การพัฒนาทักษะการฟังและการพูดจากการจัดกิจกรรม โดยใช้ปริศนาคำทายภาษาถิ่นตรังประกอบการเล่าเรื่องของเด็กปฐมวัย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบทักษะการฟังของนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 2ก่อนและหลังการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ โดยใช้ปริศนาคำทายภาษาถิ่นตรังประกอบการเล่าเรื่องและ 2) เปรียบเทียบทักษะการพูดของนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 2 หลังการจัดกิจกรรมโดยใช้ปริศนาคำทายภาษาถิ่นตรังประกอบการเล่าเรื่องกับเกณฑ์ร้อยละ 75 ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 2 โรงเรียนปิยบุตรศึกษากร จำนวน 5 ห้องเรียน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 2 โรงเรียนปิยบุตรศึกษากร 1 ห้องเรียน จำนวน 18 คน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบกลุ่ม (Cluster Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ปริศนาคำทายภาษาถิ่นตรังประกอบการเล่าเรื่องแผนการจัดกิจกรรม แบบประเมินความรู้ ตอบคำถามประกอบภาพและแบบวัดทักษะการพูด สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วย ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่า t – test ผลการวิจัยพบว่า 1) นักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 2 เมื่อเรียนโดยใช้การจัดกิจกรรม การเรียนรู้ โดยใช้ปริศนาคำทายภาษาถิ่นตรังประกอบการเล่าเรื่อง มีทักษะการฟังหลังจัดกิจกรรมสูงกว่าก่อนจัดกิจกรรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ 2) นักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 2 เมื่อเรียนโดยใช้การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ โดยใช้ปริศนาคำทายภาษาถิ่นตรังประกอบการเล่าเรื่อง มีทักษะการพูดสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 75 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .01
Article Details
References
กมลรัตน์ พ่วงศิริ, และพัทธนันท์ วงษ์วิชยุตม. (2561). การพัฒนาทักษะความสามารถของทักษะการฟังและการพูดโดยการจัดการเรียนรู้ผ่านกิจกรรมการ เล่านิทาน (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฎกำแพงเพชร.
กรมวิชาการ. (2545). คู่มือหลักสูตรก่อนประถมศึกษาพุทธศักราช 2540 (อายุ 3 – 5 ปี). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว
กุลยา ตันติผลาชีวะ. (2559). วารสารการศึกษาปฐมวัย. กรุงเทพฯ: บริษท เอดิสันเพรสโปรดักส์ จำกัด.
นงเยาว์ คลิกคลาย. (2563). ความสามารถด้านการฟังและการพูด ของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมเสริมประสบการณ์โดยการใช้เพลงประกอบ. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม.(การศึกษาปฐมวัย).กรุงเทพฯ: บัณฑิต วิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
บันลือ พฤกษะวัน. (2557). แนวพัฒนา การอ่านเร็ว คิดเป็น. กรุงเทพฯ:ไทยวัฒนาพานิช.
บุญเชิด ภิญโญอนันตพงษ์. (2559). การวัดและประเมนผลภาควิชาพื้นฐานการศึกษา. คณะศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรโรฒ.
เบญจะ คำมะสอน. (2557). ความสามารถด้านการฟังและการพูดของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมเสริมประสบการณ์ การพูดเล่าเรื่องอย่างต่อเนื่อง โดยใช้ภาพประกอบ. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (การศึกษาปฐมวัย).กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ผาสุก มุทธเมธา. (2562). คติชาวบ้านกับการพัฒนาคุณภาพชีวิต. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
พิกุล พูลสวัสดิ์. (2562). การพัฒนาความสามารถด้านการฟังและการพูดของนักเรียนชั้นอนุบาลชั้นปีที่ 1 โดยการจัดกิจกรรมการเล่านิทานอิสปร่วมกับกิจกรรมเกมการศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยทักษิณ.
พิสณุ ฟองศรี. (2549). การประเมินทางการศึกษา: แนวคิดสู่การปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่4. กรุงเทพฯ:บริษัท พรอพเพอร์ตี้พริ้นท์ จำกัด.
ภาทิพ ศรีสุทธิ์. (2559). การอ่านจับใจความสำคัญและการคิดวิเคราะห์.กรุงเทพฯ:ไทยวัฒนาพานิช.
เยาวลักษณ์ รวมพล และสุทกร วสุโภคิน. (2557). การพัฒนาการพูดโดยการใช้นิทานพื้นบ้านจากกิจกรรมการแสดงของนักเรียนชั้นประถมศึกษา. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (การศึกษาปฐมวัย).กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
รอฮันนี เจะเลาะ. (2561). การพัฒนาทักษะการฟังและการพูดของเด็กปฐมวัย โดยการจัดกิจกรรมเสริม ประสบการณ์ที่ใช้นิทานประกอบภาพ (วิทยานิพนธ์ปริญญามาหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชัฏยะลา.
รุ่งนภา วุฒิ. (2561). ผลของการจัดกิจกรรมเสริมประสบการณ์การเรียนรู้โดยใช้ปริศนาคำทายแบบโปรแกรมเส้นตรง และการใช้ปริศนาคำทายทั่วไปที่มีต่อความสามารถทางภาษาของเด็กปฐมวัย.ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (การศึกษาปฐมวัย).กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ล้วน สายยศและอังคณา สายยศ. (2538). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาสน์.
ส่งศรี ชมภูวงศ์. (2560). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 6. นครศรีธรรมราช: มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ. (2558). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติพุทธศักราช 2542. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
สิริมา ภิญโญอนันตพงษ์. (2538). แนวการจัดประสบการณ์ปฐมวัยศึกษา : แนวคิดสู่ปฏิบัติ (หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ดวงกมล.
สุทธาทิพ มีชูนึก. (2563). การเปรียบเทียบความสามารถในการเข้าใจคำนามของเด็กปฐมวัยที่สอนโดยใช้ปริศนาคำทายและเพลง.ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (การศึกษาปฐมวัย).กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.