การพัฒนาแบบวัดความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ1) เพื่อสร้างและหาคุณภาพของแบบวัดความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 2) เพื่อสร้างเกณฑ์ปกติ (Norms) ของแบบวัดความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 จำนวน 330 คน ซึ่งได้มาจากการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ ซึ่งเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ แบบวัดความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 จำนวน 24 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย สัมประสิทธิ์การกระจาย ความเบ้ ความโด่ง เปอร์เซ็นไทล์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์หาคุณภาพเครื่องมือ ได้แก่ ความตรงเชิงเนื้อหา ค่าความยาก ค่าอำนาจจำแนก ความเชื่อมั่น และสถิติที่ใช้ในการสร้างเกณฑ์ปกติ ได้แก่ คะแนนมาตรฐานทีปกติผลการวิจัยพบว่า 1) แบบวัดความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 แบ่งองค์ประกอบการให้เหตุผลทางคณิตศาสตร์ ออกเป็น 3 องค์ประกอบย่อย ได้แก่ 1) การคิด/แปลงปัญหา2) การใช้คณิตศาสตร์ 3) การตีความและประเมิน โดยมี ค่าดัชนีความสอดคล้อง IOC อยู่ระหว่าง 0.60 ถึง 1.00  ค่าความยากง่ายอยู่ระหว่าง 0.55 - 0.79 แค่าอำนาจจำแนกอยู่ระหว่าง 0.24 – 0.85 ค่าความเชื่อมั่นโดยใช้สัมประสิทธิ์แอลฟของครอนบาคทั้งฉบับ เท่ากับ 0.939 2) เกณฑ์ปกติ(Norms) ของแบบวัดความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์ในระดับดีมาก มีคะแนนดิบตั้งแต่ 18 – 24 คะแนน มีช่วงคะแนนทีปกติตั้งแต่ T65 และสูงกว่า ความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์ในระดับดี มีคะแนนดิบตั้งแต่ 15 – 17 คะแนน มีช่วงคะแนนทีปกติตั้งแต่ T55-T65 ความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์ในระดับพอใช้ มีคะแนนดิบตั้งแต่ 11 – 14 คะแนน มีช่วงคะแนนทีปกติตั้งแต่ T45-T55 ความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์ในระดับปานกลางพอดี มีคะแนนดิบ 13 คะแนน มีคะแนนทีปกติ T50 ซึ่งใช้เป็นจุดหลักของการเปรียบเทียบตามเกณฑ์ที่กำหนด ความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์ในระดับยังไม่พอใช้ มีคะแนนดิบตั้งแต่ 8 – 10 คะแนน มีช่วงคะแนนทีปกติตั้งแต่ ตั้งแต่ T35-T45 ความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์ในระดับอ่อน มีคะแนนดิบตั้งแต่ 0 – 7 คะแนน มีช่วงคะแนนทีปกติตั้งแต่ T35 และต่ำกว่า