ศึกษาการพัฒนาชุมชนด้วยหลักพรหมวิหารธรรมของผู้นำชุมชน อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิดและทฤษฎีเกี่ยวกับการพัฒนาชุมชน 2) ศึกษาหลักพรหมวิหารธรรมในพระพุทธศาสนาเถรวาท และ 3) วิเคราะห์การพัฒนาชุมชนด้วยหลักพรหมวิหารธรรมของผู้นำชุมชน อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพจากเอกสารปฐมภูมิและเอกสารทุติยภูมิ ได้แก่ พระไตรปิฎก อรรถกถา ตำรา ทฤษฎีและเอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้ยังใช้แบบสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 12 รูป/คน

ผลการวิจัยพบว่า

แนวคิดและทฤษฎีเกี่ยวกับการพัฒนาชุมชนของผู้นำชุมชนเป็นเรื่องที่สำคัญต่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ให้มีคุณภาพ และหากผู้นำชุมชนได้นำหลักพรหมวิหารธรรม อันประกอบด้วยองค์ธรรมทั้ง 4 คือ เมตตา เป็นความรัก ความปรารถนาดีอยากให้ผู้อื่นมีความสุข, กรุณา เป็นความสงสารคิดอยากให้ผู้อื่นพ้นทุกข์, มุทิตา เป็นความยินดีเมื่อเห็นผู้อื่นมีความสุข, อุเบกขา เป็นการวางใจเป็นกลางอันดำรงอยู่ตามธรรมที่พิจารณาด้วยปัญญา ในพระพุทธศาสนาเถรวาทมาใช้เป็นหลักธรรมประจำใจด้วยแล้ว ย่อมทำให้ชุมชนมีความเจริญก้าวหน้าและเกิดการพัฒนายิ่งขึ้น ดังนั้นการพัฒนาชุมชนด้วยหลักพรหมวิหารธรรมของผู้นำชุมชน ในอำเภอเมือง จังหวัดสงขลา จึงถือเป็นจุดชี้วัดที่แสดงให้เห็นถึงความเป็นอยู่ที่ดีของสมาชิกในชุมชน ทั้งนี้ผู้นำชุมชนจำเป็นต้องพัฒนาใน 3 ด้าน คือ การให้การศึกษาชุมชน ด้านการจัดระเบียบชุมชน และด้านการดำเนินงานตามกระบวนการชุมชน ที่ผู้นำได้นำมาใช้ในการพัฒนาชุมชนเพื่อให้ชุมชนมีความสงบสุข มีคุณภาพและมีความเป็นอยู่ที่ดี เนื่องจากชุมชนจึงถือเป็นทุนทางสังคมที่เป็นรากฐานในการพัฒนาประเทศ และหากผู้นำชุมชนมีการประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหารธรรมมาการพัฒนาชุมชนด้วยแล้ว สมาชิกในชุมชนย่อมอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข และพัฒนาคุณภาพชีวิตที่ดีให้แก่ประชาชนในชุมชนได้อย่างมีประสิทธิภาพด้วย