การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้การศึกษาคณิตศาสตร์ ที่สอดคล้องกับชีวิตจริง (RME) เพื่อส่งเสริมความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สร้างและประเมินประสิทธิภาพของกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้การศึกษาคณิตศาสตร์ที่สอดคล้องกับชีวิตจริง (RME) เพื่อส่งเสริมความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 75/75 2) เปรียบเทียบความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้การศึกษาคณิตศาสตร์ที่สอดคล้องกับชีวิตจริง (RME) ดำเนินการวิจัยตามระเบียบวิธีวิจัยและพัฒนา (Research and Development) กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนบ้านดงยาง ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 โดยใช้แบบแผนการทดลอง One Group Pretest-Posttest Design เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) กิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้การศึกษาคณิตศาสตร์ที่สอดคล้องกับชีวิตจริง (RME) 2) แบบวัดความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติค่าเฉลี่ย (Mean) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) ค่า t-test แบบ dependent และหาประสิทธิภาพของกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้สูตร E1/E2 ผลการวิจัยพบว่า 1) กิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้การศึกษาคณิตศาสตร์ที่สอดคล้องกับชีวิตจริง (RME) มีความเหมาะสมระดับมากที่สุด (X-bar= 4.52, S.D. = 0.35) แผนประกอบกิจกรรมการเรียนรู้มีความเหมาะสมในระดับมากที่สุด ( X-bar = 4.74, S.D. = 0.41) และมีประสิทธิภาพเท่ากับ 76.17/75.93 เป็นไปตามเกณฑ์ 75/75 ที่กำหนดไว้ 2. การเปรียบเทียบความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้การศึกษาคณิตศาสตร์ที่สอดคล้องกับชีวิตจริง (RME) พบว่าความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นฐาน พุทธศักราช 2551 (ฉบับ ปรับปรุง 2560). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
กษมา เกิดประสงค์. (2560). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ที่เสริมสร้างสมรรถนะทาง คณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัย
ศรีนครินทรวิโรฒ.
จรรยา ภูอุดม. (2544). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนคณิตศาสตร์ที่เน้นผู้เรียนเป็น ผู้สร้างความรู้. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ณัฐดนัย โสทะ. (2563). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดการศึกษาคณิตศาสตร์ที่ เชื่อมโยง กับชีวิตจริง เพื่อส่งเสริมการรู้เรื่องคณิตศาสตร์ของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปี ที่ 5. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ราชบัณฑิตยสภา. (2562). พจนานุกรมศัพท์ศึกษาศาสตร์ร่วมสมัยชุดความฉลาดรู้ (Literacy). กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
รุ่งทิวา บุญมาโตน. (2561). การวิจัยปฏิบัติการเพื่อพัฒนาการรู้เรื่องคณิตศาสตร์ เรื่อง ความ น่าจะเป็นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้บริบทเป็น ฐาน. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษาสำนักงานคณะกรรมการสถานศึกษา. (2553). ชุด ฝึกอบรมการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ. (2565). รายงานผลการทดสอบทางการศึกษา ระดับชาติ ขั้นพื้นฐาน (O-NET). http://www.newonetresult.niets.or.th/AnnouncementWeb/MainSch/
MainSch.as (สืบค้นวันที่ 24 ตุลาคม 2566).
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2560). PISA 2021 กับการประเมิน ความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์ FOCUS ประเด็นจาก PISA. กรุงเทพฯ: สถาบัน ส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.
______. (2562). PISA.กับการประเมินความ ฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์. https://pisathailand.ipst.ac.th/about-pisa. (สืบค้นวันที่ 27 ตุลาคม 2566).
______. (2563). PISA 2021 กับการประเมินความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์. https://pisathailand.ipst.ac.th/issue-2020-53. (สืบค้นวันที่ 27 ตุลาคม 2566).
สุนิสา สุมิรัตนะ. (2555). การพัฒนากระบวนการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมการรู้คณิตศาสตร์ ของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น โดยใช้แนวคิดการศึกษาคณิตศาสตร์ที่เชื่อมโยงกับ ชีวิตจริงและกระบวนการแก้ปัญหา DAPIC. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุรสาล ผาสุข. (2546). การศึกษาความสามารถและการคิดเกี่ยวกับการใช้ตัวแบบเชิง คณิตศาสตร์และผลในด้านเจตคติต่อวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนในระดับ มัธยมศึกษาตอนปลาย. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สมบัติ ท้ายเรือคำ. (2559). การพัฒนาการรู้คณิตศาสตร์ด้วยวิธีการสอนเเบบบูรณาการ. วารสารวิจัยเพื่อพัฒนาสังคมเเละชุมชน 3(3), กรกฎาคม - ธันวาคม 2564, 11-20
Freudenthal, H. (1991). Revisiting Mathematics Education. The Netherlands: Kluwer.
Marja van den Heuvel-Panhuizen. (2003). Mathematics Education in the Netherlands: A Guide Tour, Freudenthal Institute CD-ROM for ICME9. http://www.f.uu.nl/en/rme/TOURdef+ref.pdf.
Dickinson and others (2010). Using Realistic Mathematics Education with low to middle attaining pupils in secondary school reference. Proceedings of the British Congress for Mathematics Education April.
Lerman. (2014). Fractions in realistic mathematics education: A paradigm of
developmental research. Dordrecht: Kluwer.
Yunita. (2013, อ้างถึงใน Daniel, 2014, pp. 17-18). Perbedaan Kemampuan Komunikasi dan Koneksi Matematis Siswa dengan Pendekatan Matematika Realistik dan Konvensional, Thesis, Pascasarjana, Unimed, Medan.