สภาพปัญหาและความต้องการในการพัฒนากระบวนการพัฒนาครูภาษาไทยตามแนวคิดพลังสมรรถนะร่วมของครู: กรณีศึกษาโรงเรียนนานาชาติ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ เพื่อศึกษาสภาพปัญหาและความต้องการในการพัฒนากระบวนการพัฒนาครูภาษาไทยโรงเรียนนานาชาติแห่งหนึ่งตามแนวคิดพลังสมรรถนะร่วมของครู (Collective teacher efficacy: CTE) ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ระเบียบวิธีวิจัยกรณีศึกษา (Case study research) โดยศึกษาโรงเรียนนานาชาติแห่งหนึ่งในจังหวัดกรุงเทพมหานคร เลือกแบบเฉพาะเจาะจง (Purposive sampling) แหล่งข้อมูลในการศึกษา คือ 1) แหล่งบุคคล ได้แก่ ผู้บริหาร 1 คน ครูภาษาไทย 4 คน 2) เอกสาร 3) การสังเกต เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง ใช้การเก็บข้อมูลเป็นการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-Depth Interview) โดยใช้การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยด้วยวิธีการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) 2) แบบบันทึกข้อค้นพบจากเอกสารและการสังเกต แล้วจึงนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์แยกประเด็น เพื่อนำเสนอสภาพปัญหาและความต้องการในการพัฒนากระบวนการพัฒนาครูตามแนวคิด CTE ของครูภาษาไทยโรงเรียนนานาชาติแห่งหนึ่ง
ผลการวิจัยพบว่า สภาพปัญหาในการพัฒนากระบวนการพัฒนาครูภาษาไทยโรงเรียนนานาชาติแห่งหนึ่ง ตามกรอบการพัฒนา CTE ทั้ง 5 ด้าน พบว่า 1. ด้านการเสริมสร้างพลังอำนาจครู ครูภาษาไทยต้องการให้มีการเพิ่มอำนาจการตัดสินใจด้านการจัดการระบบเรียนรู้วิชาภาษาไทยในโรงเรียนให้มากขึ้นด้วยการรับฟังความเห็นและให้มีส่วนร่วมในการตัดสินใจในการจัดคาบเรียน 2. ด้านการสะท้อนคิดในการปฏิบัติหน้าที่ ยังไม่มีการให้ผลป้อนกลับในการทำงานของครูภาษาไทยเท่าที่ควร ควรพัฒนาระบบการสังเกตการสอนให้เป็นกิจกรรมที่จัดขึ้นอย่างเป็นทางการและมีความต่อเนื่อง 3. ด้านการพัฒนาความรู้ที่เป็นปึกแผ่นของครู การจัดการเรียนรู้ในรายวิชาภาษาไทยของครูแต่ละคนมีเทคนิคและวิธีการของตนเองแตกต่างกันไป ยังไม่ได้มีการสรุปร่วมกันว่าวิธีหรือเทคนิคใดใช้สอนแล้วได้ผลดีสำหรับทุกคน 4. ด้านการสร้างเป้าหมายที่เป็นฉันทามติ การตั้งเป้าหมายด้านการพัฒนาการสอนภาษาไทยในโรงเรียนนานาชาติแห่งหนึ่ง ยังไม่ได้มีการตั้งเป้าหมายที่ชัดเจนรวมไปถึงการสื่อสารเป้าหมายออกไปให้ทราบอย่างทั่วถึงในกลุ่มครูไทย 5. พัฒนาภาวะผู้นำเชิงสนับสนุน ครูภาษาไทยได้รับความไว้วางใจในการจัดการเรียนรู้อย่าง แต่ครูยังต้องการคำแนะนำและการสนับสนุนจากผู้บริหารที่มีความเข้าใจด้านหลักสูตรและการสอนภาษาไทย
Article Details
References
จรินทร์ วินทะไชย์. (2564). ผลการพัฒนาชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพที่มีต่อการรับรู้ความสามารถของตนเองและการรับรู้ความสามารถของกลุ่มครู: กรณีศึกษาโรงเรียนปทุมราชวงศา จ.อำนาจเจริญ: โครงการวิจัย.
ทิศนา แขมมณี. (2557). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มี ประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: ด่านสุทธาการพิมพ์.
ฐะปะนีย์ นาครทรรพ. (2545). การสอนภาษาไทย. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ.
สมาน นาวาสิทธิ์. (2554). รูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จทางวิชาการของผู้เรียนในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ.http://backoffice.thaiedresearch.org/uploads/paper/7a34fb18ca13087a4e1d7e443cbd4888.pdf
สืบสกุล นรินทรางกูร ณ อยุธยา. (2564). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ทางการศึกษาแนวใหม่. สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. (2560). แผนพัฒนาการศึกษาเอกชน พ.ศ. 2560-2564. https://opec.go.th/uploads/2023/plan/20230105_144543_837_3-1.pdf
สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. (2566ก). แผนปฏิบัติราชการประจำปีงบประ มาณ 2566. https://drive.google.com/file/d/1t2Ue- 691gclKRHGreZUcdDXrp7dkLfmg/view
สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. (2566ข). หลักสูตรวิชาภาษาไทย วัฒนธรรมไทย และประวัติศาสตร์ไทยสำหรับโรงเรียนในระบบประเภทนานาชาติ. https://opec.go.th/uploads/2023/download/20230110_102352_797_SCAN_c ompressed.pdf
เสาวรส ยิ่งวรรณะ. (2555). บทบาทของความเชื่อประสิทธิภาพรวมกลุ่มและในตนที่เป็นตัวแปร ส่งผ่านระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับความผูกพันต่อองค์การของครู: การ วิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างพหุระดับจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. [วิทยานิพนธ์ดุษฎี บัณฑิต]. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/39530
Anderson, C. M., Summers, K. H., Kopatich, R. D., & Dwyer, W. B. (2023). Collective Teacher Efficacy and Its Enabling Conditions: A Proposed Framework for Influencing Collective Efficacy in Schools. AERA Open, 9, 23328584231175060. https://doi.org/10.1177/23328584231175060
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York, NY: W.H. Freeman and Company. Dessler, G. (2013). Human resource management (13th ed.). Boston, MA: Pearson.
DeWitt, P. (2020). How Collective Teacher Efficacy Develops. Educational Leadership, 76. Retrieved from https://www.ascd.org/el/articles/how- collective-teacher-efficacy-develops
Donohoo, J. (2016). Collective Efficacy: How Educators′ Beliefs Impact Student Learning. Thousand Oaks, CA: SAGE Publications Ltd.
Gassenheimer, C. (2021). Leading Our Schools into the Future with Collective Efficacy. Retrieved from https://aplusala.org/best-practices- center/2021/05/18/leading-our-schools-into-the-future-with-collective- efficacy/
Donohoo, J., O'Leary, T., & Hattie, J. (2020). The design and validation of the enabling conditions for collective teacher efficacy scale (EC-CTES). Journal of Professional Capital and Community, 5(2), 147-166. https://doi.org/10.1108/JPCC-08-2019-0020
Salas-Rodríguez, F., & Lara, S. (2023). Unpacking collective teacher efficacy in primary schools: student achievement and professional development. Educational. Research for Policy and Practice, 22(2), 193-214. https://doi.org/10.1007/s10671- 022-09326-z
Goddard, R., Hoy, W. K., & Hoy, A. W. (2004). Collective efficacy beliefs: Theoretical developments, empirical evidence, and future directions. Educational Researcher, 33(3), 3–13.
Tschannen-Moran, M., & Barr, M. (2004). Fostering student learning: The relationship of collective teacher efficacy and student achievement. Leadership and Policy in Schools, 3(3), 189–209.
Yvonna S Lincoln and Egon G Guba. (1985). Naturalistic inquiry. sage.