บทบาทผู้บริหารสถานศึกษาหลังวิถีปกติใหม่ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาหนองคายเขต 2
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาสภาพที่เป็นจริงและสภาพที่พึงประสงค์ของบทบาทผู้บริหารสถานศึกษาหลังวิถีปกติใหม่ และ 2) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาบทบาทผู้บริหารสถานศึกษาหลังวิถีปกติใหม่ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาหนองคายเขต 2 กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา และครู จำนวน 269 คน กำหนดขนาดตัวอย่างด้วยตารางเครจซี และมอร์แกน และทำการสุ่มกลุ่มตัวอย่างอย่างง่าย โดยระยะที่ 1 เป็นการเก็บข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้แบบสอบถามมีค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถาม 0.857 วิเคราะห์ข้อมูล ด้วยค่าสถิติ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และจัดเรียงอันดับความสำคัญของความต้องการจำเป็น (PNIModified ) ระยะที่ 2 การเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยวิเคราะห์ข้อมูลจากการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ เพื่อหาแนวทางในการพัฒนาบทบาทผู้บริหารสถานศึกษาหลังวิถีปกติใหม่ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา และนำเสนอโดยวิธีการพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า สภาพปัจจุบันของบทบาทผู้บริหารสถานศึกษาหลังวิถีปกติใหม่ โดยรวมอยู่ในระดับน้อย และสภาพที่พึงประสงค์ โดยรวม อยู่ในระดับมากที่สุด จากผลการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่าระดับสภาพที่เป็นจริงมีค่าเฉลี่ยต่ำกว่าระดับสภาพที่พึงประสงค์เป็นรายด้านทุกด้าน โดยความต้องการจำเป็นในการพัฒนาบทบาทผู้บริหารสถานศึกษาหลังวิถีปกติใหม่ องค์ประกอบที่มีความต้องการจำเป็นมากที่สุด ลำดับที่ 1 ได้แก่ ด้านการสนับสนุนทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมปลอดภัย (PNIModified= 0.95) ลำดับที่ 2 ได้แก่ ด้านการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้แนวใหม่ (PNIModified =0.94) และลำดับที่ 3 ได้แก่ ด้านการเป็นผู้นำเทคโนโลยีสารสนเทศ (PNIModified = 0.93)
ผลการศึกษาแนวการพัฒนาบทบาทผู้บริหารสถานศึกษาหลังวิถีปกติใหม่ พบว่าควรดำเนินการต่อไปนี้
1) ด้านการสนับสนุนทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมปลอดภัย ควรดำเนินการในเรื่องการสร้างความร่วมมือกับหน่วยงานภายนอกเพื่อให้ความรู้เรื่องการดูแลสุขภาพ การสนับสนุนงบประมาณด้านเทคโนโลยีและการสร้างบรรยากาศชั้นเรียนเชิงบวก 2) ด้านการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้แนวใหม่ ควรดำเนินการในเรื่องการส่งเสริมให้ครูใช้เทคนิควิธีการวัดและประเมินผลการจัดการเรียนรู้แนวใหม่อย่างหลากหลายทันสมัย และส่งเสริมครูให้จัดกิจกรรมการเรียนรู้เชิงรุกเพื่อพัฒนาผู้เรียนด้านทักษะการคิดวิเคราะห์อย่างสร้างสรรค์สู่การแก้ปัญหาและสร้างนวัตกรรมสู่ความเป็นพลโลก (Global Citizen) 3) การเป็นผู้นำเทคโนโลยีสารสนเทศ ควรดำเนินการในเรื่อง การส่งเสริมให้ครูทำงานเป็นทีมเพื่อนำเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ในการพัฒนางานที่ปฏิบัติและให้สะท้อนผลเพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกัน 4) การสร้างความสัมพันธ์กับผู้ปกครองและชุมชน ควรดำเนินการในเรื่องการสร้างเครือข่ายและมีส่วนร่วมระหว่างผู้บริหาร ครูและผู้ปกครองชุมชนในการจัดทำนโยบายการพัฒนาคุณภาพผู้เรียน เพื่อขับเคลื่อนการจัดการศึกษาและแลกเปลี่ยนทรัพยากรในการบริหารร่วมกัน 5) ด้านการพัฒนาครูผู้นำ ควรดำเนินการในเรื่องการจัดทำวิสัยทัศน์มุ่งนวัตกรรม โดยการพัฒนาครูด้านความรู้ความสามารถด้านเทคโนโลยีดิจิทัล และส่งเสริมให้ครูทำวิจัยในชั้นเรียนเพื่อพัฒนาคุณภาพการเรียนรู้ของผู้เรียน 6) การกำกับติดตามและปรับปรุง ควรดำเนินการในเรื่อง การสร้างชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ (Professional Learning Community) เพื่อเปิดโอกาสให้ครูและหน่วยงานเครือข่ายได้การแลกเปลี่ยนประสบการณ์ซึ่งกันและกัน รวมไปถึงการส่งเสริมระบบนิเทศภายในเพื่อกำกับติดตามและให้ความช่วยเหลือครูในการพัฒนาวิชาชีพ
Article Details
References
กชพรพรรณ สุทธิหิรัญพงศ์. (2562). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาต่อแรงจูงใจในการ
ปฏิบัติงานของครู และบุคลากรทางการศึกษา เขตพัฒนาพิเศษเฉพาะกิจจังหวัด
ชายแดนภาคใต้ 4 อำเภอของจังหวัดสงขลา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัย
หาดใหญ่.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2544). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม
ฉบับที่ 2 พ.ศ.2545. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). การปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพ : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2555). แนวทางการจัดการเรียนการสอนในโรงเรียนมาตรฐานสากล
ฉบับปรับปรุง. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย
กระทรวงศึกษาธิการ (2567). นโยบายสุขาดีมีความสุข.13 พฤษภาคม 2567. แหล่งที่มา https://www.obec.go.th/archives/1004796
กาญจนา บุญภักดิ์. (2563). “การจัดการเรียนรู้ยุค New Normal.” วารสารครุศาสตร์ อุตสาหกรรม.19(2) พฤษภาาคม–สิงหาคม, A1-A6.
เจริญ ภู่วิจิตร์. (2565). ภาวะผู้นำทางการศึกษาโลกยุคผันผวน.แหล่งที่มา
http://www.nidtep.go.th/2017/publish/doc/20220906- 1.pdf สืบค้นเมื่อ 12 ก.พ. 2566.
ปิยะพร สิงห์สุวรรณ. (2565). แนวทางการบริหารระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนเพื่อส่งเสริมทักษะชีวิตในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา
หนองคาย เขต 1. หนองคาย : มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ปุณณิฐฐา มาเชค. (2564). การพัฒนาภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาใน
ยุค Thailand 4.0 Era. Journal of Information and Learning, 32(3), 83-91
พัชนียา ราชวงษ์ และอำนวย ทองโปร่ง. (2565). สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาในยุค
ปกติใหม่ (New Normal) ตามการรับรู้ของครูสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 1.
วารสารวิชาการร้อยแก่นสาร.7( 6) มิถุนายน,48-63
พัชราภรณ์ ดวงชื่น. (2563). “การบริหารจัดการศึกษารับความปกติใหม่หลังวิกฤตโควิด-19.” วารสารศิลปะการจัดการ. 4(3) กันยายน-ธันวาคม, 783-795.
พิมลพรรณ เพชรสมบัติ (2565).การบริหารจัดการศึกษาวิถีใหม่.ปทุมธานี.มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
(2547). แนวทางการพัฒนาโรงเรียนคุณภาพและการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสําคัญ. กรุงเทพฯ : สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.