การพัฒนาหน่วยการเรียนรู้ฐานสมรรถนะการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ เรื่อง มาแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์เกี่ยวกับข้าวนาบัวนครไทยกันเถอะ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อสร้างและตรวจสอบคุณภาพหน่วยการเรียนรู้ฐานสมรรถนะการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ เรื่อง มาแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์เกี่ยวกับข้าวนาบัวนครไทยกันเถอะ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 (2) เพื่อเปรียบเทียบสมรรถนะการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ของนักเรียนหลังเรียนตามหน่วยการเรียนรู้ฐานสมรรถนะการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ เรื่อง มาแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์เกี่ยวกับข้าวนาบัวนครไทยกันเถอะ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ที่พัฒนาขึ้นกับเกณฑ์ร้อยละ 70 (3) เพื่อศึกษาความคิดเห็นที่มีต่อการเรียนการสอนตามหน่วยการเรียนรู้ฐานสมรรถนะการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ เรื่อง มาแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์เกี่ยวกับข้าวนาบัวนครไทยกันเถอะ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้วิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 โรงเรียนประชาสงเคราะห์พิทยา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิษณุโลก เขต 3 จำนวน 14 คน ได้มาโดยการการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย (1) หน่วยการเรียนรู้ฐานสมรรถนะการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ เรื่อง มาแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์เกี่ยวกับข้าวนาบัวนครไทยกันเถอะ (2) แบบวัดสมรรถนะการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ (3) แบบสอบถามความคิดเห็นที่มีต่อการเรียนการสอนตามหน่วยการเรียนรู้ฐานสมรรถนะการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ เรื่อง มาแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ข้าวนาบัวนครไทยกันเถอะ โดยวิเคราะห์ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบทวินาม (Binomial Test) สามารถสรุปผลการวิจัยได้ดังต่อไปนี้ (1) หน่วยการเรียนรู้ฐานสมรรถนะการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ เรื่อง มาแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์เกี่ยวกับข้าวนาบัวนครไทยกันเถอะ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 เป็นหน่วยการเรียนรู้ฐานสมรรถนะ มีองค์ประกอบ 9 ส่วน ได้แก่ 1) ชื่อหน่วยการเรียนรู้ 2) แนวคิดสำคัญ 3) สมรรถนะ หลัก สมรรถนะเฉพาะ และคุณลักษณะอันพึงประสงค์ 4) ผลลัพธ์การเรียนรู้ 5) สาระการเรียนรู้ 6) งานการเรียนรู้ 7) กิจกรรมการเรียนรู้ 8) การประเมินผลการเรียนรู้ สถานการณ์ประเมิน และเกณฑ์ประเมิน และ9) การวัดและประเมินผลรวบยอด มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก (X̅= 4.25, S.D. = 0.39) ผลการศึกษานำร่องหน่วยการเรียนรู้ฐานสมรรถนะ พบว่า หน่วยการเรียนรู้มีความเป็นไปได้ในการนำไปปฏิบัติใช้จริง (2) ผลการเปรียบเทียบสมรรถนะการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ เรื่อง มาแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์เกี่ยวกับข้าวนาบัวนครไทยกันเถอะ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 พบว่า นักเรียนมีสมรรถนะการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ หลังเรียนสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 70 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (3) ผลการประเมินความคิดเห็นของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ที่มีต่อหน่วยการเรียนรู้ฐานสมรรถนะ โดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ย 4.59 แสดงว่านักเรียนเห็นด้วยกับการเรียนการสอนในระดับมากที่สุด
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
กิตติ พัฒนตระกูลสุข. (2546). “การเรียนการสอนคณิตศาสตร์ในระดับมัธยมศึกษาของประเทศไทยล้มเหลวจริงหรือ.” คณิตศาสตร์, 46 (474-475), 54-58.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และพเยาว์ ยินดีสุข .(2557). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พยอม กุลสง .(2565). การจัดการเรียนรู้ที่เน้นการปฏิบัติโดยใช้งานทางคณิตศาสตร์เพื่อพัฒนาสมรรถนะคณิตศาสตร์ในชีวิตประจําวัน เรื่อง เงินและบันทึกรายรับรายจ่ายสําหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. (ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยนเรศวร
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี กระทรวงศึกษาธิการ. (2547). คู่มือครูสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ : คุรุสภาลาดพร้าว.
ยุพิน พิพิธกุล. (2545). การเรียนการสอนคณิตศาสตร์ยุคปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ : บพิการพิมพ์.
ทิศนา แขมมณี (2553). ศาสตร์การสอน. กรุงเทพฯ : สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). รายงานการศึกษาไทย พ.ศ. 2561. กรุงเทพฯ : พริก
หวานกราฟฟิค จํากัด.สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิษณุโลกเขต 3. (2564). รายงานผลการเรียนการสอน. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2565. แหล่งที่มา : www.phitsanulok1.go.th..
เพลินตา พรหมบัวศรี. (2545). การพัฒนากระบวนการเรียนการสอนตามแนวคิดการเรียนรู้เชิงสถานการณ์เพื่อเสริมสร้างความสามารถทางวิชาชีพการพยาบาลของนักศึกษาพยาบาล. (ครุศาสตดุษฎีบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ
นันทพล มียิ่ง. (2559). การพัฒนาหน่วยการเรียนรู้ “สนุกกับการคิด พิชิตทักษะและกระบวนการทางคณิตศาสตร์” สําหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนวัฒนาวิทยาลัย. (การศึกษามหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ
สายธาร มั่นยุติธรรม. (2565). การพัฒนาหน่วยการเรียนรู้บูรณาการฐานสมรรถนะ เพื่อส่งเสริมการรู้สิ่งแวดล้อม สําหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. (การศึกษามหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยนเรศวร, พิษณุโลก
ยุพิน บุญประเสริฐ. (2565). การพัฒนาหลักสูตรฐานสมรรถนะเพื่อการจัดการเรียนรู้ของครูผู้สอน นักเรียนที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้โรงเรียนจัดการเรียนรวม. (การศึกษาดุษฎีบัณฑิต), มหาวิทยาลัยพะเยา, พะเยา
รุ่งชัชดาพร เวหะชาติ. (2566). การพัฒนาองค์ความรู้หลักสูตรฐานสมรรถนะด้านภาษา: กรณีศึกษาท่าน้ำโมเดล. (การศึกษาดุษฎีบัณฑิต), มหาวิทยาลัยทักษิณ, สงขลา
พัสสกรณ์ วิวรรธมงคล (2567). การพัฒนาสื่อและการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะเพื่อยกระดับคุณภาพการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะโรงเรียนนําร่องพื้นที่นวัตกรรมการศึกษาจังหวัดกาญจนบุรี (การศึกษามหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา, พระนครศรีอยุธยา
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (ม.ป.ป.). (ร่าง) กรอบหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช .... ระดับประถมศึกษา. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). (ร่าง) กรอบหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช .... ระดับประถมศึกษา. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2564). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะหลักของผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในช่วงเปลี่ยนผ่านสู่หลักสูตรฐานสมรรถนะ. กรุงเทพมหานคร
Jeremy F. Strayer. (2007) .The Effects of The Classroom Flip on The Learning Environmen t: AComparison Oflearningactivity in A Traditional Classroom And A Flip Classroom That Used an Intelligent Tutoring System. A thesis submitted to the Degree Doctor of Philosophy in the Graduate School of The Ohio State University