การสื่อสารภายในองค์กรของสำนักงานคณะกรรมการป้องกัน และปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ ภาค 4
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ (1) เพื่อศึกษารูปแบบการสื่อสาร (2) ศึกษาปัญหาและอุปสรรคการสื่อสาร (3) เสนอแนวทางการแก้ไขปัญหาการสื่อสารภายในองค์กรของสำนักงาน ป.ป.ช. ภาค 4 การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน การวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลหลัก ได้แก่ ผู้บริหารระดับสูง ผู้บริหารระดับต้น และพนักงาน จำนวน 11 คน และการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากรคือ บุคลากรสำนักงาน ป.ป.ช. ภาค 4 จำนวน 51 คน โดยเครื่องมือที่ใช้ คือ การสัมภาษณ์เชิงลึก และแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการสร้างข้อสรุปและสถิติเชิงพรรณนา ประกอบด้วย ความถี่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า (1) ลักษณะการสื่อสารแบบเป็นทางการ ได้แก่ การสื่อสารจากบนลงล่างใช้การประชุม บันทึกข้อความ ประกาศ และคำสั่ง ส่วนผู้บริหารระดับต้น และพนักงานมีการสื่อสารแบบเป็นทางการและไม่เป็นทางการด้วยการพูดคุยแบบพบหน้า บันทึกข้อความ และแอปพลิเคชันไลน์ การสื่อสารจากล่างขึ้นบน ใช้บันทึกข้อความ แอปพลิเคชันไลน์ โทรศัพท์ การพูดคุยแบบพบหน้าตามด้วยบันทึกข้อความ การสื่อสารแนวนอน ผู้บริหารระดับสูงใช้หนังสือราชการและบันทึกข้อความ ผู้บริหารระดับต้นและพนักงานใช้การพูดคุยแบบพบหน้า โทรศัพท์ แอปพลิเคชันไลน์และการสื่อสารเป็นลายลักษณ์อักษร การสื่อสารทแยงมุม ซึ่งก่อนการสื่อสารจะแจ้งผู้บังคับบัญชาของบุคคลนั้นให้ทราบก่อน การสื่อสารแบบไม่เป็นทางการใช้การพูดคุย โทรศัพท์ และแอปพลิเคชันไลน์ (2) วิธีการสื่อสาร ใช้ถ้อยคำและการเขียนทั้งแบบเป็นทางการและไม่เป็นทางการการใช้ภาษากาย ท่าทางและสีหน้า(3) ปัญหาและอุปสรรค พบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศชายอายุระหว่าง 31 - 40 ปี ปริญญาโท ตำแหน่งพนักงาน ปัญหาและอุปสรรคการสื่อสารภายในองค์กรภาพรวมอยู่ระดับปานกลาง พิจารณารายด้านพบว่าการตีความและทำความเข้าใจข้อมูลข่าวสารต่าง ๆ มีค่าเฉลี่ยสูงสุด อยู่ในระดับมาก รองลงมาคือ การสื่อสารและความเข้าใจที่ตรงกันระหว่างบุคคลอยู่ในระดับมาก และน้อยที่สุดคือ การได้รับข้อมูข่าวสารที่น้อยเกินไปอยู่ในระดับปานกลาง (4) แนวทางการแก้ไขปัญหาการสื่อสารภายในองค์กร คือ ผู้บริหารควรใช้ภาษาเข้าใจง่าย หลีกเลี่ยงใช้ศัพท์เทคนิค ตรวจสอบความเข้าใจหลังการสื่อสารและควรเปิดโอกาสให้ซักถามแสดงความคิดเห็น จัดให้มีช่องทางรับฟังความคิดเห็น เลือกใช้ช่องทางและระดับภาษาที่เหมาะสม พัฒนาทักษะการสื่อสารให้มีประสิทธิภาพ และควรให้ความสำคัญกับการนำเสนอข้อมูลที่ครบถ้วน จัดลำดับความสำคัญของเนื้อหาอย่างเหมาะสม
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กชกร เอี่ยมวิมังสา. (2558). การสื่อสารภายในองค์การของศูนย์นาโนเทคโนโลยีแห่งชาติ.บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2549). สถิติสำหรับงานวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักงานพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กัลยารัตน์ ธีระธนชัยกุล. (2562). พฤติกรรมองค์กรและการพัฒนาองค์กร. กรุงเทพฯ :ซีเอ็ดยูเคชั่น.
กิติมา สุรสนธิ. (2548). ความรู้ทางการสื่อสาร (พิมพ์ครั้งที่ 4). คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชนมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เจษฎา นกน้อย. (2563). การสื่อสารภายในองค์การ แนวคิด ทฤษฎี และการประยุกต์ใช้(พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฏฐ์ชุดา วิจิตรจามรี. (2558). การสื่อสารในองค์การ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ :สำนักพิมพ์หาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
นฤวรรณ ม่วงประเสริฐ. (2564). ปัจจัยการสื่อสารที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. บัณฑิต
วิทยาลัย : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิภาพรรณ โสพัฒน์. (2562). วิธีการสื่อสารในองค์กรที่มีประสิทธิภาพ. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย, 1 (3), 45-56.
ประสพชัย พสุนนท์. (2553). สถิติธุรกิจ. กรุงเทพฯ :ท้อป.
ปัทมา สมพรชัยกิจ. (2556). การสื่อสารภายในองค์การของสำนักเทศกิจ กรุงเทพมหานคร บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ภัทราวรรณ แก้วมะยม. (2557). รูปแบบการสื่อสารภายในองค์การและความพึงพอใจต่อการสื่อสารภายในองค์การของพนักงานเจ้าหน้าที่สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. รายงานโครงการเฉพาะบุคคลวารสารศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
รัชนก เชื้อแพทย์. (2563). รูปแบบการสื่อสารภายในองค์กรที่มีประสิทธิภาพของบริษัทในนิคมอุตสาหกรรมโรจนะจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
รัตนสิริ ดวงวิชัย. (2558). การสื่อสารภายในองค์กรของสำนักงานผู้ตรวจการแผ่นดิน สำนักสื่อสารองค์กรและประชาสัมพันธ์, สำนักงานผู้ตรวจการแผ่นดิน.
ระวีวรรณ ประกอบผล. (2540). องค์ประกอบและกระบวนการสื่อสาร. เอกสารการสอบชุดวิชาหลักและทฤษฎีการสื่อสาร หน่วยที่ 1-8, 134-140. หาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วิไลลักษณ์ สุวจิตตานนท์. (2539). การศึกษาการสื่อสารภายในองค์กรที่มีต่อการรับรู้ค่านิยมองค์กร: กรณีศึกษาบุคลากรคณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศศินันท์ บุญเฉียน. (2561). การสื่อสารภายในองค์การฝ่ายช่างดอนเมือง บริษัท การบินไทย จำกัด บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สัญญา กระจ่างศรี. (2556). รูปแบบและวิธีการสื่อสารภายในสำนักงาน กสทช. ภูมิภาค บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
เสฏฐ์ศุภณัฐ รัศมิทัต. (2563). การศึกษาการสื่อสารภายในองค์กรที่มีต่อการรับรู้ค่านิยมองค์กร: กรณีศึกษา บุคลากรคณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
บัณฑิตวิทยาลัย : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสนาะ ติเยาว์. (2537). การสื่อสารในองค์การ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรงุเทพฯ:มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.