การศึกษาความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษา ตามความคิดเห็นของครูในสังกัดกรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาความสำคัญของความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูในสังกัดกรุงเทพมหานครและ 2) เพื่อเปรียบเทียบ
ความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูในสังกัดกรุงเทพมหานคร ที่มีระดับการศึกษา ประสบการณ์การทำงาน และกลุ่มโรงเรียน ปีการศึกษา 2565 จำนวน 370 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ แบบสอบถามมาตราส่วนประเมินค่า 5 ระดับ มีค่าดัชนีความสอดคล้องระหว่าง 0.60-1.00 มีความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.979 สถิติที่ใช้ศึกษา คือ ค่าความถี่
ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที (t-test) การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) และการเปรียบเทียบความแตกต่างของคะแนนเฉลี่ยเป็นรายคู่ด้วยวิธีการของเชฟเฟ่ (Scheffe’s Multiple Comparison Method) ผลการศึกษาพบว่า 1) ผลการศึกษาความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูในสังกัดกรุงเทพมหานคร โดยภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้านเรียงลำดับจากค่าเฉลี่ยมากไปน้อย คือ ด้านการสร้างแรงจูงใจให้แก่ตนเอง ด้านการควบคุมอารมณ์ตนเอง ด้านการมีทักษะทางสังคม ด้านการตระหนักรู้อารมณ์ตนเอง และ ด้านการเข้าใจความรู้สึกของผู้อื่น 2) ผลการเปรียบเทียบความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูในสังกัดกรุงเทพมหานคร มีดังนี้ 2.1) ความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูในสังกัดกรุงเทพมหานคร จำแนกตามความคิดเห็นของครูที่ปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาที่มีระดับการศึกษาต่างกัน โดยภาพรวมและรายด้าน แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2.2) ความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูในสังกัดกรุงเทพมหานคร จำแนกตามความคิดเห็นของครูที่ปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาที่มีประสบการณ์การทำงานต่างกัน โดยภาพรวมไม่แตกต่าง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านการสร้างแรงจูงใจให้แก่ตนเอง แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2.3) ความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูในสังกัดกรุงเทพมหานคร จำแนกตามความคิดเห็นของครูที่ปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาที่อยู่ในกลุ่มโรงเรียนต่างกัน โดยภาพรวม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
References
กุนนที พุ่มสงวน และกัลยา ไผ่เกาะ. (2557). พยาบาลกับความฉลาดทางอารมณ์.
วารสารพยาบาลทหารบก. 15(3), (19 - 20)
จุฑามาศ มีน้อย. (2554). ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางอารมณ์กับผลการปฏิบัติงาน
ของเจ้าหน้าที่สรรพากรในเขตพื้นที่กรุงเทพมหานคร. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัย
ศิลปากร.
ณัฏฐยา ลามุล. (2559). ศึกษาความฉลาดทางอารมณ์กับประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหาร
โรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษามุกดาหาร.
บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยนครพนม.
ธัญญารัตน์ ทับทิม. (2557). ความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษาและครูสังกัดสำนักงาน
เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสิงห์บุรี. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
ธิดารัตน์ รัศมี. (2556). ความฉลาดทางอารมณ์กับการใช้อำนาจของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัด
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัย
ศิลปากร.
นงครักษ์ ทันเพื่อน. (2550). ความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารโรงเรียนที่มีผลต่อประสิทธิผลการ
บริหารงานโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา สกลนคร เขต 2. บัณฑิตวิทยาลัย
มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
นิดา แซ่ตั้ง. (2555). ความฉลาดทางอารมณ์และความฉลาดในการเผชิญอุปสรรคที่มีผลต่อการ
ทำงานของพนักงานธนาคารพาณิชย์ในกรุงเทพ. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัย
ศรีนครินทรวิโรฒ.
นิรันดร์ เนตรภักดี. (2555). โมเดลสมการโครงสร้างภาวะผู้นําอย่างแท้จริงของผู้บริหารสถานศึกษา
สังกัดกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น . บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ประเวช ตันติพิวัฒนสกุล. (2551). แนวทางการจัดกิจกรรมการเรียนรู้การสร้างความเข้มแข็งทางใจ
สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ : ชุมนุมสหกรณ์ การเกษตรแห่งประเทศไทย.
พิมใจ วิเศษ. (2554). ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษากับ
ความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของข้าราชการครูอำเภอบ้านนา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่
การศึกษาประถมศึกษานครนายก. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชมงคลธัญบุรี.
มุทิตา อินกล่ำ. (2556). ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางอารมณ์กับภาวะผู้นําการ
เปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา
เขต 18. บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัยบูรพา.
วรรณะ บรรจง. (2558). สถิติการวิจัย. สุราษฎร์ธานี : เอ็กซ์เพรส.
ศศิธร ศิริพัฒนโกศล. (2553). ความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขต
พื้นที่การศึกษาสระแก้ว เขต 2. วิบัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยบูรพา.
สร้อยกัญญา โพธิสมภาพวงษ์. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหาร
สถานศึกษากับประสิทธิผลการบริหารสถนศึกษาตามทัศนะของผู้บริหารสถานศึกษาและ
ครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา สิงห์บุรี. บัณฑิตวิทยาลัย :
มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
สุภาภรณ์ เอกเผ่าพันธุ์, (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางอารมณ์กับภาวะผู้นำการ
เปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาในจังหวัดระยอง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา
มัธยมศึกษา เขต 18 บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยบูรพา.
สุภิญญา งามพริ้ง. (2556). ความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสํานักงานเขต
พื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระแก้ว เขต 2. วิบัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยบูรพา.
สุรีย์พร รุ่งกำจัด. (2556). ความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษากับการดำเนินงาน
ด้านบุคคลของสถานศึกษา อำเภอองครักษ์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา
ประถมศึกษานครนายก. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
สุวิมล จุลวานิช และนพมณี ฤทธิกุลสิทธิชัย. (2556). การศึกษาความฉลาดทางอารมณ์ของ
นักศึกษาปริญญาตรี คณะศิลปะศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
รายงานวิจัย. กรุงเทพฯ: คณะศิลปะศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
อิสริยาภรณ์ ชัยกุหลาบ. (2553). ความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสํานักงาน
เขตพื้นที่การศึกษาเลย เขต 1 เขต 2และเขต 3. บัณฑิตวิทยาลัย:มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2011). Research methods in education
(7 th Ed.). New York: Routledge.
Cooper, R.K. and Sawaf, A. (1997). Executive E.Q. : Emotional Intelligence in
Leadership and Organization. New York: Grosset and Putnam.
Gibbs, N. (October 1995). “The E.Q. Factor,” Time. 2 (146) : 261.
Goleman, D. (1995). Emotional Intelligence. New York: Bantam Books.
_______.(1998). Working with Emotional Intelligence. New York: Bantam Books.
Gorton, A. R. (1983). School Leadership and Administration : Important Concepts,
Case Studies, and Simulations. Dubuque, Iowa : Wm. C. Brown.
Mayer, J.D. and Salovey, P. (1997). Emotional Development and Emotional
Intelligence: Educational Implications. New York: Basic Book.