การเปรียบเทียบคุณภาพของแบบสอบเลือกตอบสองระดับด้านสมรรถนะทางวิทยาศาสตร์ที่มีระดับความมั่นใจที่แตกต่างกัน โดยประยุกต์ใช้ทฤษฎีการตอบสนองข้อสอบแบบตรวจให้คะแนนความรู้บางส่วนแบบทั่วไป
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบ 1) ความยากและอำนาจจำแนก 2) ความตรงเชิงโครงสร้าง 3) ความเที่ยง และ 4) ฟังก์ชันสารสนเทศของแบบสอบที่ได้จากวิธีการตรวจให้คะแนนความรู้บางส่วน เมื่อข้อสอบมีระดับความมั่นใจที่แตกต่างกัน กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยได้จากการสุ่มแบบหลายขั้นตอน จากนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4-6 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพิษณุโลก อุตรดิตถ์ จำนวน 39 โรงเรียนในเขตจังหวัดพิษณุโลก ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 750 คน แบ่งเป็นกลุ่มตัวอย่าง 2 กลุ่ม กลุ่มละ 375 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบเลือกตอบด้านสมรรถนะทางวิทยาศาสตร์ จำนวน 2 ฉบับ ฉบับละ 20 ข้อ โดยฉบับที่ 1 มีระดับความมั่นใจ 2 ระดับ ได้แก่ มั่นใจ และ ไม่มั่นใจ และฉบับที่ 2 มีระดับความมั่นใจ 4 ระดับ ได้แก่ มั่นใจมาก มั่นใจ ไม่มั่นใจ และ เดา
ผลการวิจัยพบว่า แบบสอบที่ได้จากวิธีการตรวจให้คะแนนความรู้บางส่วน เมื่อข้อสอบมีระดับความมั่นใจ 2 ระดับ มีคุณภาพดีกว่าแบบสอบที่ได้จากวิธีการตรวจให้คะแนนความรู้บางส่วน เมื่อข้อสอบมีระดับความมั่นใจ 4 ระดับ โดยพิจารณาองค์ประกอบดังนี้ 1) การตรวจสอบข้อตกลงของทฤษฎีการตอบสนองข้อสอบของแบบสอบทั้ง 2 ฉบับ 2) ความยากและอำนาจจำแนกเฉลี่ยของแบบสอบทั้ง 2 ฉบับ 3) ความตรงเชิงโครงสร้างของแบบสอบทั้ง 2 ฉบับ 4) ความเที่ยงของแบบสอบทั้ง 2 ฉบับ และ 5) ฟังก์ชันสารสนเทศของแบบสอบทั้ง 2 ฉบับ
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
โชติกา ภาษีผล. (2554). การสร้างและพัฒนาเครื่องมือในการวัดและประเมินผลการศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โชติกา ภาษีผล, ณัฏฐภรณ์ หลาวทอง และกมลวรรณ ตังธนกานนท์. (2558). การวัดและประเมินผลการเรียนรู้. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฏฐภรณ์ หลาวทอง. (2551). เอกสารวิชาการ 2757305 การวัดและการประเมินผลการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฐภรณ์ เลขะวัฒนพงษ์. (2560). การเปรียบเทียบคุณภาพของวิธีการตรวจให้คะแนนความรู้บางส่วน: การพัฒนาวิธีประยุกต์การให้คะแนนแบบตัดตัวลวง-เลือกตัวถูก. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พัชรี มีวรรณ์. (2540). ผลของจำนวนตัวเลือกที่มีต่อค่าฟังก์ชันสารสนเทศของแบบสอบเลือกตอบแบบถูกผิดในระดับการศึกษาที่ต่างกัน. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิชัย ละแมนชัย. (2538). ขนาดกลุ่มตัวอย่างขั้นต่ำสำหรับการปรับเทียบคะแนนในแนวระดับ ตามแนวทฤษฎีการตอบสนองรายข้อระหว่างแบบที่มีแบบแผนการปรับเทียบและความยากของแบบสอบแตกต่างกัน. ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนบดี อินหาดกรวด และณัฏฐภรณ์ หลาวทอง. (2560). การเปรียบเทียบผลการวินิจฉัยมโนทัศน์ที่คลาดเคลื่อนในรายวิชาชีววิทยาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีรุตม์ สุขสกุลวัฒน์. (2563). การวิเคราะห์โมเดลทฤษฎีการตอบสนองข้อสอบแบบผสมพหุระดับด้วยโมเดลทฤษฎีการตอบสนองข้อสอบทางเลือกที่คำนึงถึงการเดา. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2560). หนังสือเรียนรายวิชาพื้นฐาน วิทยาศาสตร์ชีวภาพ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4-6. กรุงเทพ: สกสค. ลาดพร้าว.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2555). ทฤษฎีการทดสอบแนวใหม่ (Modern test theories). พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เอมอร จังศิริพรปกรณ์, (2545a). การเปรียบเทียบคุณภาพของแบบสอบเลือกตอบเมื่อตรวจด้วยวิธีการให้คะแนนความรู้บางส่วนกับวิธีประเพณีนิยม. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เอมอร จังศิริพรปกรณ์, (2545b). การให้คะแนนความรู้บางส่วนทำได้อย่างไร. วารสารครุศาสตร์, 23, 21-32.