ความรู้ ทัศนคติและพฤติกรรมการใช้ยาปฏิชีวนะอย่างสมเหตุผล ของนักศึกษาหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต วิทยาลัยพยาบาล บรมราชชนนี สรรพสิทธิประสงค์
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
摘要
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงแบบสำรวจ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความรู้ ทัศนะคติ และพฤติกรรมในการใช้ยาปฏิชีวนะอย่างสมเหตุผลของนักศึกษาหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สรรพสิทธิประสงค์ ประชากรที่ศึกษาคือนักศึกษาหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต ชั้นปีที่ 3-4 วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สรรพสิทธิประสงค์ ปีการศึกษา 2563 จำนวน 191 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในวิเคราะห์ข้อมูลกรวิจัยคือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) ด้านความรู้เกี่ยวกับการใช้ยาปฏิชีวนะ นักศึกษามีความรู้เรื่องอันตรายจากแพ้ยาปฏิชีวนะมากที่สุด และมีความรู้เรื่องวิธีการเก็บยาปฏิชีวนะสำหรับเด็กที่เป็นผงแห้งหลังการผสมยาน้อยที่สุด นักศึกษาส่วนใหญ่ ร้อยละ 49.74 มีความรู้การใช้ยาปฏิชีวนะอย่างสมเหตุผลในระดับปานกลาง 2) ด้านทัศนคติเกี่ยวกับการใช้ยาปฏิชีวนะ นักศึกษามีทัศนคติว่ายาปฏิชีวนะที่มีราคาแพงมีประสิทธิภาพดีกว่ายาปฏิชีวนะที่มีราคาถูก และมีทัศนคติว่าเมื่อรับประทานยาปฏิชีวนะแล้วอาการไม่ทุเลาควรเปลี่ยนชนิดของยาปฏิชีวนะน้อยที่สุด นักศึกษาส่วนใหญ่ ร้อยละ 58.64 มีทัศนคติเกี่ยวกับการใช้ยาปฏิชีวนะอย่างสมเหตุผลในระดับปานกลาง 3) ด้านพฤติกรรมในการใช้ยาปฏิชีวนะ นักศึกษามีพฤติกรรมเมื่อได้รับยาปฏิชีวนะ จะรับประทานยาสม่ำเสมอ และครบตามกำหนดที่แพทย์สั่งเพื่อป้องกันการดื้อยามากที่สุดและมีพฤติกรรมดื่มน้ำอุ่นและพักผ่อนอย่างเพียงพอเมื่อเริ่มเจ็บคอและสังเกตว่าตนเองมีคอแดงน้อยที่สุด นักศึกษาส่วนใหญ่ ร้อยละ73.82 มีพฤติกรรมการใช้ยาปฏิชีวนะอย่างสมเหตุผลในระดับปานกลาง
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
参考
กระทรวงสาธารณสุข. (2559). กระทรวงสาธารณสุข กำหนดให้นโยบาย “การใช้ ยาอย่างสม
เหตุผล”เป็นแผนพัฒนาระบบบริการสุขภาพ สาขาที่ 15. สืบค้นออนไลน์ วันที่ 24
ธันวาคม 2563, เข้าถึงได้จาก pr.moph.go.th/iprg/include/admin_hotnew/
show_hotnew.php?idHot_new=8484120
คณะอนุกรรมการพัฒนาบัญชียาหลักแห่งชาติ. (2553). คู่มือการใช้ยาอย่างสมเหตุผล ตาม
บัญชียาหลักแห่งชาติ ยาระบบประสาทส่วนกลางเล่ม 1. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุม
สหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
คณะอนุกรรมการการพัฒนาบัญชียาหลักแห่งชาติ. (2553). คู่มือการใช้ยาอย่างสมเหตุผล
ตามบัญชียาหลักแห่งชาติ เล่ม 1 ยาระบบทางเดินอาหาร. สำนักงานประสานการ
พัฒนาบัญชียาหลักแห่งชาติ.
งานปกครอง สวัสดิการ และการปรึกษา วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สรรพสิทธิประสงค์.
(2564). ข้อมูลงานงานปกครอง สวัสดิการ และการปรึกษา วิทยาลัยพยาบาลบรม
ราชชนนี สรรพสิทธิประสงค์ ไตรมาสที่ 4 ปีงบประมาณ 2563 – ไตรมาสที่ 1
ปีงบประมาณ 2564. เอกสารอัดสำเนา.
ทิพวรรณ วงเวียน. (2557). ความรู้เกี่ยวกับการใช้ยาปฏิชีวนะในโรคติดเชื้อเฉียบพลันของ
ระบบทางเดินหายใจส่วนบนของผู้ป่วยนอกที่เป็นโรคดังกล่าวในโรงพยาบาลสมเด็จ
พระบรมราชเทวี ณ ศรีราชา. วารสารเภสัชกรรมไทย ปีที่ 6 ฉบับที่ 2 : 106-114.
นัชชา ยันติ. (2560). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการใช้ยาปฏิชีวนะของนักศึกษา
หลักสูตรสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง จังหวัดปทุมธานี. วารสารวลัย
อลงกรณ์ปริทัศน์ ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 : 1-10.
บุญใจ ศรีสถิตย์นรากูร. (2553). ระเบียบวิธี การวิจัยทางพยาบาลศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 5.
กรุงเทพมหานคร: ยูแอนด์ไอ อินเตอร์ มีเดีย.
เรณุกา จรัสพงศ์พิสุทธิ์ และเกษวดี ลาภพระ. (2563). การใช้ยาปฏิชีวนะอย่างเหมาะสม
สำหรับประชาชน.สืบค้นออนไลน์ วันที่ 14 มกราคม 2564, เข้าถึงได้จาก
https://www.pidst.or.th/A743.html
ศุภลักษณ์ สุขไพบูลย์, ชุภาศิริ อภินันท์เดชา, กวี ไชยศิริ. (2559). พฤติกรรมการใช้ยา
ปฏิชีวนะของผู้รับบริการ โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลสร้างโศก อำเภอบ้าน
หมอ จังหวัดสระบุรี. สืบค้นออนไลน์ วันที่ 24 ธันวาคม 2563, เข้าถึงได้จาก
: http://journal.nmc.ac.th/th/admin/Journal/2559Vol4No1_53.pdf
สรัญญ์รักษ์ บุญมุสิก และคณะ. (2562). ความรู้ เจตคติ และพฤติกรรมการใช้ยาปฏิชีวนะอย่างสมเหตุผลของนักศึกษาพยาบาล เครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและสาธารณสุขภาคใต้. วารสารวิจัยและนวัตกรรมทางสุขภาพ ปีที่ 2 ฉบับที่ 1 (มกราคม – มิถุนายน 2562) : 25-36.
สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข. (2559). ใช้ยาสมเหตุผล” ปลอดภัย คุ้มค่า ด้วย 6 กุญแจ
สำคัญ. สืบค้นออนไลน์ วันที่ 24 ธันวาคม 2563, เข้าถึงได้จาก
http://www.isranews. org/isranews/item/49489%E0%B9%87hsir
Html
สุวัฒน์ ปริสุทธิวุฒิพร และมัณฑนา เหมชะญาติ. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการใช้ยา
ปฏิชีวนะของผู้รับบริการในโรงพยาบาลขลุงจังหวัดจันทบุรี. วารสารศูนย์การศึกษา
แพทย์ศาสตร์คลินิก โรงพยาบาลพระปกเกล้า ปีที่ 31 ฉบับที่ 2 : 114-127.
สุธาสินี ทรัพย์สังข์, วธู พรหมพิทยารัตน์, วุฒิชัย จริยา ,ปิยะรัตน์ นิ่มพิทักษ์พงศ์. (2016).
ผลของนวัตกรรมการให้ข้อมูลร่วมกับการใช้ฉลากช่วยยาปฏิชีวนะชนิดผงแห้งต่อ
ความเข้าใจของผู้ปกครองในกลุ่มผู้ป่วยเด็กโรคติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนบน
โรงพยาบาลกงไกรลาศ อำเภอกงไกรลาศ จังหวัดสุโขทัย. วารสารมหาวิทยาลัย
ขอนแก่น. 587-593.
ฝ่ายวิชาการวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สรรพสิทธิประสงค์. (2564). หลักสูตร
พยาบาลศาสตรบัณฑิต(ฉบับปรับปรุง พ.ศ.2560). เอกสารอัดสำเนา.
วิรัตน์ แก้วภูมิแห่. (2560). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการใช้ยาอย่างเหมาะสมและ
ปลอดภัยของอาสาสมัครสาธารณสุข. วารสารวิชาการแพทย์เขต 11 ปีที่ 31 ฉบับที่
(มกราคม – มีนาคม 2560) : 61-71.
อติญาณ์ ศรเกษตริน และคณะ. (2562). ปัจจัยทำนายการใช้ยาปฏิชีวนะอย่างสมเหตุสมผลของนักศึกษาพยาบาล. วารสาร The Journal of Baromarajonani College of Nusing, Nakhonratchasima, 25(1) ; 43-59.
Brahma, D., Marak, M., & Wahlang. J. (2012). Rationaluse of drugs andirrational
drug combinations. Retrieved December 24, 2020, from The Internet
Journal of Pharmacology 10(1) http://ispub.com/
IJPHARM/10/1/14081#
Jongsirilerd, P., & Prapaso, N., (2017). Achievement Assessment Class 1 of The
Development for Rational Drugs Use of Hospitals Under the Office of
The Permanent Secretary for Public Health. Journal of Pharmaceutical
Clinic. 23 (1), 221-232. (in Thai)
Kshirsagar N.A. (2016). Rational use of medicines: Cost consideration & way
forward. Indian J Med Res. 144(4): 502-505.doi:10.4103/0971-
200901
O’Neill, J., (2014). Review on antimicrobial Resistance: Tackling a crisis for the
health and wealth of nations. Retrieved December 24, 2020, from,
https://amr-review.org/sites/default/files/AMR%20Review%
Paper%20%20Tackling%20a%20crisis%20for%20the%20health
%20and%20wealth%20of%20nations_1.pdf
Singh, I.N. and Malaviya, A.N., (1994). Long distance truck drivers in India: HIV
infection and their possible role in disseminating HIV into rural areas.
International Journal of STD and AIDS5 : 137–138.
World Health Organization. (1985). The rational use of drugs. Report of the
conference of experts. Geneva: World Health Organization. Retrieved
December 24, 2020, fromhttp://www.apps.who.int/
medicinedocs/en/m/abstract/Js17054e/
World Health Organization. (2002). Promoting rational use of medicines: core
components. WHO Policy Perspectives on Medicines. No.5. Document
WHO/EDM/2002.3. Geneva, Retrieved January 14, 2021, from