รูปแบบการส่งเสริมการอนุรักษ์พุทธศิลป์ของอุโบสถในจังหวัดนครราชสีมา

Main Article Content

พระครูภัทรจิตตาภรณ์
พระมหาสุพร รกฺขิตธมฺโม
พระยุทธนา อธิจิตโต

บทคัดย่อ

พื้นที่เป้าหมายโดยเฉพาะอุโบสถ ย่อมมีความสำคัญต่อชุมชนอย่างยิ่งในการประกอบพิธีกรรมทางศาสนา แต่มีสิ่งหนึ่งที่ประดับตกแต่งให้เข้ากับเรื่องราวในพระพุทธศาสนา คือพุทธศิลป์ของโบสถ์ที่จะส่งเสริมให้เกิดความเชื่อ ความศรัทธา วิจิตรตระการงดงามทางด้านจิตใจ


สภาพปัญหาสำคัญของพุทธศิลป์ของอุโบสถคือ งานช่างที่มีรูปแบบที่หลากหลาย และไม่สามารถที่จะอนุรักษ์แบบพุทธศิลป์ดั้งเดิมได้ มีการเปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย ทั้งยังไม่มีคนสืบทอด ความสำคัญของพุทธศิลป์ของอุโบสถในจังหวัดนครราชสีมา พุทธศิลป์ของโบสถ์ที่ปรากฏมีความสำคัญต่อพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับความเชื่อ ความศรัทธาและประวัติเรื่องราวของพุทธศิลป์ที่นำมาประดับในโบสถ์หรือสร้างสรรค์จะต้องไม่ผิดเพี้ยนและสามารถพัฒนารูปแบบไปสู่โบสถ์อื่นๆได้ ความสำคัญจึงอยู่ที่การกำหนดรูปแบบพุทธศิลป์ทั้งทางด้านสถาปัตยกรรม ประติมากรรม จิตรกรรมก็เป็นสิ่งหนึ่ง ในพุทธศิลป์นี้จะมีร่องรอยทางประวัติศาสตร์ซึ่งสอดคล้องกับแนวความคิด ความเชื่อของบุคคลในท้องถิ่นนั้นๆในแต่ละยุคแต่ละสมัย


การอนุรักษ์พุทธศิลป์ของอุโบสถในจังหวัดนครราชสีมา พุทธศิลป์จำแนกประเภทใหญ่ๆ ก็จะแบ่งได้ 3 ประเภท ได้แก่ สถาปัตยกรรม ประติมากรรมและจิตรกรรม งานด้านพุทธศิลป์นั้นคำว่าศิลป์เป็นศิลปกรรมที่เกิดขึ้นตามคติความเชื่อความศรัทธาในศาสนา อิทธิพลคำสอนของพระพุทธเจ้า ซึ่งศิลปะที่สำคัญได้แก่ สถาปัตยกรรม ประติมากรรมและจิตรกรรม การอนุรักษ์พุทธศิลป์ที่ปรากฏในโบสถ์ คือ พุทธศิลป์ที่มีลักษณะความสำคัญด้านจิตรกรรม ทำให้เห็นคุณค่า ด้านพระพุทธศาสนาโดยเฉพาะได้สะท้อนคำสอนออกมาที่สอดคล้องกับหลักธรรมคำสอนของพระพุทธศาสนา จิตรกรรมส่วนมาก จะอธิบายภาพประวัติศาสตร์โดยเฉพาะอธิบายการบำเพ็ญบารมีของพระโพธิสัตว์ ที่ได้สั่งสมบารมี จนกว่าจะเป็นพระพุทธเจ้า เป็นพุทธศิลป์ลักษณะ ที่ให้คุณค่า ทางด้านจิตใจมากกว่าสังคม


รูปแบบการส่งเสริมการอนุรักษ์พุทธศิลป์ของอุโบสถในจังหวัดนครราชสีมา พบว่ารูปแบบขึ้นอยู่กับ 1) รูปแบบการก่อสร้าง 2) ความเชื่อเกี่ยวกับสถานที่ ในการก่อสร้าง 3) ความเชื่อเกี่ยวกับวัสดุในการก่อสร้าง 4) ความเชื่อเกี่ยวกับการตกแต่ง คือ เพื่อความสวยงาม เพื่อป้องกันภัยอันตราย จากสิ่งที่มองไม่เห็น

Article Details

บท
Research Articles
Author Biographies

พระมหาสุพร รกฺขิตธมฺโม, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ประเทศไทย Mahaculalongkornrajavidyalaya University, Thailand

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ประเทศไทย

Mahaculalongkornrajavidyalaya University, Thailand

พระยุทธนา อธิจิตโต, นักวิชาการอิสระ

นักวิชาการอิสระ

References

จารุวรรณ พึ่งเทียร. (2555), พุทธศิลป์. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราช

วิทยาลัย,

จุลทรรศน์ พยัคฆรานนท์. 2555.อ้างใน จารุวรรณ พึ่งเทียร. พุทธศิลป์. พิมพ์ครั้งที่ 3.

กรุงเทพฯ : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

น. ณ ปากน้ำ. (2540). พจนานุกรมศิลปะไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์กรุงเทพ.

พ่วง มีนอก. (2536). สุนทรียศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

พระธรรมธีรราชมหามุนี. (2514). ความรู้เรื่องสีมาในวัดศรีประวัติ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์

พระจันทร์.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ฉบับประมวลศัพท์.

พิมพ์ครั้งที่ 20. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์บริษัทสหธรรมิกจำกัด.

พระวิจิตตาลังการเถระ. (2472). ปาติโมกขปทัตถอนุวัณณนา. ย่างกุ้ง: โรงพิมพ์บี่จีมัณไฑย์ ประเทศสหภาพพม่า.

พระพิมลธรรม (ชอบ อนุจารี) ราชบัณฑิต. (2553). พุทธประวัติทัศนศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: กรีนพริ้นท์.

พุทธทาสภิกขุ. 2552. พุทธประวัติจากหินสลัก. กรุงเทพฯ: อัมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง

จำกัด.

บุญเยี่ยม แย้มเมือง. (2537). สุนทรียภาพทัศนศิลป์. กรุงเทพฯ: โอ เอส พริ้นติ้ง เฮ้าส์.

ประกิจ ลัคนผจง. (2543). “สถาปัตยกรรมไทย คุณค่าสู่สังคม”. จุลสารสถาบันศิลปะ สถาปัตยกรรมไทย.

ปฐม หงส์สุวรรณ. (2552). “ตำนานพระพุทธรูปล้านนา:พลังปัญญาทางความเชื่อและ ความสัมพันธ์กับ ท้องถิ่น”. รายงานวิจัย. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

อภัย นาคคง, (2533). ความรู้เบื้องต้นวิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ. กรุงเทพฯ:ท.วัฒนาการพิมพ์.