สิกขาบท 150 ข้อ ในสมณวรรค ติกนิบาต อังคุตตรนิกาย : ศึกษาวิเคราะห์และตีความ

บทคัดย่อ

สิกขาบทตามหลักพระพุทธศาสนา หมายถึง ข้อปฏิบัติที่ต้องศึกษาเป็นบทบัญญัติข้อ หนึ่งๆที่พระภิกษุพึงปฏิบัติตามในแต่ละขอๆ โดยมีจำนวนทั้งหมด 227 ข้อ คือ ปาราชิก 4 ข้อ สังฆาทิเสส 13 ข้อ อนิยต 2 ข้อ นิสสัคคิยปาจิตตีย์ 30 ข้อ ปาจิตตีย์มี 92 ข้อ ปาฏิเทสนียะ 4 ข้อ เสขิยะ 26 ข้อ โภชนปฏิสังยุตต์ 30 ข้อ ธัมมเทสนาปฏิสังยุตต์ 16 ข้อและอธิกรณสมถะ 7 ข้อ การสวดปาติโมกข์ของคณะสงฆ์ไทยพบว่า การสวดปาฏิโมกข์มีพิธีกรรมโดยมีบุพกรณ์และบุพกิจ วิธีการสวดมี 2 อย่างคือ สวดแบบย่อกับแบบพิศดาร และประโยชนที่เกิดจากการสวดพระปาฏิโมกข์มี 2 ระดับ คือ ประโยชน์กับตนเองและประโยชน์กับสังคม การสวดพระปาฏิโมกข์ของคณะสงฆ์ไทยเป็นไปตามหลักพุทธบัญญัติทำให้คณะสงฆ์ไทยมีความรูปในการสวดพระปาฏิโมกข์และเห็นคุณค่าตลอดจนความมุ่งหมายของการสวดพระปาฏิโมกข์ ส่วนการวิเคราะห์และตีความสิกขาบท 150 ข้อ ในสมณวรรค ติกนิบาตร อังคุตตรนิกาย ในสังคมไทยพบว่า ปัญหาความขัดแย้งเรื่องจำนวนสิกขาบท 150 ข้อ เกิดจากการยึดหลักการแปลพระไตรปิฎกฉบับภาษาไทยและไม่ยอมรับอรรถกถา ขาดการสอบทานจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีโดยตรง กลายเป็นปัญหาเรื่องการสวดปาฏิโมกข์เพียงจำนวนสิกขาบท 150 ข้อ ทำให้สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติประกาศมติมหาเถรสมาคมและมีประกาศพระราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 131 ตอนที่ 130 ง ลงวันที่ 4 ธันวาคม 2557 ประกาศให้คณะสงฆ์ไทยถือปฏิบัติตามพระวินัยปิฎกด้วยการสวดพระปาติโมกข 227 สิกขาบท