โลกเชิงปรนัย : มุมมองและท่าทีต่อการรับรู้โลกภายนอก ตามหลักพุทธปรัชญาเถรวาท

บทคัดย่อ

การจัดการเรียนรู้ในอดีตจนถึงปัจจุบันมีรูปแบบที่หลากหลายและรูปแบบการจัดการเรียนรู้นั้นมีความสำคัญต่อการส่งเสริมให้ผู้เรียนสามารถพัฒนาตนเองเต็มตามศักยภาพ การเลือกรูปแบบการจัดการเรียนรู้ที่มีความชัดเจนเหมาะสมกับผู้เรียนจะช่วยให้ผู้เรียนสามารถเรียนรู้และพัฒนาตนเองได้ ซึ่งการจัดการเรียนรู้ในปัจจุบันได้รับอิทธิพลจากวิทยาการที่หลากหลายและความก้าวหน้าของเทคโนโลยีสารสนเทศ ธรรมชาติการเรียนรู้ของผู้เรียนมีความไวต่อข้อมูลข่าวสารและการเปลี่ยนแปลง ครูผู้สอนบทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาโลกเชิงปรนัย : มุมมองและท่าทีต่อการรับรู้โลกภายนอกตามหลักพุทธปรัชญาเถรวาทในการศึกษานี้ใช้วิธีการศึกษาและค้นคว้าจากเอกสารที่เกี่ยวข้องโดย แยกประเภท เรียบเรียง สรุปสาระสำคัญ และวิเคราะห์เนื้อหา โดยแบ่งเนื้อหาออกเป็น 6 ส่วน คือ 1)ความหมายของโลกเชิงปรนัย 2) มนุษย์กับโลกภายนอก 3) การรับรู้โลกภายนอก 4) ลักษณะการรับรู้โลกภายนอก 5) การรับรู้โลกภายนอกกับการเกิดทุกข์ และ 6)ท่าทีการปฏิบัติต่อการรับรู้โลกภายนอก ผลการศึกษาพบว่า โลกเชิงปรนัยตามหลักพุทธปรัชญาเถรวาทเป็นโลกที่บริสุทธิ์ปราศจากความหมายเป็นเพียงที่รวมตัวของธาตุ 4 อันได้แก่ ดิน น้ำ ลม และไฟ ที่มนุษย์สามารถรับรู้การมีอยู่ของโลกแห่งสามัญวิสัยโดยอาศัยประสาทสัมผัสผ่านองค์ประกอบ 3 อย่างคือ 1) อายตนะภายนอก 2) อายตน ภายะใน และ 3) วิญญาณ ที่สร้างความสุขและความทุกข์แก่มนุษย์โดยตรง หากมนุษย์รับรู้ไม่ตรงตามความเป็นจริงทำให้เกิดความยึดมั่นถือมั่นกลายเป็นความทุกข์ หากมีความรับรู้ตามความเป็นจริงของโลกทำให้รู้เท่าทันโลกตามความเป็นจริงและเอื้อต่อเป้าหมายสูงสุดในพระพุทธศาสนาเถรวาทคือการพ้นทุกข์