การเปรียบเทียบการจัดการความปลอดภัยในสถานศึกษาจำแนกตามขนาดโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุพรรณบุรี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาระดับการจัดการความปลอดภัยในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุพรรณบุรี (2) โรงเรียนที่มีขนาดแตกต่างกันมีการจัดการความปลอดภัยในโรงเรียนแตกต่างกัน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้วิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียนในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุพรรณบุรี ซึ่งได้มาโดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน (Multistage Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสอบถามที่ประกอบด้วยคำถามปลายปิด (Close-end Questionnaire) ที่ประกอบด้วยปัจจัยด้านการจัดการความปลอดภัยในสถานศึกษา โดยวิเคราะห์ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) สามารถสรุปผลการวิจัยได้ดังต่อไปนี้
- การจัดการความปลอดภัยในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุพรรณบุรี โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยเรียงลำดับค่าเฉลี่ยรายด้าน ได้แก่ 1) การจัดการภัยที่เกิดจากการถูกละเมิดสิทธิ์ 2) การจัดการภัยที่เกิดจากอุบัติเหตุ 3) การจัดการภัยที่เกิดจากผลกระทบทางสุขภาวะทางกายและจิตใจ และ 4) การจัดการภัยที่เกิดจากการใช้ความรุนแรงของมนุษย์ ตามลำดับ
- การจัดการความปลอดภัยในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุพรรณบุรี จำแนกตามขนาดของโรงเรียน พบว่า โรงเรียนที่มีขนาดต่างกันมีการจัดการความปลอดภัยในสถานศึกษาโดยรวมแตกต่างกัน โดยเมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า การจัดการภัยที่เกิดจากอุบัติเหตุ การจัดการภัยที่เกิดจากการถูกละเมิดสิทธิ์ และการจัดการภัยที่เกิดจากผลกระทบทางสุขภาวะทางกายและจิตใจ มีความแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนการจัดการภัยที่เกิดจากการใช้ความรุนแรงของมนุษย์ไม่แตกต่างกัน
Article Details
References
กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน กองความปลอดภัยแรงงาน. (2566). ประกาศผลกิจกรรมสถานศึกษาปลอดภัย. https://drive.google.com/file/d/19lv129Eceh-BXsbQCRHvu6RjrxFbfWWW/view (สืบค้นเมื่อวันที่ 21 มกราคม 2567).
ดวงเดือน ติยะบุตร. (2556). “การบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษาตามทัศนะของครูในอำภอบ้านแพง จังหวัดนครพนม” บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนครพนม.
ทัศวรรณ พรมโคตร และ กิจพิณิฐ อุสาโห. (2567). “การดำเนินงานสถานศึกษาปลอดภัยของผู้บริหารโรงเรียนขนาดกลางสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 1” วารสารการบริหาร การจัดการ และการพัฒนาที่ยั่งยืน, 2(2), 531-540.
นันทกา สุปรียาพร. (2566). “สุขภาพจิตโรงเรียน : แนวทางการส่งเสริมสุขภาพจิตวัยรุ่น” วารสารครุศาสตร์, 51(1), 1-13.
เบญจพร กาสีวงศ์. (2556). “บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมการปฏิบัติตามจรรยาบรรณวิชาชีพของข้าราชการครูในโรงเรียนสังกัดสานักงานเขตพื้นทีการศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ” บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนครพนม.
ภัทริกา วงศ์อนันต์นนท์. (2557). “พฤติกรรมการใช้อินเทอร์เน็ตของเด็กและ เยาวชน” วารสารพยาบาลทหารบก, 15(2), 173-178.
พระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก “การจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล” ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 120ตอนที่ 95 ก. หน้า 1.
มูลนิธิปวีณาหงสกุลเพื่อเด็กและสตรี. (2565). สถิติรับเรื่องราวร้องทุกษ์ของมูลนิธิปวีณาฯประจำปี 2565. https://www.pavenafoundation.or.th/post/azoncnbvkmcb
ศาศวัต ธนุนาจารย์ และสมถวิล วิจิตรวรรณา. (2566). “การบริหารความปลอดภัยในโรงเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาเอกชน ในเขตหลักสี่ กรุงเทพมหานคร” วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 9(3), 292-310.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). คู่มือการดำเนินงานความปลอดภัยสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2566). ระบบตรวจ ติดตามและประเมินผล.https://sp.moe.go.th/web_sp_66/info/?module=policy_report_1&idc=3&idp=72 (สืบค้นเมื่อวันที่ 21 มกราคม 2567).
สุชีรา ใจหวัง และจันทรัศม์ ภูติอริยวัฒน์. (2560). “การศึกษาการจัดการความปลอดภัยในสถานศึกษา สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1” วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 15(28), 50-61
สุธาสินี วิยาภรณ์. (2545). “ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการบริหารโรงเรียนกับผลการบริหารงานโรงเรียน สังกัดสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดนครปฐม” บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.