แนวทางการดำเนินงานจัดระบบดูแลช่วยเหลือผู้เรียนของสถานศึกษา ในสังกัดสำนักงานอาชีวศึกษาจังหวัดปทุมธานี

Main Article Content

อรไท สำราญรื่น
ลัดดาวัลย์ เพชรโรจน์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) ศึกษาการดำเนินงานจัดระบบดูแลช่วยเหลือผู้เรียน 2) เปรียบเทียบความคิดเห็นของผู้บริหารสถานศึกษาและครูที่ปรึกษาเกี่ยวกับการดำเนินงานจัดระบบดูแลช่วยเหลือผู้เรียน จำแนกตาม เพศ ประสบการณ์ในการทำงาน และวุฒิการศึกษา และ 3) ศึกษาแนวทางการดำเนินงานจัดระบบดูแลช่วยเหลือผู้เรียน ผลการวิจัยพบว่า1) การดำเนินงานจัดระบบดูแลช่วยเหลือผู้เรียน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ด้านการส่งเสริมและพัฒนาผู้เรียนอยู่ในระดับมากที่สุด ส่วน 4 ด้านที่เหลือทุกด้านอยู่ในระดับมาก เรียงจากค่าเฉลี่ยสูงสุดไปต่ำสุด คือ ด้านการคัดกรองผู้เรียน ด้านการป้องกันช่วยเหลือและแก้ไขปัญหาผู้เรียน ด้านการรู้จักผู้เรียนเป็นรายบุคคล และด้านการส่งต่อผู้เรียน 2) ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นของผู้บริหารสถานศึกษาและครูที่ปรึกษา โดยภาพรวมพบว่า เพศ และประสบการณ์ในการทำงานต่างกัน มีความคิดเห็นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และวุฒิการศึกษาต่างกัน มีความคิดเห็นไม่แตกต่าง และ 3) แนวทางการดำเนินงานจัดระบบดูแลช่วยเหลือผู้เรียนคือ สถานศึกษาต้องดำเนินการวิเคราะห์ผู้เรียนเป็นรายบุคคล จัดกิจกรรมที่หลากหลายเพื่อส่งเสริมและพัฒนาผู้เรียน จัดประชุมผู้ปกครองและผู้ปกครองเครือข่ายอย่างต่อเนื่องภาคเรียนละ 1 ครั้ง กำหนดเกณฑ์คัดกรองผู้เรียน บันทึกและรายงานให้เป็นปัจจุบัน ประสานความร่วมมือกับตำรวจท้องที่ ชุมชนผู้ปกครอง เพื่อวางแผนระงับเหตุและวิธีปรับพฤติกรรมผู้เรียน รายงานและติดตามผลการช่วยเหลือและการส่งต่อผู้เรียนอย่างต่อเนื่อง

Article Details

บท
Research Articles

References

ขวัญเนตร มูลทองจาด. (2564). การดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียน

วัดอุดมรังสี. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศิลปากร.

จริยา เนียมสวัสดิ์. (2563). คู่มือการดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนสำนักงาน

เขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาตรังเขต 13. ตรัง.

ณฐวัฒน์ จิรโชติพัฒนสิน. (2565). ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนคืออะไร มีความสำคัญอย่างไร. ค้นเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2566, จาก https://shorturl.asia/2Qtqm

ตรีนุช เทียนทอง. (2566). ศธ 360 องศา: แก้ปัญหานักศึกษาอาชีวะทะเลาะวิวาท. ค้น

เมื่อ 12 พฤศจิกายน 2566, จาก https://shorturl.asia/wL0G4

ทิศนา แขมมณี. (2560). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ลัดดาวัลย์ เพชรโรจน์ สุภมาส อังศุโชติ และอัจฉรา ชำนิประศาสน์. (2562). สถิติสำหรับการวิจัย และเทคนิคการใช้ SPSS (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.

วรวุฒิ สุขะเสวก. (2563). การบริหารระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน นักศึกษาที่ส่งผลต่อคุณภาพ ชีวิตนักศึกษาของวิทยาลัยอาชีวศึกษาในเขตจังหวัดนครสวรรค์. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ วิทยาลัยสงฆ์นครสวรรค์, ปีที่ 8 ฉบับที่ 1, หน้าที่ 377-392.

วุฒิพงษ์ พันทิวา. (2563). สภาพปัญหาและแนวทางพัฒนาการดำเนินงานระบบการดูแล ช่วยเหลือนักเรียนในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 21. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2558). นโยบายอาชีวศึกษาเพื่อสู่การปฏิบัติที่เป็น

จริง. สำนักมาตรฐานการอาชีวศึกษาและวิชาชีพ สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา.

. (2559). การบริหารจัดการและปฏิบัติงานของบุคลากรเพื่อเพิ่มประสิทธิผลของ

สถานศึกษา: ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน นักศึกษา. สำนักวิจัยและพัฒนาการ อาชีวศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542.

กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.

สุเทพ แก่งสันเทียะ. (2565). แนวทางป้องกันแก้ไขปัญหาการทะเลาะวิวาทนักศึกษาอาชีวะ.

ค้นเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2566, จาก https://shorturl.asia/LpjAw

สุนทร โครพ และพรเทพ รู้แผน. (2564). แนวทางการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน แบบมีส่วนร่วมของสถานศึกษาสังกัดอาชีวศึกษาจังหวัดอ่างทอง. วารสารครุศาสตร์ ปริทรรศน์ฯ มหาวิทยาลัยราชภัฎพระนครศรีอยุธยา, ปีที่ 8 ฉบับที่ 1, หน้าที่ 143-153.

สุนิสา มาสุข. (2560). การดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของครูโรงเรียนสังกัดองค์การ

บริหารส่วนจังหวัดระยอง. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยบูรพา.

อาภากร แสวงการ และฐิติวรดา พลเยี่ยม. (2563). การพัฒนาแนวทางดำเนินงานตามระบบ

ดูแลช่วยเหลือผู้เรียนอาชีวศึกษาของสถาบันอาชีวศึกษาเอกชน สังกัดสำนักงาน

อาชีวศึกษาจังหวัดขอนแก่น. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัย

มหาสารคาม, ปีที่ 40 ฉบับที่ 2, หน้าที่ 122-134.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research

Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), pp. 607-610.

Likert, Rensis A. (1961). New Patterns of Management. New York: McGraw-H Book

Company Inc.