การพัฒนาทักษะการอ่านตัวสะกดไม่ตรงตามมาตราแม่กน โดยใช้เทคนิค การเรียนรู้แบบร่วมมือของเคแกน ร่วมกับแนวคิดการเสริมต่อ การเรียนรู้ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา ปีที่ 3

Main Article Content

สลิลทิพย์ เห็มสุข
ปิยาพัชญ์ นิธิศอัครานนท์
ปิยาภรณ์ พิชญาภิรัตน์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อพัฒนาทักษะการอ่านตัวสะกดไม่ตรงตามมาตรา แม่กน โดยใช้เทคนิคการเรียนรู้แบบร่วมมือของเคแกนร่วมกับแนวคิดการเสริมต่อความรู้  2) เพื่อเปรียบเทียบความสามารถทางการอ่านตัวสะกดไม่ตรงตามมาตรา แม่กน ก่อนเรียนและหลังเรียน โดยใช้การเรียนรู้แบบร่วมมือของเคแกนร่วมกับการเสริมต่อการเรียนรู้ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจต่อการใช้เทคนิคการเรียนรู้แบบร่วมมือของเคแกนร่วมกับแนวคิดเสริมต่อการเรียนรู้ของนักเรียนสำหรับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ผลการวิจัยพบว่า 1. ผลการพัฒนาทักษะการอ่านตัวสะกดไม่ตรงตามมาตราแม่กน โดยใช้เทคนิคการเรียนรู้แบบร่วมมือของเคแกนร่วมกับแนวคิดการเสริมต่อการเรียนรู้สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 พบว่า ความสามารถในการอ่านสูงขึ้น มีค่าเฉลี่ยคะแนนรวมทั้งหมดคิดเป็นร้อยละ 82.13 2. ผลการเปรียบเทียบทักษะการอ่านตัวสะกดไม่ตรงตามมาตราแม่กน ก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยการจัดการเรียนรู้เทคนิคแบบร่วมมือของเคแกนร่วมกับแนวคิดการเสริมต่อการเรียนรู้  มีค่าเฉลี่ย 14.68 และ 24.68 ตามลำดับ และเมื่อเปรียบเทียบคะแนนก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือของเคแกนร่วมกับแนวคิดเสริมต่อการเรียนรู้ พบว่า หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ0.5 ซึ่งเป็นไปตามสมมติฐานที่ตั้งไว้  3. ผลศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ที่ใช้การจัดการเรียนรู้เทคนิคการเรียนรู้แบบร่วมมือของเคแกนร่วมกับแนวคิดการเสริมต่อการเรียนรู้ เรื่องการอ่านมาตราตัวสะกดไม่ตรงตามมาตราแม่กน นักเรียนมีความพึงพอใจโดยรวม อยู่ในระดับพึงพอใจมากที่สุด (= 4.94, S.D.= 0.17)

Article Details

ประเภทบทความ
Research Articles

เอกสารอ้างอิง

กรมวิชาการ. (2545). การจัดสาระการเรียนรู้กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. กรุงเทพฯ : คุรุสภาลาดพร้าว,

กาญจนา จัตุพันธ์ และกาญจนา สานุกูล. (2560). การศึกษาแบบร่วมมือร่วมใจ. สงขลา: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

ณัฐกิตดิ์ นวลแสง. (2561). การพัฒนาชุดกิจกรรมโดยการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคกลุ่ม คู่ เดี่ยว (Team-Pair-Solo) เพื่อส่งเสริมทักษะการเล่นซอด้วงสำหรับนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.

นฤมล ถนอมพงษ์. (2562). การศึกษาความรับผิดชอบทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ(เทคนิคคู่คิด)โรงเรียนคีรีเวสรัตนเพียรอุปถัมภ์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 7. มหาวิทยาลัยนเรศวร.

นพมาศ ปลัดกอง. (2562). การพัฒนาการเรียนรู้ด้วยการนำตนเองของผู้เรียนในระบบการศึกษาทางไกล โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ด้วยเทคนิคนั่งร้านเสริมเรียนรู้. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

พนิตนันท์ บุญพามี. (2542). เทคนิคการอ่านเบื้องต้นสำหรับบรรณารักษ์. นครราชสีมา: สถาบันราชภัฏนครราชสีมา.

โรงเรียนเมืองอำนาจเจริญ. (2565). รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา (Self-Assessment Report :SAR). โรงเรียนเมืองอำนาจเจริญ.

Vygotsky,L.S. (1978).Mind in society: The development of higherpsychologicalprocess. Cambridge, MA: Harvard University Press,