การพัฒนาทักษะการอ่านทำนองเสนาะบน แอพพลิเคชั่นคาราโอเกะ สำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบทักษะความสามารถทางการอ่านทำนองเสนาะก่อนและหลังการจัดกิจกรรมการพัฒนาทักษะการอ่านทำนองเสนาะบนแอพพลิเคชั่นคาราโอเกะ ของนักศึกษาวิชาชีพครูสาขาวิชาภาษาไทย และ 2) ศึกษาความพึงพอใจต่อกิจกรรมการพัฒนาทักษะการอ่านทำนองเสนาะบนแอพพลิเคชั่นคาราโอเกะของนักศึกษาวิชาชีพครูสาขาวิชาภาษาไทย  กลุ่มตัวอย่าง เป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ ที่ลงทะเบียนเรียนในรายวิชา ศิลปะการอ่านออกเสียง ในปีการศึกษาที่ 2564 จำนวน 55 คน ได้มาโดยใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling)   เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) เครื่องมือในการพัฒนาทักษะการอ่านทำนองเสนาะ ได้แก่ 1.1) สื่อแอพพลิเคชั่นคาราโอเกะ“การอ่านทำนองเสนาะ” ที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น 1.2) แอพพลิเคชั่น WeSing คาราโอเกะ  2) เครื่องมือในการวัดและประเมินผล ได้แก่ 1) แบบประเมินความสามารถการอ่านทำนองเสนาะ และ 2) แบบประเมินความพึงพอใจต่อการจัดการพัฒนาทักษะการอ่านทำนองเสนาะ ดําเนินการพัฒนาทักษะการอ่านทำนองเสนาะ เป็นเวลา 4 สัปดาห์ โดยการบรรยายและสาธิตจากสื่อแอพพลิเคชั่น 4 ชั่วโมงและฝึกปฏิบัติจากแอพพลิเคชั่นด้วยตนเองเพิ่มเติมสัปดาห์ละ 4 ชั่วโมง รวมทั้งหมด 32 ชั่วโมง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วย ร้อยละ  ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและสถิตที่ใช้ทดสอบสมมติฐาน t-test ผลการวิจัย พบว่า 1) ผู้เรียนที่ได้รับการพัฒนาทักษะการอ่านทำนองเสนาะบนแอพพลิเคชั่นคาราโอเกะ มีทักษะความสามารถทางการอ่านทำนองเสนาะหลังจัดกิจกรรมสูงกว่าก่อนการจัดกิจกรรม ตามนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) นักศึกษาที่มีความพึงพอใจต่อกิจกรรมการพัฒนาทักษะการอ่านทำนองเสนาะ บนแอพพลิเคชั่น คาราโอเกะ ในระดับมากที่สุด โดยมีค่าคะแนนความพึงพอใจในภาพรวมเฉลี่ยอยู่ที่ 4.68 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.52