จิตใจที่ถูกครอบงำ: การตีความทางจิตวิทยาขององคุลิมาล และพลังแห่งคำตรัส 'เราหยุดแล้ว เธอเมื่อไหร่จะหยุด?'
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้วิเคราะห์สภาพจิตใจขององคุลิมาล จากบุคคลในองคุลิมาลสูตร ที่เปลี่ยนจากฆาตกรสู่พระอรหันต์ โดยมุ่งสำรวจพัฒนาการจิตใจผ่านมุมมองจิตวิทยาและตีความคำตรัสของพระพุทธเจ้า “เราหยุดแล้ว เธอเมื่อไหร่จะหยุด?”งานนี้อาศัยข้อมูลจากพระไตรปิฎกและอรรถกถา วิเคราะห์ด้วยทฤษฎี เช่น Cognitive Dissonance, Moral Disengagement, และ Speech Act Theory เพื่ออธิบายการเปลี่ยนจากความภักดีที่บิดเบือนสู่ความรุนแรง และการหยุดยั้งด้วยคำพูด ผลการวิเคราะห์พบว่า จิตใจขององคุลิมาลถูกครอบงำโดยอิทธิพลของอาจารย์ จนสูญเสียตัวตน แต่คำตรัสของพระพุทธเจ้ากระตุ้นการตระหนักรู้ในตนเอง (self-awareness) และการตัดสินใจหยุด (autonomy) นำไปสู่การไถ่บาป การยอมรับผลกรรม และการเยียวยาผ่านการปฏิบัติธรรม การศึกษานี้เผยถึงพลังของคำพูดในการเปลี่ยนพฤติกรรมและการบูรณาการระหว่างพุทธศาสนากับจิตวิทยา โดยเสนอว่าแนวคิดนี้สามารถประยุกต์ในจิตบำบัดสมัยใหม่ เช่น CBT และ Mindfulness เพื่อเยียวยาจิตใจที่ถูกครอบงำ บทความนี้เน้นย้ำความสำคัญของการศึกษาข้ามศาสตร์ในการเข้าใจศักยภาพของมนุษย์ในการเปลี่ยนแปลง
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Austin, J. L. (1962). How to do things with words. Oxford University Press.
Bandura, A. (1999). Moral disengagement in the perpetration of inhumanities. Personality and Social Psychology Review, 3(3), 193-209. https://doi.org/10.1207/s15327957pspr0303_3
Basham, A. L. (1954). The wonder that was India: A survey of the culture of the Indian sub-continent before the coming of the Muslims. Sidgwick & Jackson.
Beck, A. T. (1976). Cognitive therapy and the emotional disorders. International Universities Press.
Buddhaghosa. (1999). Majjhima Nikaya Atthakatha (Commentary on the Middle Length Discourses) (V. Nanamoli, Trans.). Buddhist Publication Society. (Original work published 5th century CE)
Deci, E. L., & Ryan, R. M. (1985). Intrinsic motivation and self-determination in human behavior. Plenum Press.
Erikson, E. H. (1968). Identity: Youth and crisis. W. W. Norton & Company.
Festinger, L. (1957). A theory of cognitive dissonance. Stanford University Press.
Flavell, J. H. (1979). Metacognition and cognitive monitoring: A new area of cognitive-developmental inquiry. American Psychologist, 34(10), 906-911. https://doi.org/10.1037/0003-066X.34.10.906
Kabat-Zinn, J. (1990). Full catastrophe living: Using the wisdom of your body and mind to face stress, pain, and illness. Delacorte Press.
Kohlberg, L. (1984). The psychology of moral development: The nature and validity of moral stages. Harper & Row.
Maslow, A. H. (1954). Motivation and personality. Harper & Row.
Milgram, S. (1974). Obedience to authority: An experimental view. Harper & Row.
Ñāṇamoli, B., & Bodhi, B. (1995). The middle length discourses of the Buddha: A translation of the Majjhima Nikaya. Wisdom Publications.
Rogers, C. R. (1961). On becoming a person: A therapist’s view of psychotherapy. Houghton Mifflin.
Seligman, M. E. P. (2011). Flourish: A visionary new understanding of happiness and well-being. Free Press.
Thanissaro, B. (1996). The wings to awakening: An anthology from the Pali Canon. Barre Center for Buddhist Studies.
Watzlawick, P., Weakland, J. H., & Fisch, R. (1974). Change: Principles of problem formation and problem resolution. W. W. Norton & Company.
