ฉ.2 (เมษายน - มิถุนายน 2565): 418.
สุชาติ ลี้ตระกูล และคณะ. “การพัฒนากระบวนการสร้างเสริมความเข้มแข็งของครอบครัวเพื่อการป้องกันและเฝ้าระวังการแพร่ระบาดของยาเสพติดในเขตหมู่บ้านชายแดนจังหวัดเชียงราย.” วารสารการวิจัยกาสะลองคำ 7, ฉ.1 (มกราคม-มิถุนายน 2556): 11.
สุรกาญจ์ ซาวคำ. “ปัจจัยที่ส่งผลต่อการกระทำผิดซ้ำของผู้ต้องขังคดียาเสพติดเรือนจำจังหวัดเชียงราย.” บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2558.
วิภากรณ์ ปัญญาดี. “ผลการปรับรูปแบบการบำบัดยาเสพติดแบบจิตสังคมบำบัดต่อการปฏิบัติตามแผนการบำบัดของผู้รับการบำบัดยาเสพติดชนิดเมทแอมเฟตามีน.” วารสารวิชาการวิทยาลัยบริหารศาสตร์ 3, ฉ.3 (กรกฎาคม - กันยายน 2563): 117.
เอกรัชต์ แปงสนิท. “การมีส่วนร่วมของชุมชนในการควบคุมอาชญากรรมด้านยาเสพติดในอำเภอพาน จังหวัดเชียงราย.” บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2549.