การพัฒนาการจัดการเรียนรู้แบบจำลองเป็นฐาน เพื่อเสริมสร้างผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีจุดประสงค์ เพื่อ 1) พัฒนาการจัดการเรียนรู้แบบจำลองเป็นฐานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่4 ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 75/75 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาชีววิทยาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่4ก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้แบบจำลองเป็นฐาน เรื่อง โครโมโซมและสารพันธุกรรม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 28 จังหวัดยโสธร ในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 43 คน ซึ่งได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบแบ่งกลุ่ม (Cluster Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แผนการจัดการเรียนรู้แบบจำลองเป็นฐาน และแบบทดสอบวัดผสสัมฤทธิ์ทางการเรียน สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงมาตรฐาน ร้อยละ และ การทตสอบค่าที (t-test)
ผลการวิจัยพบว่า 1) ประสิทธิภาพของแผนการจัดการเรียนรู้แบบจำลองเป็นฐาน เรื่องงานโครโมโซมและสารพันธุกรรม เพื่อเสริมสร้างผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 มีประสิทธิภาพ 80.54/77.05 สูงกว่าเกณฑ์ประสิทธิภาพที่กำหนดไว้คือ 75/75 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบจำลองเป็นฐาน มีค่าเฉลี่ยผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551.
กรุงเทพมหานคร :โรงพิมพ์สหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
จุฑามาศ กันทะวัง.(2563).การจัดการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐานวิชาชีววิทยา เพื่อ
พัฒนาผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียนและการให้เหตุผลเชิงวิทยาศาสตร์ ของนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์นี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตร
การศึกษามหาบัณฑิตสาขาวิชาการสอนวิทยาศาสตร์คณะศึกษาศาสตร์
มหาวิทยาลัยบูรพา.
บุญชม ศรีสะอาด. (2552). พื้นฐานการวิจัยการศึกษา. กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์.
ปัทมนันท์ แสนตรี(2566) การพัฒนาการจัดการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐานที่มีต่อ
ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ความเข้าใจมโนทัศน์ทางวิทยาศาสตร์ และการให้เหตุผล
เชิงวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัย
มหาสารคาม.
ปรีญานันต์ นวลจันทร์ (2562).ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐาน ที่มีต่อ
ผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียนวิทยาศาสตร์และความสามารถในการคิดอย่างมี
วิจารณญาณของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5.วิทยานิพนธ์นี้เป็นส่วนหนึ่งของ
การศึกษาตามหลักสูตร ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาหลักสูตรและการ
สอนบัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชปถัมภ์.
โพธิศักดิ์ โพธิเสน. (2558). การพัฒนาแบบจำลองทางความคิดของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปี
ที่ 5 ในเรื่องอัตราการเกิดปฏิกิริยาเคมี โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบการสืบเสาะหา
ความรู้ที่ ใช้แบบจำลองเป็นฐาน.วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต
สาขาวิชา วิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุรัสวดี ปะกิระเค. (2561). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐาน เรื่อง
ปรากฏการณ์ของโลกและเทคโนโลยีอวกาศ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6.
วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ฮามีด๊ะ มูสอ. (2555). การพัฒนาแบบจำลองทางความคิด เรื่องกรด-เบส ของนักเรียนชั้น
มัธยมศึกษาปีที่ 5 ด้วยกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐาน.
(วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตร์ มหาบัณฑิต).มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Coll, R. K. (2006). Metaphor and Analogy in Science Education. Netherlands:
Springer.
Harrison, A. G., & Treagust, D. F. (2000). A typology of school science
models. International Journal of Science Education, 22(9), 1011-1026.
Gobert, J. D. and Buckley, B. C. (2000). Introduction to Model-Based Teaching
and Learning in Science Education. International Journal of Science
Education 22(9), 891-894.
Windschitl, M., Thomson, J. and Braaten, M. (2008). Beyond the Scientific
Method:Model-Based Inquiry as a New Paradigm of Preference for
School Science Investigations. Science education, 91(1), 36–74.