การประยุกต์หลักสัปปายะ 7 พัฒนาเผยแผ่การสอนวิชาสมาธิ เพื่อความสันติสุขของสังคม สถาบันพลังจิตตานุภาพ สาขา 29 วัดสุทธจินดา จังหวัดนครราชสีมา

บทคัดย่อ

        วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาหลักสัปปายะ 7 ในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท

2) เพื่อศึกษาแนวทางการเผยแผ่วิชาสมาธิสถาบันพลังจิตตานุภาพ สาขา 29 วัดสุทธจินดาจังหวัดนครราชสีมา 3) เพื่อวิเคราะห์หลักสัปปายะ 7 ที่เกื้อกูลต่อการเผยแผ่วิชาสมาธิเพื่อความสันติสุขของสังคม ผลการศึกษาพบว่าปัญหาของสังคมไทยปัจจุบัน เกิดจากปัญหาความยากจน  อาชีพรายได้ไม่แน่นอน ปัญหาอาชญากรรม เกิดจากการขาดความอบอุ่นทางจิตใจ ปัญหายาเสพย์ติด ความอยากรู้และอยากทดลอง   และปัญหาโรคเอดส์ ขาดความรู้ในการป้องกันโรค ซึ่งสามารถลดปัญหาสังคมได้ด้วยการเจริญสมาธิ สร้างสติ และปัญญาตามหลักธรรมในพระพุทธศาสนา จากปัญหาดังกล่าวทำให้ผู้วิจัยและคณะสนใจนำหลักสัปปายะ 7 มาเกื้อกูลต่อการเจริญภาวนาช่วยให้สมาธิตั้งมั่นไม่เสื่อมถอย สัปปายะ หมายถึง สิ่งที่สบาย สภาพที่เอื้อ สิ่งที่เกื้อกูล สิ่งที่เหมาะสมต่อการเจริญภาวนาให้ได้ผลดี ช่วยให้สมาธิตั้งมั่นไม่เสื่อมถอย มี 7 อย่าง คืออาวาสสัปปายะ โคจรสัปปายะ ภัสสสัปปายะ ปุคคลสัปปายะ โภชนสัปปายะ อุตุสัปปายะ และอิริยาปถสัปปายะ  อันเป็นเหตุปัจจัยให้ผู้ปฏิบัติธรรมเข้าถึงจุดหมายสูงสุดคือพระนิพพานและเป็นการสืบทอดอายุพระพุทธศาสนาให้คงอยู่คู่กับชุมชนและสังคมต่อไป