ผลการจัดกิจกรรมแนะแนวสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปี่ที่ 3 โรงเรียนบ้านหวาย โดยใช้กิจกรรมการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการร่วมกับการให้การปรึกษากลุ่ม ตามทฤษฎีการให้การปรึกษากลุ่มแบบเอกัตบุคคล

บทคัดย่อ

การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีเป้าหมายเพื่อเปรียบเทียบผลการจัดกิจกรรมแนะแนวของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนบ้านหวาย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ยโสธร เขต 2 โดยใช้กิจกรรมการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการร่วมกับการให้การปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีการให้การปรึกษากลุ่มแบบเอกัตบุคคล ที่มีผลต่อความวิตกกังวลในการเลือกแผนการเรียนในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ก่อนและหลัง การทดลอง          โดยดำเนินการทั้งหมด จำนวน 8 ครั้ง เป็นเวลา 8 สัปดาห์ ครั้งละ 50-60 นาที โดยกลุ่มเป้าหมายเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนบ้านหวาย ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2563 จำนวน 21 คน คัดเลือกผู้ที่มีคะแนนความวิตกกังวลในลำดับเปอร์เซ็นไทล์ที่ 75 ขึ้นไป แล้วคัดเลือกจากผู้ที่มีความสมัครใจในการเข้าร่วมกลุ่มได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 7 คน การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi Experimental Research) โดยใช้รูปแบบการทดลองก่อนและหลังการทดลอง (pretest–posttest one group design) โดยใช้โปรแกรมกิจกรรมแนะแนว การให้การปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีการให้การปรึกษากลุ่มแบบเอกัตบุคคลที่มีผลต่อความวิตกกังวลในการเลือกแผนการเรียน และใช้แบบประเมินความวิตกกังวล ในการเลือกแผนการเรียนสายสามัญ ผู้วิจัยสร้างขึ้นโดยปรับปรุงจาก แบบวัดความวิตกกังวลของ สปิลเบอร์เกอร์ ชื่อ The State-Trait Anxiety Inventory (STAI Form)³⁰ จำนวน 20 ข้อ โดยมีข้อความที่แสดงถึงความวิตกกังวลในทางบวก 7 ข้อ และข้อความที่แสดงถึงความวิตกกังวลในทางลบ 13 ข้อ

             ผลการวิจัย พบว่า นักเรียนที่เข้าร่วมการให้การปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีแบบเอกัตบุคคล เพื่อลดความวิตกกังวลในการเลือกแผนการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนบ้านหวาย

ก่อนการทดลองมีระดับความวิตกกังวลค่อนข้างมาก และหลังการทดลองไม่มีความวิตกกังวลหรือมีระดับความวิตกกังวลเล็กน้อย โดยจะเห็นได้ว่าหลังจากการใช้แผนการจัดการเรียนรู้กิจกรรมแนะแนวแบบบูรณาการร่วมกับการให้การปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีการให้การปรึกษากลุ่มแบบเอกัตบุคคลกลุ่มตัวอย่างมีความวิตกกังวลต่ำกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05