ผลของการใช้วิธีการแบบเปิดที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง สมการเชิงเส้นตัวแปรเดียว ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1

Main Article Content

ณัฐณิชา แถมยิ้ม
ทรงชัย อักษรคิด
ชานนท์ จันทรา

บทคัดย่อ

วิธีการแบบเปิดเป็นกระบวนการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ช่วยส่งเสริมให้นักเรียนเกิดกระบวนการคิดและแก้ปัญหาที่เปิดกว้าง คิดหลากหลาย คิดสร้างสรรค์ในการหาคำตอบ สามารถช่วยให้นักเรียนได้พัฒนาทักษะกระบวนการคิดและความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ได้อย่างเต็มศักยภาพ งานวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง "สมการเชิงเส้นตัวแปรเดียว" หลังการจัดการเรียนรู้ด้วยใช้วิธีการแบบเปิด กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ห้อง 3 โรงเรียนเสาไห้ “วิมลวิทยานุกูล” จังหวัดสระบุรี ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 จำนวนนักเรียน 36 คน ซึ่งเป็นนักเรียนที่ผู้วิจัยได้รับมอบหมายในการสอน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วย แผนการจัดการเรียนรู้ด้วยวิธีการแบบเปิดเรื่องสมการเชิงเส้นตัวแปรเดียว และแบบทดสอบวัดความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง สมการเชิงเส้นตัวแปรเดียว การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การหาความถี่ ค่าฐาน นิยม ค่าเฉลี่ย และค่าร้อยละ แล้วนำเสนอข้อมูลอยู่ในรูปแบบตาราง แผนภูมิแท่งเชิงเดี่ยว และแผนภูมิแท่งพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า นักเรียนส่วนใหญ่มีความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง สมการเชิงเส้นตัวแปรเดียว หลังการจัดการเรียนรู้ด้วยวิธีการแบบเปิด อยู่ในระดับดีมากขึ้นไป คิดเป็นร้อยละ 58

Article Details

บท
Research Articles

References

จิราภรณ์ ศิริทวี. (2541). เทคนิคการจัดกิจกรรมให้นักเรียนสร้างความรู้. วิชาการกรมวิชาการ (9): 37-52.

ชัยศักดิ์ ลีลาจรัสกุล. (2543). หลักสูตรและการสอนคณิตศาสตร์โรงเรียนมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

พัทธยากร บุสสยา.(2559). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้วิธีการแบบเปิดที่มีต่อความสามารถ

ในการแก้ปัญหา และความคิดสร้างสรรค์ทางคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5.

บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยบูรพา.

ไมตรี อินทร์ประสิทธิ์. (2547). "การสอนโดยใช้วิธีการเปิดในชั้นเรียนคณิตศาสตร์ของญี่ปุ่น".

วารสารคณิตศาสตร์ศึกษา. 2(5): 30-35.

รุจิรัตน์ พรหมรักษ์. (2553). การศึกษาปัจจัยบางประการที่ส่งผลต่อความสามารถในการให้ เหตุผล

ทางคณิตศาสตร์และความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้น

มัธยมศึกษาปีที่ 4 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานครปฐม เขต 1. บัณฑิตวิทยาลัย :

มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

เวชฤทธิ์ อังกนะภัทรขจร. (2555). ครบเครื่องเรื่องควรรู้ สําหรับครูคณิตสาสตร์. กรุงเทพฯ: จรัลสนิทวงศ์ การพิมพ์.

ศุภมาศ แก้วมณี. (2561). การจัดการเรียนรู้วิธีการแบบเปิดเพื่อพัฒนาทักษะการแก้โจทย์

ปัญหาคณิตศาสตร์ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. บัณฑิตวิทยาลัย :

มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีการศึกษา.

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี กระทรวงศึกษาธิการ. (2555). ทักษะและ

กระบวนการทางคณิตศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: 3-คิว มีเดีย.

อัมพร ม้าคนอง. (2553). คณิตศาสตร์: การสอนและการเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ตำรา

และเอกสารทางวิชาการ คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Sawada, T. (1997). Developing Lesson Plans. In: J. Becker, & S. Shimada (Eds.),

The Open-Ended Approach: A New Proposal for Teaching Mathematics (pp. 1-9). Reston, VA: National Council of Teachers of Mathematics.

Takahashi, A. (2021). Teaching Mathematics Through Problem-Solving: A

Pedagogical Approach from Japan.