ปัจจัยทางพุทธจิตวิทยากับการส่งเสริมการเรียนรู้ในพหุวัฒนธรรม ของจังหวัดบุรีรัมย์

บทคัดย่อ

ปัจจัยทางพุทธจิตวิทยากับการส่งเสริมการเรียนรู้ในพหุวัฒนธรรมของจังหวัดบุรีรัมย์ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยทางพุทธจิตวิทยากับการส่งเสริมการเรียนรู้ในพหุวัฒนธรรมของจังหวัดบุรีรัมย์ 2) เพื่อพัฒนาโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยทางพุทธจิตวิทยากับการส่งเสริมการเรียนรู้ในพหุวัฒนธรรมของจังหวัดบุรีรัมย์ และ 3) เพื่อตรวจสอบความตรงของโมเดลโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยทางพุทธจิตวิทยากับการส่งเสริมการเรียนรู้ในพหุวัฒนธรรมของจังหวัดบุรีรัมย์ที่พัฒนาขึ้นออกแบบการวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสมวิธี (Mixed ถ Reseaech) โดยใช้วิธีการเชิงปริมาณเพื่อขยายผลการวิจัยเชิงคุณภาพ แบ่งการวิธีการดำเนินการวิจัยออกเป็น 2 ระยะ ได้แก่ ระยะที่ 1 ใช้แนวทางวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative approach) ในการศึกษาปัจจัยทางพุทธจิตวิทยากับการส่งเสริมการเรียนรู้ในพหุวัฒนธรรมของจังหวัดบุรีรัมย์ ระยะที่ 2 ใช้แนวทางวิธีการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative approach)  ในการพัฒนาพัฒนาโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยทางพุทธจิตวิทยากับการส่งเสริมการเรียนรู้ในพหุวัฒนธรรมของจังหวัดบุรีรัมย์ จากนั้นตรวจสอบความตรงของโมเดลปัจจัยทางพุทธจิตวิทยากับการส่งเสริมการเรียนรู้ในพหุวัฒนธรรมของจังหวัดบุรีรัมย์ที่พัฒนาขึ้นและศึกษาอิทธิพลทางตรงและทางอ้อมระหว่างตัวแปรในโมเดล ผลการวิจัย พบว่า ปัจจัยทางพุทธจิตวิทยากับการส่งเสริมการเรียนรู้ในพหุนิยมวัฒนธรรมของจังหวัดบุรีรัมย์ประกอบด้วย 1) ปัจจัยทางพุทธจิตวิทยา มีตัวประกอบ คือ (1) ทัศนคติเชิงบวก  2) ความรู้พหุนิยมวัฒนธรรม 3) การปฏิบัติตามแนวพหุนิยมวัฒนธรรม 4) ความพอใจตามแนวพหุนิยมวัฒนธรรม 5) ความพยายามตามแนวพหุนิยมวัฒนธรรม  6) ความใส่ใจตามแนวพหุนิยมวัฒนธรรมและ 7) การใช้ปัญญาตามแนวพหุนิยมวัฒนธรรม 2) สิ่งแวดล้อม ประกอบด้วย (1) แหล่งเรียนรู้ (2) บรรยากาศการเรียนรู้ (3) สื่อการเรียนรู้ และ (4) การส่งเสริมสนับสนุน 3) การเรียนรู้ในพหุนิยมวัฒนธรรม ประกอบด้วย (1) รักวัฒนธรรมตนเองไม่รังเกียจวัฒนธรรมผู้อื่น (2) สัมพันธภาพการทำงานร่วมกัน และ (3) ความเสมอภาค