การสอนสังคมศึกษาในบริบทโลกไร้พรมแดน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ในยุคโลกาภิวัตน์ที่เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเชื่อมโยงผู้คนและข้อมูลข่าวสารทั่วโลกเข้าด้วยกันอย่างรวดเร็วและไร้พรมแดน การสอนสังคมศึกษาจึงต้องมีการปรับเปลี่ยนแนวทางและรูปแบบการจัดการเรียนรู้ให้สอดคล้องกับบริบทใหม่ที่เกิดขึ้น เพื่อให้ผู้เรียนสามารถพัฒนาความสามารถทางสังคมที่สำคัญ สามารถเข้าใจและเคารพความแตกต่างทางวัฒนธรรม รวมทั้งตระหนักถึงบทบาทและความรับผิดชอบของตนในฐานะพลเมืองของโลกอย่างแท้จริง โดยบทความนี้นำเสนอแนวคิดและแนวทางการจัดการเรียนรู้วิชาสังคมศึกษาที่เน้นการบูรณาการกระบวนการเรียนรู้เชิงรุก (Active Learning) ซึ่งผู้เรียนไม่เพียงรับข้อมูลอย่างเดียวแต่มีส่วนร่วมในการสร้างองค์ความรู้ ผ่านกิจกรรมหลากหลายที่เชื่อมโยงกับชีวิตจริง การใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเป็นเครื่องมือสนับสนุนการเรียนรู้ที่เปิดโอกาสให้ผู้เรียนเข้าถึงข้อมูลและประสบการณ์จากทั่วโลก รวมถึงการส่งเสริมจิตสำนึกพลเมืองโลก (Global Citizenship) เพื่อให้ผู้เรียนพัฒนาทักษะที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 เช่น การคิดวิเคราะห์ การทำงานร่วมกัน การสื่อสาร และความสามารถในการใช้เทคโนโลยีอย่างมีประสิทธิภาพอย่างยั่งยืน ซึ่งการนำเสนอแนวทางนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเตรียมความพร้อมให้ผู้เรียนสามารถดำรงชีวิตในสังคมโลกยุคใหม่ได้อย่างมีคุณภาพ มีความรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อม และพร้อมที่จะเป็นพลเมืองโลกที่มีบทบาทสร้างสรรค์ในอนาคต
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนยุทธศาสตร์การศึกษาแห่งชาติ 2560–2570. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
ทิศนา แขมมณี. (2560). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 18). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปรีชา สินธุชัย. (2563). การจัดการเรียนรู้สังคมศึกษาเพื่อพัฒนาพลเมืองในศตวรรษที่ 21. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 25(2), 45–60.
รัชนีวรรณ ยศไกร. (2564). การพัฒนาทักษะการคิดเชิงวิพากษ์และจิตสำนึกพลเมืองโลกโดยใช้โครงการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมออนไลน์สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 44(1), 85–99.
สุชาดา จันทร์แสง. (2565). การใช้ข่าวสารระหว่างประเทศในการส่งเสริมการรู้เท่าทันสื่อและการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 51(2), 112–130.
Banks, J. A. (2008). Diversity, group identity, and citizenship education in a global age. Educational Researcher, 37(3), 129–139.
Barr, R. D., Barth, J. L., & Shermis, S. S. (1977). The nature of the social studies. ETC Publications.
Castells, M. (2010). The rise of the network society: The information age: Economy, society, and culture (Vol. 1). Wiley-Blackwell.
Facione, P. A. (2011). Critical thinking: What it is and why it counts. Insight Assessment.
Hobbs, R. (2010). Digital and media literacy: A plan of action. Aspen Institute.
Merrifield, M. M., & Wilson, A. H. (2005). Social studies and the world: Teaching a global perspective. Washington, D.C.: National Council for the Social Studies (NCSS).
Office of the Education Council. (2018). Thailand Education in the 21st Century: Policy Directions and Strategies. Bangkok: Ministry of Education.
Ohmae, K. (1990). The borderless world: Power and strategy in the interlinked economy. Harper Business.
Trilling, B., & Fadel, C. (2009). 21st century skills: Learning for life in our times. Jossey-Bass.
UNESCO. (2015). Global citizenship education: Topics and learning objectives. Paris: UNESCO.
