ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำตามสถานการณ์ของผู้บริหาร สถานศึกษากับองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับภาวะผู้นำตามสถานการณ์ของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร2) ระดับการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร 3) ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำตามสถานการณ์ของผู้บริหารสถานศึกษากับองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ครูในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร จำนวน 337 คน เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ ด้วยการหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรด้วยวิธีของเพียร์สัน (Pearson’s product moment correlation)
ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับภาวะผู้นำตามสถานการณ์ของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาครโดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาตามตารางเป็นรายด้าน พบว่า ด้านผู้นำแบบเน้นการทำงานแบบมีส่วนร่วม มีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมาได้แก่ ด้านผู้นำแบบบอกทุกอย่าง ส่วนด้านผู้นำแบบมอบหมายงานให้ทำ มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด 2) ระดับองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร โดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาตามตารางเป็นรายด้าน พบว่า ด้านแบบแผนความคิด และด้านการมีวิสัยทัศน์ร่วมกัน มีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมา ได้แก่ ด้านบุคคลมีความรอบรู้ ส่วนด้านการเรียนรู้ร่วมกันเป็นทีม และด้านแบบแผนความคิด มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด 3) ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำตามสถานการณ์ของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร มีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับสูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
Article Details
References
กฤติยา จันทรเสนา. (2556).ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำกับองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐม เขต 1.หลักสูตรปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ณัฐกานต์ ฤกษ์มงคล ,นิลรัตน์ นวกิจไพฑูรย์และบูรินทร์ภัฏ พรหมมาศ. (2565).ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำของผู้บริหารกับการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครศรีธรรมราช พัทลุง .มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.
ธนะชัย เชาว์พลกรัง และกาญจนา ภัทราวิวัฒน์. (2554). แบบภาวะผู้นำตามสถานการณ์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานครราชสีมา เขต 4 วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ปีที่ 34 ฉบับที่ 1-2.
ปาริชาต สมใจ (2556) . อิทธิพลของภาวะผู้นำตามสถานการณ์ของผู้บริหารสถานศึกษาต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา.หลักสูตรปริญญาปรัชญาดุษฏีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พิมพ์พิไล เหล่าพิมพ์. (2565). ปัจจัยภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมที่ส่งผลต่อองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดอุดรธานี. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 7(2), 2197-2210.
ภัสราภรณ์ อยู่มาก และโชติมา แก้วกอง (2560) ปัจจัยที่มีผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของมหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์ วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ 21 กรกฎาคม 2560.
วรากรณ์ ปานเพ็ชร และมัทนา วังถนอมศักดิ์ (2562). องค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนวัดดอนมะนาว.วาสารการบริหารการศึกษามหาวิทยาลัยศิลปากร ปีที่ 10 ฉบับที่ 2 กรกฎาคม – ธันวาคม 2562.
หทัยทิพย์ สิขัณฑกสมิต และเยาวเรศ ภักดีจิตร. (2563) .บทบาทภาวะผู้นำตามสถานการณ์ของผู้บริหารโรงเรียนขนาดเล็ก. สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครสวรรค์ เขต 1.วารสารครุศาสตร์ ปีที่ 6 ฉบับที่ 1 มกราคม - เมษายน คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
วรรณพร ตรีชัยศรี และพิมลพรรรณ เพชรสมบัติ ( 2562 ).ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำตามสถานการณ์ของผู้บริหารสถานศึกษากับการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 2 บัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ วิทยาลัยสงฆ์นครสวรรค์ ปีที่ 7 ฉบับที่ 3 กันยายน – ธันวาคม 2562.
สำนักงาน ก.พ.ร. และสถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ. (2549). คู่มือการจัดทำแผนจัดการความรู้หน้า โครงการพัฒนาส่วนราชการ ให้เป็นองค์การแห่งการเรียนรู้และการจัดการความรู้ในส่วนราชการ. กรุงเทพฯ หน้าสำนักงาน ก.พ.ร. และสถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ,มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร. (2565) .รายงานผลการดำเนินงานสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร.สมุทรสาคร : สำนักงาน ฯ, 2565-2566.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2555). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม แห่งชาติ. ฉบับที่ 11. สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. กรุงเทพฯ.
เสาวภาคณ์ เชาวนสิริยะธรรม (2560) .การพัฒนาสู่องค์กรการเรียนรู้ของวิทยาลัยชุมชนเมืองของกรุงเทพมหานคร.วาสารการการจัดการสมัยใหม่ วิทยาลัยพัฒนาชุมชนเมือง มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช ปีที่ 15 ฉบับที่ 2 กรกฎาคม – ธันวาคม 2560.
Argyris, C., & Schön, D. (1974). Theory in Practice Increasing Professional Effectiveness. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
Chris Argyris, Donald A. Schon, Theory in practice–increasing professional effectiveness. Jossey-Bass Inc., San Francisco, California, 1992/1974, 224 pages. ISBN-55542-446-5
Hersey,P. and Blanchard,K. (1996). Management of Organization Behavior หน้า Utillizing Human Resources. 7 th ed .New Jersey. Prentice Hall
GC Ubben, LW Hughes, CJ Norris – 2001. The Principal: Creative Leadership for Effective Schools. Fourth Edition. Allyn & Bacon/Longman Publishing, a Pearson Education Company, 1760 Gould Street, Needham Heights, MA 02494. Web site: http://www.abacon.com.
Senge, P. M. (1990). The fifth disciplines the art and practice of learning organization.London.Century Business. Retrieved October 11, 2022, from
https/onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/hrm.3930290308.