Psychological Factors Related to Electric Safety Behavior of Adults in the Workplace
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research examined correlation between adults’ psychological traits of electric safety behavior, such as, locus of control, achievement motivation, internal locus of control and moral disengagement, and electric safety behavior of adults in the workplace as well as their predictive percentage. The sampling consisted of 400 adults in the workplace who were between 21 and 60 years old. The stratified quota random sampling was used. Pearson’s product moment correlation coefficient, and multiple regression were employed for hypothesis testing. The results of the research were as follows: (1) Psychological traits had a positive correlation to overall and dimensions of safe electricity behavior with statistical significance at .01, except for the moral disengagement that the results showed a negative correlation to overall and dimension of electric safety behavior with statistical significance at .01 level; (2) Psychological traits predicted the electric safety behavior of adults in the workplace by 7.3 percent. The results from the total samples indicated that moral disengagement was the first important predictor of electricity behavior of adults in the workplace, followed by achievement motivation.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Any unauthorized copying, publication, reproduction or distribution of copyrighted works appeared in Manutsat Paritat: Journal of Humanities is an infringement of the copyright owners’ rights. To authorize the copying, publication, reproduction or distribution of copyrighted works to be appeared in other printed materials or any online media, please write to MPJHthaijo@gmail.com for permission.
References
แก้วฤทัย แก้วชัยเทียม. (2548). การรับรู้การจัดการความปลอดภัยและพฤติกรรมความปลอดภัยในการทำงาน ของพนักงานระดับปฏิบัติการ. สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ,กรุงเทพฯ.
ชัยวัฒน์ ทิพย์ลมัย. (2543). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมความปลอดภัยในการทำงานของเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการทำงานระดับวิชาชีพในโรงงานอุตสาหกรรม เขตจังหวัดฉะเชิงเทรา. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย สาขารัฐศาสตร์.
ดวงเดือน พันธุมนาวิน, และ คณะ. (2536). การพัฒนาจริยธรรมผู้ใต้บังคับบัญชา ชุดฝึกอบรมทางไกลหลักสูตรการบริหารสําหรับหัวหน้าส่วนราชการในภูมิภาค. สถาบันข้าราชการพลเรือน สํานักงาน ก.พ.
ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2538). ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรม:การวิจัยและการพัฒนาบุคคล. โครงการส่งเสริมเอกสารวิชาการ.สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2562). พฤติกรรมจริยธรรมในการทำงาน ต้องขับเคลื่อนด้วย จิตพลังจริยธรรม [เอกสารประกอบการบรรยาย] บรรยายให้กับบุคลากรสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี ณ โรงแรม Princess Palace วันที่ 17 พฤษภาคม 2562.
ดุจเดือน พันธุมนาวิน. (2560). การวิจัยเพื่อพัฒนาและประเมินแบบวัดจริยธรรมหลุดในงานวิจัย. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เติมทรัพย์ จั่นเพชร. (2557). การพัฒนาตนเองของผู้ใหญ่. วารสารเกื้อการุณย์, 21.
ทิพย์ภา เชษฐ์เชาวลิต. (2541). จิตวิทยาพัฒนาการสำหรับพยาบาล (พิมพ์ครั้งที่ 6 ). สงขลา: ชานเมืองการพิมพ์.
ธวัช เหลืองวสุธา. (2556). ความรู้ทัศนคติและการปฏิบัติงานอย่างปลอดภัยของพนักงาน กรณีศึกษา บริษัท คอทโก้เมททอลเวอร์คอส์ จำกัด. วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต (การจัดการสิ่งแวดล้อม) คณะพัฒนา สังคมและสิ่งแวดล้อม.
พนิตพักตร์ ประสารพันธ์. (2557). ปัจจัยทางจิตและสังคมที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการปฏิบัติงานด้วยความปลอดภัยของพนักงานก่อสร้างในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. (ปริญญา นิพนธ์ วท.ม. การวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ประยุกต์). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2543). พรมแดนความรู้ด้านการวิจัยและสถิติ.รวมบทความทางวิชาการของ ดร.นงลักษณ์ วิรัชชัย. ชลบุรี: วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา.
ลือชัย ทองนิล. (2556). การตรวจความปลอดภัยระบบไฟฟ้า (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).
วิทิต กมลรัตน์. (2552). ศึกษาพฤติกรรมความปลอดภัยในการปฏิบัติงานของพนักงานฝ่ายปฏิบัติการ: บริษัท อดิตยา เบอร์ล่า เคมีคัลส์ (ประเทศไทย) จำกัด (ฟอสเฟต ดีวิชั่น). (วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต การจัดการสิ่งแวดล้อม คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม ). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพฯ.
ศรีประภา ชัยสินธพ. (2559). สภาพจิตใจของผู้ใหญ่. สืบค้นจาก https://med.mahidol.ac.th/psych/sites/default/files/public/pdf/General_Psychiatry/Psychological%20of%20adulthood.pdf
สำนักงานกองทุนเงินทดแทน สำนักงานประกันสังคม กระทรวงแรงงาน. (2561). สถิติการประสบอันตรายหรือเจ็บป่วยเนื่องจากการทำงาน จำแนกตามความรุนแรงและสาเหตุที่ประสบอันตราย ปี 2560. กรุงเทพฯ.
สุวัฒน์ วัฒนวงศ์. (2547). จิตวิทยาเพื่อการฝึกอบรมผู้ใหญ่. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมภพ วงศ์ประสาร. (2546). พฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุจากการทำงานของคนงานในสถานประกอบการผลิตเครื่อมดื่มและถนอมอาหาร เขตกิ่งอำเภอสามร้อยยอด จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ.
อมราภรณ์ หมีปาน. (2552). การพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาต่อเนื่องทางวิชาชีพแบบ อิเล็คทรอนิคส์เพื่อส่งเสริมมาตรฐานวิชาชีพพยาบาลกองทัพบก. วารสารพยาบาลทหารบก, 47-57.
Bandura, A., C. Barbaranelli, G. V. Caprara, & C. Pastorelli. (1996). Mechanisms of moral disengagement in the exercise of moral agency. Journal of Personality and Social Psychology, 71, 364-374.
Havighurst, J. R. (1961). Human Development and Education. New York: Longmans. Green & Co.
Joseph F. Hair, W. C. B., Barry J.Babin, & Rolph E Anderson. (2010). Multivariate.
Middlemist, R. D., & Hitt, M. A. (1981). Organizational Behavior. Applied Concepts.Chicago: Science Research Associates.