รูปแบบการจัดการทุนมนุษย์: กรอบแนวคิดของ Leonard Nadler
Main Article Content
บทคัดย่อ
Article Details
References
ดนัย เทียนพุฒ. (2551). บริหารคนในทศวรรษหน้า. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : บริษัท เอ็กซเปอร์เน็ท จำกัด,
ธำรงศักดิ์ คงคาสวัสดิ์. (2550). ทุนมนุษย์การกำหนดตัวชี้วัดเพื่อพัฒนา. กรุงเทพฯ : สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น.
นิสดารก์ เวชยานนท์. (2551). มิติใหม่ในการบริหารทุนมนุษย์. กรุงเทพฯ : คณะรัฐศาสตร์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ปรัชญา ชุ่มนาเสียว. (2549). “กลยุทธ์การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เพื่อเพิ่มทุนมนุษย์ในองค์กร”. วารสารการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. ปีที่ 2 ฉบับที่ 2 เมษายน 2549.
ประไพทิพย์ ลือพงษ์. (2557). การพัฒนาทุนมนุษย์ให้มีสมรรถนะความสามารถในการแข่งขัน. [ออนไลน์] http://www.bu.ac.th/knowledgecenter/executive_journal/oct_dec_12/pdf/aw 014.pdf. เข้าถึงเมื่อ 25 เม.ย. 2557.
พิพัฒน์ ก้องกิจกุล. (2548). ทุนมนุษย์. กรุงเทพฯ : ธรรกมลการพิมพ์.
พรธิดา วิเชียรปัญญา. (2547). การจัดการความรู้พื้นฐานและการประยุกต์ใช้. กรุงเทพฯ : ธรรกมลการพิมพ์.
รัชฎา อสิสนธิสกุล. (2550). “การบริหารทรัพยากรมนุษย์ยุคใหม่”. ประชาชาติธุรกิจ. 3 ธันวาคม.
สุจิตรา ธนานันท์. (2551). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ : คณะรัฐประศาสนศาสตร์. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, 2550.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2551). ทุนมนุษย์กับการพัฒนาสมรรถนะการบริหารทรัพยากรบุคคล. กรุงเทพฯ : พี.เอ.ลีฟวิ่ง, 2547.
สุพจน์ ทรายแก้ว. (2554). การจัดการรัฐแนวใหม่. พระนครศรีอยุธยา : เทียนวัฒนา.
สุรพงษ์ มาลี. (2549). “ส่องกระจกชะโงกดูเงา: การเทียบเคียงมาตรฐานการบริหารทรัพยากรบุคคล”. วารสารข้าราชการ. ปีที่ 51 ฉบับที่ 1 มกราคม-กุมภาพันธ์ 2549.
Schultz. T. W.. (1961). “Investment in human capital”. The American Economic Review. Vol.51.
Schultz. T. W.. (1971). “Investment in human capital”. The Role of Education and of Research. Vol.51 New York : The Free Press.